وی در تعریف هپاتیت بیان کرد: هپاتيت يعني التهاب كبد و در ميان عوام مردم به يرقان و زردي مشهور است که مهمترين عوامل ايجادكننده آن ويروسها هستند.

دکتر شفیعی افزود: ويروسها موجودات بسيار ريزي هستند كه از فرد آلوده به فرد سالم منتقل مي شوند و براي رشد و تكثير خود به يك موجود زنده نياز دارند، البته عوامل ديگري مثل داروها ، بيماريهاي وراثتی و خود ايمني و مصرف مشروبات الكلي نيز مي توانند سبب هپاتيت شوند.

کارشناس بیماریهای واگیر حوزه معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی کرمان گفت: تاكنون 8 نوع ويروس هپاتيت شناخته شده است كه شايعترين آنها ويروسهاي هپاتيت آ (A) ، ب (B) و سي (C) هستند.

وی تاکید کرد: امروزه هپاتيت يكي از مشكلات بهداشتي عمده جهان است، 300 ميليون نفر در سراسر جهان حامل ويروس هپاتيت ب هستند به طوریکه هپاتيت ب پس از بيماريهاي سل و مالاريا شايعترين بيماري عفوني و مسري است.

دکتر شفیعی ادامه داد: سالانه حدود 50 ميليون نفر به تعداد افراد آلوده در دنيا افزوده مي شود و بيشتر مبتلايان در كشور پهناور چين و تايوان بسر مي برند.

وی  تاکید کرد: شيوع اين بيماري در برخي از نواحي آسيا و آفريقا بسيار بالاست و حتي به 20 درصد نيز مي رسد، در ايران طبق آمارهاي موجود حدود 3% افراد جامعه يا قريب به دو ميليون نفر ناقل هپاتيت ب هستند.

وی تصریح کرد: ويروس هپاتيت ب در سال 1965 توسط بلومبرگ (Blumderg) و همكارانش در فيلادلفيا، این ویروس را کشف و موفق به دريافت جايزه نوبل شد.

کارشناس بیماریهای واگیر حوزه معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در بخش دیگری  با اشاره به راههاي انتقال ويروس هپاتيت ب، اظهار کرد: تنها مخزن اين عفونت انسان است و انتقال آن از افراد آلوده به افراد سالم صورت مي گيرد که راههاي انتقال عفونت عبارتند از؛  انتقال از مادران آلوده به نوزادان، یعنی عفونت نه از طريق بند نافي، بلكه از طريق بدن مادر در هنگام زايمان و در جريان تماس نزديك بعد از آن منتقل مي شود.

دکتر شفیعی ادامه داد: همچنین  تماس جنسي با فرد ناقل هپاتيت مي تواند به انتقال عفونت منجر شود بنابراین براي ممانعت از اين امر، انجام واكسيناسيون و استفاده از كاندوم توصيه مي شود.

وی تاکید کرد:  كارمندان بيمارستانها كه در تماس نزديك با بيماران هستند نیز در معرض خطر ابتلاي بيشتري هستند چراکه اين خطر به دليل آلوده شدن با خون بيمار مثلا از راه فرورفتن سوزن آلوده به دست و يا از طريق خراشهاي پوستي است، در ضمن اين خطر براي جراحان و دندانپزشكان دوچندان مي شود.

کارشناس بیماریهای واگیر حوزه معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی کرمان، استفاده ازخون و فرآورده هاي خوني آلوده را نیز خطرناک دانست و بیان کرد: اين مساله عمدتا در چند دهه قبل اتفاق مي افتاد و چون امروزه در تمامي جهان ( و از جمله ايران ) خونهاي اهدايي براي شناسايي ويروس هپاتيت ب آزمايش مي شوند، خون و فرآورده هاي آن سالم هستند.

دکتر شفیعی گفت: استفاده از وسايل غير استريل در دندانپزشكي، سوراخ كردن غيربهداشتي گوش، خالكوبي و حجامت نیز جزء راههاي احتمالي انتقال عفونت تلقي مي شوند.

وی افزود: بند پاياني كه خون مي مكند ( از قبيل پشه يا ساس هاي رختخواب ) بخصوص در مناطق گرمسير، عوامل مهمي در انتقال عفونت هستند ولي شاهدي دال بر تكثير ويروس در بدن بند پا وجود ندارد.

دکتر شفیعی با اشاره به ناقل بیمار هپاتیت تاکید کرد: ناقل بيماري هپاتيت به كساني گفته مي شود كه ويروس هپاتيت (ب) در خونشان به مدت بيش از 6 ماه وجود داشته باشد، حال عمومي خوبي داشته باشند و در بررسي آزمايشگاهي اختلالي در كار كبد آنان مشاهده نشود، که در چنين شرايطي ويروس به صورت مسالمت آميز در داخل بدن وجود دارد ولي آسيبي به كبد وارد نمي كند.

وی ادامه داد: با توجه به اينكه در غالب موارد عفونت از مادران آلوده به نوزادان منتقل مي شود، تا سالها علامتي ديده نمي شود البته در برخي موارد به دنبال هپاتيت حاد ويروسي فرد دچار حالت ناقلي مي شود که در اين افراد به دنبال علائم هپاتيت از جمله بي اشتهايي، ضعف، بي حالي ، پررنگي ادرار و زردي سيستم ايمني بدن نمي تواند HBsAg را منفي كند و بعد از 6 ماه با وجود بهبودي ظاهري فرد آلوده باقي مي ماند.

دکتر شفیعی یادآوری کرد: خوشبختانه تنها 10 درصد افراد مبتلا به هپاتيت حاد ويروسي دچار حالت ازمان مي شوند و ناقل هپاتيت باقي مي مانند ولي متاسفانه در صورت انتقال عفونت از مادران به نوزادان، در غالب موارد حالت ناقل پابرجا خواهد ماند و نوزادان آلوده امروزه خود آلوده كنندگان جامعه فردا خواهند بود.

کارشناس بیماریهای واگیر حوزه معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی کرمان گفت: بر اساس اكثر گزارش هاي علمي بسياري از كساني كه به ويــروس هپاتيت ب آلوده مي شوند، از بيماري خود آگاهي ندارند و سالها پس از ابتلا دچار بيماري مي شوند.

دکتر شفیعی در پایان با اشاره به روش تشخیص ویروس هپاتیت ب خاطرنشان کرد: راه تشخيص اين بيماري اندازه گيري آنتي ژن سطحي اين ويروس يعني HBsAg  است، دربسياري از موارد به دنبال كشف يك مورد HBsAg مثبت، ساير افراد خانواده آزمايش شده و موارد مثبت و بدون علامت شناسايي مي شوند./ج1