باشگاه خبرنگاران_؛بازی
ها بدون استثنا عالی بود، تصوبربرداری خوب بود و تدوین به اندازه و درستی
دیدیم یک ایده ساده که بارها به آن پرداخته شده از جمله در همین جشنواره آن
قدر در این فیلم خوب پرداخت شده که به اوج هیجان رسید و حتی مخاطبان داخل
سالن برای پوزخند زدن مهران احمدی هم کف می‌زدند بحث قصاص و از سمتی تلاش
برای نجات یک محکوم به اعدام در فیلم های زیادی مطرح شده اما این جا نه
قرار بود از اولیا دم رضایت گرفته شود و نه اینکه گناهکار اصلی را به جای
متهم بی گناه به محکمه بیاورند بلکه یک عده آدم ملاحظه کار که غیر از حفظ
منافع شخصی و موقعیت شغلی شان به هیچ چیز دیگر نمی اندیشند باید شهادت دهند
که پویان بی گناه است متاسفانه چنین رفتاری را در جامعه خودمان می‌بینیم
مثلا کمی را در نظر بیاورید که تصادف کرده و گوشه یک خیابان افتاده اما از
هر ماشین رهگذری که بخواهی او را به بیمارستان برساند خواهد گفت مسئولیت
داره!
البته یکی دو ایراد در طول فیلم و ایرادی اساسی در پایان بندی آن وجود داشت که اجازه دهید با چراغ خاموش از کنار آن عبور نکنیم.
خیلی مختصر و تلگرافی فهرست میکند
مثلا معلوم نشد که انگیزه مش صفر برای نیامدن و شهادت ندادن چیست ؟ او که
مذهبی است آیا او هم از موقعیت شغلی اش می ترسد؟ اصلاً کدام موقعیت شغلی؟
او که دریک کیوسک خوار وبارفروشی کار میکند نه شرکت شیرزادها یا قبل از
اینکه روشن فرهودی سراغ ذاکری برای شهادت گرفتن برود، مذاکره ای تلفنی
مشکوک و گنگی با این مرد داشت و بعد هم که سراغ او رفت مدتی طولانی خبری از
این زن نشد و ما به شک افتادیم که تمی شبیه (سگ کشی) در حال شکل گرفتن است
البته این طور نبود اما متاسفانه خلاف آن هم درست و حسابی ثابت نشد و
مخاطب در یک گنگی بی دلیل و بدون کارکرد، این فرار قصه را پشت سر گذاشت در
مورد آخر ماجرا هم باید گفت چنین ایرادی در پایان بندی، از فیلمی که این قد
سرپا و دقیق است بعید بود پویان در همان روز دادگاه آزاد می شود.
کیانی
(راننده آژانس) همراه خانم فرهودی هم درب زندان می رود و همچنان درباره
خواستگاری امشب با دخترش صحبت می کند آیا خلاص شدن از زندان این قدر خلاصه و
راحت است؟ دلیل چنین پایان بندی عجیبی اینست که فیلمساز حتما می‌خواسته
ماجرای قصه اش در یک روز پایان بپذیرد نام اثر هم (روز روشن) است و قرار
است این نام خصیصه نما دلالت کند بر این که امروز روزی است متعلق به روشن
فرهودی یا به عبارتی روز موفقیت اوست پس حتی اگر با منطق هم جور در نمی
آمد باید ماجرا را در یک روز روزی که متعلق به این زن است تمام می کردند
از این چند ایراد که بگذریم بقیه چیزها خوب بودند.
قرار بود آخر فیلم برای یک موقعیت
دراماتیک ایجاد شود که ادامه آن را بیرون از سالن سینما و به میل و تشخیص
خودمان حدس بزنیم که پویان خانم افشار را انتخاب کرد یا روشن فرهودی را؟
اما اگر واقعیت قضیه را بخواهید فیلم تکلیف این قضیه راروشن کرده و چندان
هم همه چیز به مخاطب واگذار نشده چون اصلا این اثر یک فیلم آفتابی و مثبت
است و رسماً طرف روشن فرهودی را گرفته و هیچ فیلم مثبتی شخصیت اصلی اش را
دچار شکست نمی کند پس در ادامه این سبک، ذهن مخاطب ناخودآگاه فرهودی را
پیروز ماجرا خواهد دانست و ثانیا حتی اسم فیلم هم روز روشن است البته این
کاراکتر را بیشتر به نام خانم فرهودی می‌شناختیم و تنها یک بار اسم روشن را
در فیلم شنیدیم پس چنین مطایبه ای را بیشتر منتقدان می توانند کشف کنند تا
افراد عادی. در حالی که فیلم لازم داشت هر مخاطبی این را بفهمد.
نکته آخر این که در این فیلم زن ها را
مردتر از مردها نشان دادند توجه کنید به این که غیر از روشن فرهودی چه
کسانی حق طلبند و پیگیر کارهای پویان شده اند و چه کسانی عافیت طلبی می
کنند؟ همسر مومنی، همسر کامرانی و خواهر مهرنیا برخلاف خود این افراد تنها
کسانی اند که با روشن همراه شده بودند البته این دلیلی بر فمنیستی بودن
فیلم نیست بلکه نوعی طعنه زدن به ادعاهای مردانه است که در هنگام ابتلائات و
امتحانات تهی می نمایند.
يادداشت از: میلاد جلیل زاده
