به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از شبکه تلويزيوني الجزيره ؛ اسراي فلسطيني از سال 1968 در زندان هاي اسرائيل اعتصاب غذا يا آنچه را «نبرد با معده هاي خالي» ناميده مي شود آغاز و از آن به عنوان ابزاري مسالمت آميز جهت اعتراض و دستيابي به حقوق خود استفاده کردند.
هبه عکيله خبرنگار اين شبکه در غزه در گزارشي درباره رنج هاي اسراي فلسطيني به مناسبت روز اسير فلسطيني به يکي از اسراي آزاد شده فلسطيني اشاره کرد و افزود: اکرم الرخاوي از جمله اسراي فلسطيني است که در پي اعتصابي سه ماهه و پس از ابتلا به فشار خون، ناراحتي کليه، ديابت و ضعف بينايي و نيز بيماري آسم که پيش از آن نيز به آن مبتلا بود آزاد شد. وي در زندان تصميم گرفته بود يا به شهادت برسد يا آزاد شود. الرخاوي گفت: من اعتصاب غذا کردم تا خشم خود را از بي توجهي به نيازهاي درماني در زندان ها نشان دهم و پيام خود را در اين زمينه برسانم.
در ادامه گزارش با اشاره به ايمن الشراونه اسير فلسطيني که پس از حدود نه ماه اعتصاب غذا به شرط تبعيد به غزه آزاد شد آمده است: ايمن الشراونه که در چارچوب تبادل اسراي فلسطيني با گلعاد شاليت نظامي ربوده شده اسرائيلي به دست فلسطينيان آزاد شده بود در اعتراض به بازداشت مجدد خود اعتصاب کرد و در دوران اعتصاب غذا ضمن ابتلا به بيماري با شکنجه روحي شديد نيز روبرو شد.
ايمن الشراونه مي گويد: بدتر از همه اين بود که هر روز بهترين خوراکي ها را مي آوردند و کنار تخت من مي گذاشتند و من آنها را در حالي که مشغول خوردن بودند نگاه مي کردم. افراد سازمان اطلاعات هر روز مي آمدند و تهديد مي کردند که مرا تماشا مي کنند تا بميرم. آسيب هاي جسمي ناشي از اعتصاب غذاي طولاني مدت با پايان اعتصاب غذا تمام نمي شود بلکه ممکن است برخي از اين آسيب ها و بيماري ها تا زمان مرگ با انسان همراه باشد.
حسن خلف پزشک فلسطيني درباره عواقب جسماني اعتصاب غذا براي اسراي فلسطيني گفت: اين احتمال وجود دارد که اين افراد دچار آسيب هاي مغزي شوند. علاوه بر اين اعتصاب طولاني مدت باعث خشک شدن عضلات و مفاصل مي شود و کليه ها و کبد را نيز از کار مي اندازد.
