احساس سپیدِ مؤذنها در سحرها پَر پرواز می گشاید تا دوباره بگوییم خدایا شکرت که باز دوباره فرصت عاشقانه ی " عبودیتت " را نصیبمان کردی.

اگر نبودی زندگی بی تو معنایی نداشت ، حیات ، بی تو در نبض زمانه جریانی نداشت.

ای ماه دل انگیز خدا ، سحرهایت بوی خوش گلهای عبودیت را می دهد ، با آمدنت رنگ به رخساره ها می بخشی، تو آغاز همتی بلند هستی تا ما آدمیان تمنای پروردگار را اجابت کنیم ، خدایی که ، نه برای خودش که برای سعادت بشر ، همگان را به میهمانی خود دعوت کرده است.

میهمانی خدا ساده برگزار می شود نه تجملاتی ، در آخر این میهمانی همه با رضایت خاطر به زندگی برگشته و تولدی دوباره را آغاز می کنیم.

آفریدگار ما ، چه خوب حساب همه جا را کرده ، یک ماه برای بندگی ، خالص شدن ، یافتن سلامتی ، ذخیره توشه آخرت ، دوری از حسد و کبر و توبه از گناهان ، در این ماه غیبت ممنوع ،گناه ممنوع ، درعوضش دستگیری از فقرا و نیازمندان ، محفل های انس با قرآن ، انس با خدا در این سفره قرار داده شده است.

لیله القدر مهم ترین و اعجاب انگیز ترین بخش از این میهمانی است ، چرا که در این شبها ، قرآن ( سخنان خدا) بر نبی پیام آور اسلام نازل شد که با شب زنده داری در این شبها ورق سرنوشت انسان برمی گردد .

ای ماه خوب خدا ، ای مسیحای مژده بخش دیده های انتظار ! بیا که درهای رحمت و استغفارت باز است، بیا تا ماه میهمانی آغاز شود/س 

یادداشت از : مریم رضایی