به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از شبکه تلویزیونی بی بی سی ؛ در یک هفته گذشته هزاران نفر هر شب در میدان مرکزی تونس جمع می شوند و خواستار استعفای دولت هستند. آنها با برگزاری این تحصن خشم خود را به خشونتهای سیاسی در این کشور که جان دومین سیاستمدار مخالف دولت را گرفت، نشان می دهند.
خیم قصیلا از تظاهرکنندگان گفت سیاستمدارانی که کشور را اداره می کنند ناکارآمد و غیرلایق هستند. آنها نتوانسته اند اقتصاد را احیا و امنیت را برقرار کنند. ما نمی خواهیم کشور دچار هرج و مرج شود اما دولت باید برود. البته در آن سوی میدان، طرفداران حکومت نیز تظاهرات خود را برگزار می کنند. نیروهای امنیتی و پلیس با استقرار میان این دو گروه تلاش می کند از برخورد میان آنها جلوگیری کند. طرفداران دولت می گویند سقوط دولت که با انتخابات دموکراتیک تشکیل شده است، غیرقابل قبول است. اسکندر رقیق تظاهرکننده طرفدار دولت گفت ما در یک دموکراسی زندگی می کنیم و از مشروعیت دولت دفاع می کنیم. ما حاضریم جان خود را برای دفاع از این دموکراسی و انقلاب بدهیم.
از زمانی که انقلاب دوهزار و یازده حکومت بن علی را سرنگون کرد، شکاف میان طرفداران و مخالفان دولت هر روز بیشترو بحران سیاسی در این کشور عمیقتر می شود. در واقع مشکل اصلی نبود اعتماد میان دو طرف است. در چند روز گذشته تظاهرات مردم بارها به خشونت کشیده است و پلیس از گاز اشک آور برای متفرق کردن تظاهرکنندگان استفاده کرده است.
تظاهرکنندگان خشمگین دولت تحت کنترل اسلامگرایان را متهم می کنند با کوتاه آمدن در برابر گروههای تندرو، عملا جان سیاستمداران سکولار و چپگرا به خطر می اندازد. محمد براهمی دومین سیاستمدار در شش ماه گذشته است که ظاهرا شبه نظامیان اسلامگرا به قتل رساندند. دولت همچنان در برابر خواسته های مخالفان کوتاه نمی آید. البته بسیاری از مردم تونس معتقدند هم دولت و هم سیاستمداران مخالف دیگر اعتباری نزد مردم ندارند.
یک جوان گفت ما دیگر از سیاست و سیاستمدارانی که فقط به دنبال خودنمایی در تلویزیون هستند خسته شده ایم. آنها هیچ کاری برای ما نمی کنند. به نظر می رسد در کشوری که مهد بهار عرب است، ناامیدی جای امید را می گیرد. تونس هم اکنون سخت ترین دوران خود را در انتقال از انقلاب به سمت دموکراسی تجربه می کند.