به گزارش خبرنگار
باشگاه خبرنگاران قم، متن نوشتار آیت الله صافی گلپایگانی به این شرح است:
ابوطالب، سید بطحا،
پیر قریش و رئیس مکه و قبله قبیله بود. ایشان جمیع فضایل اخلاقی را دارا بودند. همه
به او احترام می‌گذاشتند و شخصیت و مکارم اخلاقش را می‌ستودند.
«عَلَیْهِ بَهَاءُ الْمُلُوکِ وَ وَقَارُ الْحُکَمَاءِ؛ در رخساره او
ظرافت پادشاهان و وقار حکیمان دیده می‌شد.»
از «اکتم بن صیفی»
حکیم معروف عرب پرسیدند: «حکمت و ریاست و حُکم و سیادت را از که آموختی؟» گفت: «از
حَلیف علم و ادب، سید عجم و عرب، ابوطالب بن عبدالمطلب.»
هیچ خانواده‌ای به
اندازه این خاندان، به اسلام و پیامبر اسلام(ص) دمت نکرده و خدمات هیچ کس به اندازه
خدمات آنان برای دین اسلام سودمند و با ارزش نبوده است.
در تاریخ یاران پیامبر
(ص) کسی را جز ابوطالب نمی‌شناسیم که مدت 42 سال به آن حضرت در خلوت و جلوت (میان جمع)
و داخل منزل و خارج خدمت کرده باشد و در عین حال، بهترین یار و حامی او باشد.
به خصوص بعد از بعثت،
ابوطالب با ثبات و استقامت بی‌نظیر از پیامبر (ص) پشتیبانی کرد و او را یاری رساند.
اگر ابوطالب از آن حضرت حمایت نمی‌کرد و او را تنها می‌گذارد، یا اَلعیاذُ بِالله چون
دیگران به مخالفت با آن حضرت برمی‌خاست و رسالتش را تکذیب و استهزا و مسخره می‌کرد
به طور یقین، دین اسلام در آغاز کار اگر با شکست رو به رو نمی‌شد، حداقل تا مدتی از
حرکت و پیشروی باز می‌ماند./س
