به گزارش
گروه علمي باشگاه خبرنگاران به نقل از وب دا؛ سرپرست گروه محققان و معاون پژوهشي دانشگاه علوم پزشکي مشهد گفت: نانوذرات استفاده شده در این تحقیقات، کیتوزان و تری متیل کیتوزان است که روش تولید آن ساده بوده و در صنایع دارویی و تولید واکسن کابرد دارد. این واکسن میتواند برای پیشگیری از ابتلا به بیماری هپاتیت B به کار رود.
دکتر محسن تفقدي خاطر نشان کرد: بسیاری از واکسنهای معمول از طریق تزریق داخل عضلانی یا زیرپوستی استفاده میشوند. اگرچه این واکسیناسیون پاسخ ایمنی قوی و مقاوم سیستم را در پی دارد، اما به دلیل اشکالاتی در ارتباط با تجویز تزریقی مانند درد پس از تزریق و عدم ایمنی مخاطی، محققان به دنبال توسعه راهبردهای غیرتهاجمی ایمنسازی هستند. از این رو، روشهای ایمن سازی مخاطی به ویژه تجویز از راه بینی از اهمیت خاصی برخوردار شده است.
معاون پژوهشي دانشگاه علوم پزشکي مشهد تصريح کرد: در این راستا در اين طرح تحقيقاتي نانو ذرات پلیمری کیتوزان و تری متیل کیتوزان به عنوان حامل/ایمنی واکسن هپاتیت B مورد بررسي قرار گرفت.
دکتر محسن تفقدي با اشاره به اينکه در اين طرح پژوهشگران با محصور کردن واکسن هپاتیت B درون این نانوذرات پلیمری به دنبال افزایش پاسخ ایمنی و دستیابی به واکسنی بودند که علاوه بر تزریق، با تجویز از راه بینی نیز ایجاد ایمنی کند، خاطر نشان کرد: برای این منظور نانو ذرات کیتوزان و تری متیل کیتوزان حاوی آنتی ژن با ابعاد و بار سطحی مناسب تهیه و سپس خصوصیات مختلف آنها از جمله اثر آنها بر روی سلولهای زنده، اثر آنها بر روی اتصالات بین سلولی و اثرگذاری آنها بر سلولهای ایمنی ارزیابی شد.
وي افزود: در مطالعات درون تن، فرمولاسیونهای مختلف این نانو ذرات در دوزهای مختلف از راه بینی و تزریقی در موش آزمایش شدند و پاسخهای ایمنی شامل عیار آنتی بادیها و سایتوکاینهای مختلف مورد بررسی قرار گرفت که نتایج به دست آمده حاکی از اثربخشی مناسب این نانوذرات در افزایش پاسخ ایمنی و مخاطی بود.
معاون پژوهشي دانشگاه علوم پزشکي مشهد اظهار اميدواري کرد: با تکمیل مطالعات بالینی و تایید نتایج در انسان، گامی به سمت تجویز مخاطی واکسنها و حذف تزریق برداشته خواهد شد. همچنین با ایجاد آنتی بادیهای محافظتی در ترشحات مخاطی، محافظت موثرتری علیه بیماریهای وارده از راه مخاط ایجاد خواهد شد.
گفتني است: نتايج به دست آمده حاکي از اثربخشي مناسب اين نانوذرات در مجله Vaccine (جلد 30، شماره 36، ماه آگوست سال 2012) منتشر شده است.