تحولات نظامي، سياسي و امنيتي که در کشورهاي منطقه رخ مي‌دهد، به طور طبيعي بر ژئوپلیتيک و ژئواستراتژيک ساير کشورها تاثيرگذار است.

باید گفت، پيروزي‌هاي چشمگير نيروهاي مقاومت ملي و مقاومت اسلامي سوريه، بر شکل‌گيري صف آرايي دشمنان اين کشور موثر واقع شده است.

تغيير امير قطر و نخست وزير اين کشور، بي ارتباط با مسائل سوريه نيست، اين موضوع که امير قطر به دليل بيماري ديابت از قدرت کنار کشيد، درست نيست، چراکه "شيخ حمد بن خليفه آل ثاني" در اوج شادابي سياسي قرار داشت و از بعد اقتصادي و تسليحاتي از ابر قدرت‌ها در سطح جهان بود.

تحولات سوريه موجب شکست نقشه عربستان و قطر براي سرنگوني حکومت مردمی سوريه و شخص "بشار اسد" از طريق روش‌هاي امنيتي و مسلحانه شد.

 بر اساس آمار و ارقام اعلام شده،این دو کشور  4 تا 7 ميليارد دلار در سوريه هزينه کردند و اکنون تمام آمال و آرزوهاي آنها نه تنها براي سوريه، بلکه براي يک تغيير جدي در چهره سياسي منطقه دچار شکست شد.

با شکست قطر در مديريت پرونده سوريه که توسط آمريکا به اين کشور واگذار شده بود، خشم آمريکايي‌ها برانگيخته و لذا ناچار به تغيير نقشه شدند و مسلح کردن معارضين تروریست به سلاح های مرگبار را مطرح کردند.

آمریکا با ادعای واهی به کارگیری سلاح‌های شیمیایی توسط ارتش سوریه و حکومت "‌بشار اسد" به دنبال گذاشتن پوششی بر اقدامات خود بود اما هيچ منبع مستقل و رسمي مانند سازمان ملل يا شوراي امنيت، ادعاي آمريکا مبني بر به کارگيري سلاح شيميايي توسط حکومت سوريه را نپذيرفت، با این وجود امريکا ادعاي خود را باور کرده و کنفرانسي تحت عنوان مسلح کردن معارضین سوری در دوحه قطر برگزار کرد.

 
در اين اجلاس دو کشور انگليس و فرانسه با ابراز نگراني از احتمال بدست گرفتن سلاح‌ها توسط عناصر تروريستي تکفيري "جبهة النصرة"، با تسلیح شورشیان مخالفت کردند.

از سویي دیگر به اين نتيجه رسيدند که مسئله سوريه از فاز نظامي- امنيتي بايد به سمت و سوي راه‌حل‌هاي سياسي و ديپلماتيک پيش رود و بحران سوريه از طريق گفتگوي معارضين واقعی و نمايندگان دولت این کشور تحت عنوان کنفرانس ژنو 2 حل شود.

ديدگاه آمريکايي‌ها نسبت به وقايع و تحولات ميداني سوريه قدري با دیدگاه انگلیس و فرانسه زاويه برداشته و اکنون فرانسه، از جبهه افراطي و راديکالي به جبهه ميانه و معتدل تبديل شده و نقش ميانجي بين معارضين و حکومت بشار اسد رئیس جمهور قانونی سوریه را ايفا مي‌کند.

آمريکايي‎ها بر اين باورند که برای شرکت در کنفرانس ژنو 2 بايد موازنات ميداني را تغيير داده و کفه ترازوي درگيري‌هاي نظامي را با مسلح کردن شورشيان سوری به سمت خود سنگين‌تر کنند و با اشغال چند شهر مهم سوري با دست پر در کنفرانس ژنو 2 شرکت کنند اما اروپایی‌ها معتقدند که ظرفيت درگيري‌هاي نظامي و امنيتي در کشور سوریه پر شده و از اين زمان به بعد تزریق هر چه بیشتر سلاح به این کشور، احتمال خطر باز گشت موج اعتراض بشري بعد از حل بحران سوریه به سمت آنها را بیشتر می‌کند بنا براین تلاش می‌کنند رويکرد تحولات سوريه را به سمت راه‌حل‌هاي سياسي و گفتمان‌ آشتي ملي پيش برند.

تحولات مصر و ترکیه در تغییر دیدگاه انگلیس و فرانسه بی‌تاثیر نبوده چراکه مشاهده کردند، اخوان المسلمين که امروز نقش مهمي در معادلات سياسي منطقه ايفا مي‌کند و محور درگيري‌ها در سوريه است، ديگر تلالو و درخشش سابق را ندارد.

بنابراین اروپایی‌ها با بازنگری جدی در رویکرد خود، و تحلیل‌های واقع‌بینانه نسبت به تغییرات نظامی و امنیتی در سوریه و بازتاب این پیروزی‌ها بر تحولات مصر، ترکیه و سرزمین‌های اشغالی دیگر تمایلی به فعال‌سازی عرصه نظامی و تسلیحاتی برای معارضین سوری ندارند.

انتهای پیام/