به گزارش
خبرنگار اجتماعي باشگاه خبرنگاران در بازه زمانی سالهای 1384 تا 1392 بدون احتساب رمپ و لوپ های احداثی، بیش از 230 کیلومتر به طول بزرگراه های شهر اضافه شد واین عدد یعنی سالانه به طور متوسط حدود 29 کیلومتر بزرگراه در 8 سال اخیر ساخته شده است.
احداث 230 کیلومتر بزرگراه در شهر تهران آن هم طی 8 سال در حالی رخ داده است که این کلانشهر تا قبل از شهریور ماه سال 1384 تنها 304 کیلومتر بزرگراه داشته است و حالا بالغ بر 535 کیلومتر بزرگراه دارد.
بنابر آمار و اطلاعات موجود از میزان 304 کیلومتر بزرگراه احداث شده تا شهریور ماه سال 1384، حدود 175 کیلومتر طی سالهای 1348 (آغاز اولین طرح جامع شهر تهران )تا 1370ساخته شده و 129 کیلومتر هم از سال 1370 تا سال 1384 تحویل شهروندان گردیده است. به عبارت دیگر در دوره نخست ( 1348 تا 1370) به طور متوسط هر سال حدود 8 کیلومتر بزرگراه در پایتخت احداث شده که این میانگین سرعت بزرگراه سازی در دوره دوم (1370 تا 1384) به 2/9 کیلومتر در سال رسید.
حالا گرچه از اهداف تعیین شده در طرح جامع شهر تهران فقط 20 کیلومتر دیگر باقی مانده که آن هم با تکمیل بزرگراه شهید شوشتری (محورکمکی بزرگراه بسیج ) به اتمام خواهد رسید اما مطالعات مربوط به ادامه برخی بزرگراه ها و یا افزایش ظرفیت بعضی دیگر از آنها انجام شده است تا عملکرد شبکه بزرگراهی پایتخت به حداکثر ممکن برسد . در این میان می توان به طرح ادامه بزرگراه یادگار امام (ره) اشاره داشت و ازگمانه زنی های صورت گرفته برای افزایش ظرفیت بزرگراههایی مثل بزرگراه ارتش ، شهید همت ، شهید صیاد شیرازی ،آیت ا... سعیدی و شیخ فضل ا... نوری سخن به میان آورد .
اما در کنار موج دوم نهضت بزرگراه سازی در پایتخت که در فاصله سال های 1384 تا 1392 رخ داد، سامانه نگهداری از معابر نیز تدوین شد تا ضمن پرهیز از دوباره کاری ها و جلوگیری از صرف هزینه های بی مورد ، رویکرد تعمیر و بازسازی کلی معابر پس از آسیب دیدگی آنها ، به دیدگاه نگهداری پیشگیرانه تغییر یابد . به این ترتیب علاوه بر افزایش عمر مفید معابر شریانی و کاهش قطعی هزینه ها ، بحث های تضمین کیفیت پروژه های راهسازی و سنجش میزان بهره وری از این قبیل معابر هم جایگاه خود را به درستی پیدا کرد . به طور مثال در مقایسه بین سالهای 1390 و 1391 با 50 درصد بودجه کمتر ، شاخص کیفیت روسازی معابر بزرگراهی تهران (شاخص PCI) از 4/84 به 3/86 افزایش یافت .
