به گزارش ويژه‌نامه دفاع مقدس باشگاه خبرنگاران، سینمای دفاع مقدس ثبت کننده یادگارهای تلخ و شیرین سال‌های جنگ است ، در10 یادداشت سعی داریم تصاویری خاطره‌انگیز از سینمای دفاع مقدس را برای شما مرور کنیم.

سینمای دفاع مقدس در سال‌های دور یکی از مهمترین عرصه‌های کشف استعداد نیروهای تازه نفسی بود که بیشتر آنها پس از پیروزی انقلاب اسلامی وارد سینما شده و حتی تجربه مستندسازی و تصویربرداری در جبهه‌ها را داشتند، این نسل خاطره‌ها و تجربه‌هایشان از جبهه‌ها را بر پرده سینما حک کردند و برای نسل‌های دیگر به جای گذاشتند...

یادداشت سوم : "لیلی با من است"

این فیلم درباره مردی معمولی به نام "صادق" (پرويز پرستويي) است که به‌خاطر هزینه‌های سنگین زندگی، درمانده شده است. در این وضعیت یکی از دوستان صادق به او پیشنهاد می‌کند تا همراه یکی از فیلمبرداران تلویزیون به نام آقای "کمالی" (محمود عزیزی) ، برای مدت کوتاهی به جبهه جنگ برود تا بعد از برگشتنش، مراحل وام گرفتن او به سرعت انجام شود.

 صادق که فردی ترسو است، از روی ناچاری می‌پذیرد تا با آقای کمالی در جبهه حضور پیدا کند اما سفر این دو دستخوش اتفاقاتی می‌شود که در نهایت باعث حضور صادق در جلوتر از خط مقدم جبهه می‌شود! . لیلی با من است دقیقاً همان فیلمی بود که باید برای پایان دادن به فضای رسمی و خشک جامعه بعد از جنگ ایران ساخته می‌شد.

خاطرات تلخ جنگ 8 ساله باعث شده بود تا فضای جنگ در نظر مردم تبدیل به مکانی برای سلاخی انسانها شود! اما لیلی با من است که رویه‌ایی طنز داشت، باعث شد تا مردم این نکته را بپذیرند که در جبهه های جنگ هم جایی برای خنده و شوخی وجود دارد.

"پرویز پرستویی" در یکی از بهترین بازی‌های دوران بازیگری‌اش، در نقش صادق مشکینی فوق‌العاده است. "محمود عزیزی" هم در نقش آقای کمالی به شدت دوست داشتنی از آب درآمده است و  کارگردانی "کمال تبریزی" هم کم‌نقص نشان می‌دهد، "تبریزی" در لیلی با من است به نوعی تابوشکنی کرد و سبکی را پایه‌گذاری کرد که خودش سال‌ها بعد با مارمولک آن را ادامه داد.