تشکیل و آغاز به کار «نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران»، اعلام انصراف «رضاخان سردار سپه» از جمهوری، آغاز شورش بزرگ «وانْدِه» علیه حکومت انقلابی فرانسه و ... از مهم‌ترین رخدادهای تاریخ امروز است.

به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، امروز 12 فروردین 1392 خورشیدی برابر با 20 جمادی الاول 1434 هجری و 1 آوریل 2013 میلادی است. مهمترین رخدادهای تاریخ امروز از این قرار است:


تشکیل و آغاز به کار «نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران» (1370 ش)
قانون ادغام نیروهای انتظامی در ابتدا از طرف وزارت کشور و نمایندگان مجلس، به منظور برقراری هرچه بهتر امنیت در داخل کشور و مرزهای جمهوری اسلامی و همچنین جلوگیری از تداخل وظایف، مسؤولیت‌ها و مأموریت‌های نیروهای انتظامی کشور مطرح شد. تا اینکه این قانون در 27 تیرماه 1369 ش از تصویب مجلس شورای اسلامی گذشت و این روز به عنوان روز نیروی انتظامی نام‌گذاری گردید. طبق این قانون که در دوم مرداد آن سال به تصویب و تنفیذ شورای نگهبان رسید، وزارت کشور موظف شد در اسرع وقت، نسبت به انجام این مهم اقدام نموده و نیروهای شهربانی، ژاندارمری، کمیته انقلاب اسلامی، پلیس قضایی و حراست وزارتخانه‌ها را با هم ادغام کرده، نیروی واحدی تشکیل دهد.

شش ماه پس از آن، این امر آغاز شد وسرانجام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران در دوازدهم فروردین 1370 با تأیید مقام معظم رهبری، شکل رسمی و قانونی گرفت. قانون نیروی انتظامی، اهداف این نیرو را که به اختصار «ناجا» نامیده می‌شود، استقرار نظم و امنیت، تأمین آسایش عمومی و فردی، نگهبانی و پاسداری از دستاوردهای انقلاب اسلامی در چارچوب قانون مصوّب در قلمرو کشور جمهوری اسلامی ایران تعیین نموده است.

رحلت عالم ربانی «سید محمد ابراهیم خوانساری» (1292 ش)
آیت‌اللَّه سیدمحمد ابراهیم خوانساری، یکی از علمای بزرگ اصفهان، در سال 1232 ش برابر با نیمه ماه مبارک رمضان 1269 ق در اصفهان و در خانواده عالم‌پرور خوانساری دیده به جهان گشود. وی پس از طی مقدمات و سطوح علوم اسلامی، در حلقه درس عموی بزرگوارش، سیدمحمدباقر خوانساری، معروف به صاحب روضات شرکت جست و پس از سال‌ها شاگردی در حلقه درس عالمان نامدار عصر، به درجه عالی اجتهاد دست یافت. آیت‌اللَّه خوانساری پس از آن به تدریس علوم اسلامی فقه و اصول پرداخت و شاگردان زیادی تربیت نمود.
ایشان همچنین مرجع تقلید جمع زیادی از شیعیان بود و تالیفات متعددی را به انجام رساند. ایشان مباحثات و مناظراتی با علمای مسیحی در اثبات نبوت پیامبر بزرگ اسلام، حضرت محمد (ص) داشته و چون دانشمندان مسیحی، استدلال او را نمی‌پذیرفتند، آن‌ها را به مباهله دعوت می‌نمود، ولی آنان حاضر به مباهله نمی‌شدند. این فقیه وارسته و خدمتگزار دلباخته اسلام سرانجام در دوازدهم فروردین 1292 ش برابر با بیست و سوم ربیع‌الثانی 1331 ق در شصت سالگی وفات یافت و در کنار مزار عموی دانشمندش در اصفهان مدفون گردید.

رحلت فقیه وارسته، آیت اللَّه «میرزا ابوالفضل زاهدی» (1357 ش)
آیت‌اللَّه میرزا ابوالفضل زاهدی، در حدود سال 1270 ش (نیمه شعبان 1309 ق) در قم و در بیت علم و فقاهت به دنیا آمد. وی پس از فراگیری مقدمات و سطوح حوزه، در محضر درس خارج حضرات آیات میرزا ابوالقاسم کبیر قمی، شیخ عبدالکریم حائری یزدی و درس فلسفه و حکمت استاد میرزا علی اکبر مدرس یزدی، به مدارج بالای علمی رسید. ایشان علاوه بر تبحر در بحث و ردّ و ایراد استدلالی در ادیان، به تاریخ و جغرافیای ادیان گوناگون آشنا بود، به طوری که از ایشان برای بحث علمی با صاحبان ادیان استفاده می‌شد. علمای بزرگ و مراجع تقلید برای نظریات ایشان از جمله نظرات فقهی‌اش احترام خاصی قائل بودند و حضرت امام خمینی (ره)، ایشان را «شیخ الطائفه» می‌خواند.
همچنین رسالة الضَّرر، منطق الحسین و مقصد الحسین از جمله آثار اوست. آیت‌اللَّه زاهدی، در جریان نهضت اسلامی علیه رژیم شرکت داشت و علیه قانون ننگین کاپیتولاسیون موضع‌گیری نمود. این فقیه جلیل، سرانجام در دوازدهم فروردین 1357 ش در 87 سالگی جان به جان آفرین تسلیم کرد و پس از تشییع باشکوهی، در قبرستان شیخان قم به خاک سپرده شد. مراسم تشییع وی به صحنه مبارزه علیه رژیم تبدیل شد و باعث گشودن دوباره مدرسه فیضیه که سالیانی تعطیل بود، گردید.

افتتاح آرامگاه‏ هاي حكيم عمرخيام، عطار نيشابوري و كمال‏ال ملك در نيشابور(1342 ش)

درگذشت محقق معاصر استاد «حسین عمادزاده اصفهانی» (1369 ش)
حسین عمادزاده اصفهانی فرزند حجت الاسلام احمد عماد الواعظین در سال 1284 ش در اصفهان به دنیا آمد. او در حوزه اصفهان از علمای آن روز همچون آیات عظام سیدعلی نجف‌آبادی، محمود مفید، علی واعظ شیرازی، سیدصدرالدین کوهپایه‌ای و محمدرضا کلباسی کسب فیض کرد و به مدارج والایی در علم دست یافت. عمادزاده همچنین دارای اجازه روایتی از علمای آن زمان همچون آیات عظام سید ابوالحسن اصفهانی، شیخ آقابزرگ تهرانی، سیدمحمد حجت کوه‌کمره‌ای و محمدرضا مظفر و... بود. حسین عمادزاده اصفهانی دارای آثار بسیاری است که برخی از آن‌ها عبارتند از جهان اسلام و اسلام در جهان، ترجمه و تفسیر قرآن کریم، شرح خطبه غدیر، تاریخ عاشورا، فاطمه زهرا (س) و مجموعه زندگانی چهارده معصوم و ده‌ها اثر دیگر. وی علاوه بر تحقیق و تألیف و نیز تدریس در دانشگاه، مقالاتی نیز برای روزنامه‌ها و مجله‌ها می‌نوشت. استاد عمادزاده سرانجام در دوازدهم فروردین 1369 ش در 85 سالگی در تهران درگذشت.

اعلام انصراف «رضاخان سردار سپه» از جمهوری (1303 ش)
رضا خان سردار سپه و هوادارانش قصد داشتند با تحویل سال 1303 ش، قاجاریه را خلع و نظام جمهوری را جایگزین رژیم سلطنت سازند و به همین سبب اکثریت نمایندگان مجلس که هوادار رضاخان بودند، سعی در تصویب سریع جمهوری رضاخانی داشتند؛ اما اجتماع موافقان رضاخان در 28 اسفند 1302 و نشست دوم فروردین 1303 در مجلس برای بررسی این موضوع، با مقاومت و ایستادگی دلیرانه شهید سید حسن مدرس و همفکرانش خنثی شد و مخالفت‌های فراوانی علیه جمهوری ابراز گردید.

با گسترده‌تر شدن این اعتراضات، رضاخان که فهمید اینگونه نمی‌تواند زمام امور کشور را به دست گیرد، صبح روز سوم فروردین با حالتی قهرآمیز به سعدآباد رفت و پس از دو روز توقف ناگهانی، برای دیدار با علما و بزرگان به قم شتافت. هنگامی که وی به دلایل مخالفت علمای قم آگاه شد، از تصمیم قدرت‌طلبانه خویش منصرف گردید و قول داد که از اعلان جمهوری جلوگیری کند. وی پس از مراجعت به تهران، در دوازدهم فروردین 1303 ش، با انتشار اعلامیه‌ای، پی‌گیری نظام جمهوری را متوقف ساخت. او هرچند از اعلام نظام ساختگی جمهوری‌اش دست برداشت، اما جاه‌طلبی خود را رها نکرد تا اینکه موفق به خلع قاجار و به دست گرفتن قدرت در ایران شد.

تولد فقیه بزرگ و عالم شیعه «فخرالمحققین حلی» فرزند دانشمندِ علامهٔ حلی (682 ق)
محمد بن حسن بن یوسف معروف به فخرالمحققین فرزند علامهٔ حلی، ملقب به فخر الاسلام، فخرالدین و رأس المدقّقین از اعاظم و بزرگان شیعه و دارای جلالت علمی بسیاری بود. وی در نوجوانی به اجتهاد دست یافت. فخر المحققین مورد تایید و توجه خاص پدر بزرگوار خود علامهٔ حلی بود تا آن جا که علامه، اتمام مصنفات خود را پس از مرگ به فخر سپرد. ایضاحُ الفَوائد، تَحصیل النّجاة و مَنبَع الاسرار از جمله آثار اوست.

درگذشت «ابوعبداللَّه محمد بن عبدری فاسی» مشهور به «ابن حاج» درقاهره (737 ق)
ابن حاج، در ابتدا در نزد علمای فاس در مراکش امروزی دانش آموخت. آن گاه به قاهره رفت و تاپایان عمر در این شهر اقامت گزید. ابن حاج سپس به تعلیم و تربیت دانش‌پژوهان پرداخت و افراد زیادی ازمحضر او بهره‌مند شدند. از ابن حاج آثار بسیاری به جای مانده است که مهم‌ترین آن‌ها، المَدخل نام دارد. او در این کتاب، مسایل اخلاقی، فقهی، اجتماعی و اقتصادی را مورد بررسی قرار داده است.

رحلت فقیه جلیل «سیدالعلماء» عالم شیعی هندوستان (1307 ق)
سیدابراهیم بن سیدمحمد تقی نقوی نصیرآبادی از علما و فقهای امامیهٔ قرن چهاردهم هجری، معروف به سیدالعلما و از شاگردان میرزای شیرازی، شیخ محمد طه نجف، میرزا محمد حسین شهرستانی، میرزا حبیب‌اللَّه رشتی و شیخ زین العابدین بوده است. وی در سن جوانی به مقام استنباط احکام شرعیه و مرجعیت شیعیان هندوستان نائل گردید. سید العُلماء با کمال شهامت در مقابل علمای درباری به جهت الغای شهادتِ ولایت در اذان ایستاد و از تهدید مرگ نیز نهراسید. از آثار این عالم برجستهٔ شیعی می‌توان به کتاب‌های تکلِمهٔ یَنابیعُ الانوار و الشَّمعَةُ فی احکامِ الجُمعَه اشاره کرد. سیدالعُلماء در سال 1307 ق در سن 48 سالگی دار فانی را وداع گفت و به اجداد طاهرینش پیوست.

وفات «آیت‌اللَّه فاضل نوری» از علمای اصفهان (1343 ق)
حاج میرزا بهاءالدین معروف به فاضل نوری از بزرگان و علمای اصفهان بود. وی در اخلاق فاضله مقام والایی داشت و تمامی اوقات شریف او در تصفیهٔ باطن و تهذیب اخلاق صرف شد. در فنون شعر نیز ماهر بود و به «فاضل» تخلّص می‌نمود. اشعار وی توسط یکی از فرزندانش به نام نصیرالدین نوری معروف به خواجَوی، مدون و آمادهٔ چاپ گردید. پدر فاضل نوری، «میرزا جواد نوری» نیز در عصر خود ریاست مذهبی اصفهان را به عهده داشت و صاحب کرامت بود. جد وی ملامحمدعلی نوری هم‌چنین از بزرگان علم و جامع معقول و منقول به شمار می‌رفت. فاضل نوری در بیستم جمادی الاولی 1343 ق در اصفهان وفات یافت و در تکیهٔ بابارکن‌الدین در قبرستان تخت فولاد اصفهان، در جوار مزار پدر بزرگوار خود به خاک سپرده شد.

آغاز شورش بزرگ «وانْدِه» علیه حکومت انقلابی فرانسه (1793 م)
وانْدِه، منطقه‌ای در غرب فرانسه است که معادن اورانیوم، بنادر ماهیگیری و تفرُّجگاه‌های آن مورد توجه می‌باشد، با این حال، در تاریخ سیاسی دو قرن اخیر، این منطقه به دلیل قیام روستاییان در اوج انقلاب کبیر فرانسه مطرح شده است. با پیروزی انقلاب و تأسیس رژیم جمهوری، لویی شانزدهم در 21 ژانویه 1793 م اعدام شد. هفتاد روز بعد در اول آوریل 1793 م، با تحریک انگلستان و اتریش، عده‌ای از سلطنت طلبان به همراه روستاییان کاتولیک در منطقه وانده علیه اقدامات دولت انقلابی فرانسه سر به شورش برداشتند. آتش این شورش چنان بالا گرفت که عده شورشیان به هشتاد هزار نفر رسید و آنان موفق شدند علاوه بر منطقه وانده، بیشتر نواحی شمال غربی فرانسه را از تسلط دولت انقلابی خارج سازند؛ اما بی‌برنامگی و عدم انضباط میان سربازان باعث شد در اواخر همان سال دست به عقب‌نشینی زده و در مقابل ارتش دولت انقلابی، شکست بخورند. در نهایت، با تغییراتی که در رهبری هیأت مدیره فرانسه روی داد، شورشیان با دولت مرکزی به توافق رسیده و با امضای قرارداد صلح در نیمه فوریه 1795 م، ضمن دریافت مزایایی، به شورش و قیام خود پایان دادند. در جریان این شورش، پنجاه هزار نفر از دو طرف کشته شدند.

آغاز حمله نیروهای امریکا به جزیره اوکیناوا در ژاپن (1945 م)
نیروهای ژاپن در طول سال 1944 م در تمام جبهه‌ها دست به عقب نشینی زدند و تا اوایل سال 1945 م قسمت اعظم متصرفات خود را در چین و جنوب شرقی آسیا و جزایر اقیانوسیه از دست دادند. هم‌چنین نیروهای امریکا تا ژانویه 1945 م، فیلیپین را به تصرف خود در آوردند و ژاپن را به عقب راندند؛ اما آخرین و بزرگ‌ترین نبرد دریایی و زمینی بین امریکا و ژاپن از روز اول آوریل سال 1945 م برای تصرف اوکیناوا، مهم‌ترین پایگاه دریایی ژاپن بین جزیره تایوان و ژاپن درگرفت و 83 روز به طول انجامید. امریکایی‌ها برای تصرف این جزیره، 1300 کشتی و نزدیک به ده هزار هواپیما را به خدمت گرفتند. در این عملیات، امریکا 36 کشتی و 763 هواپیمای خود را از دست داد و 369 کشتی امریکایی نیز به شدت آسیب دید.
بیش‌ترین خسارات برکشتی‌های امریکایی، به وسیله «کامیکازه» ها یا خلبانان انتحاری ژاپن وارد آمد که با هواپیما، خود را به کشتی‌های امریکایی می‌زدند و آن‌ها را منفجر یا غرق می‌کردند. از یک‌صد و بیست هزار نیروی مدافع ژاپنی در اوکیناوا هم بیش از یک‌صد و ده هزار نفر کشته یا زخمی شدند و فقط 7400 نفر به اسارت امریکایی‌ها درآمدند. به موجب آماری که بعداً از طرف امریکایی‌ها منتشر شد، تنها در نبرد اوکیناوا، ژاپنی‌ها 7830 هواپیمای خود را از دست دادند و شانزده کشتی جنگی ژاپنی که رزمناو عظیم 72 هزار تنی یاماتو از آن جمله بود، در این نبرد غرق شدند. با کشتار وسیعی که در نتیجه انفجار وحشتناک بمب هسته‌ای در این دو شهر روی داد، ژاپن تن به تسلیم سپرد و جنگ در آسیا نیز به پایان رسید.

کودتا در گواتمالا و به دست گرفتن زمام امور توسط ارتش (1963 م)
کشور گواتمالا واقع در امریکای مرکزی، از جمله کشورهایی است که در طول قرن بیستم شاهد کودتاها و شورش‌های زیادی بوده است. در بیشتر این اقدامات، ایالات متحده امریکا با تحریک نظامیان و روی کار آوردن آنان به تأمین منافع خود دست زده است. این وضعیت پس از جنگ جهانی دوم نیز ادامه یافت و هرگاه رئیس جمهور یا مسئول حکومت، دست به اقدامات اجتماعی و اصلاحی مخالف امریکا می‌زد، دولت ایالات متحده با حمایت از نیروهای معارض و حتی تحریک رژیم‌های دست نشانده در آن منطقه، دست به عکس‌العمل می‌زد. در طول سال 1962 م، این اوضاع ادامه یافت و شکل حادی به خود گرفت. این اعتراضات هرچند در ابتدا به سختی توسط مقامات دولتی سرکوب گردید، اما در اوایل سال 1963 م با لغو انتخابات ریاست جمهوری، اوضاع آشفته‌تر گردید. در نهایت از ساعات اولیه روز اول آوریل 1963 م، نظامیان طی کودتایی دولت را سرنگون کرده و یک شورای نظامی، قدرت را در دست گرفت. از این زمان بود که نقش ارتش و نیروهای نظامی در اداره حکومت به صورت برجسته‌تری جلوه بیشتری پیدا کرد.

تولد «ویلیام هارْوی» دانشمند انگلیسی و کاشف جریان گردش خون (1578 م)
ویلیام هارْوی دانشمند انگلیسی و کاشف جریان گردش خون، در اول آوریل 1578 م در خانواده‌ای ثروتمند در شهر فولکستون انگلستان به دنیا آمد. وی پس از طی تحصیلات مقدماتی، در رشته پزشکی به تحصیل پرداخت و با پایان تحصیلات به استادی دانشگاه کمبریج رسید. هاروی علاقه زیادی به شناخت اعمال و وظایف بدن داشت و در این راه، کوشش فراوانی از خود نشان داد. در نهایت، وی موفق به کشف جریان خون گردید و وظایف و عمل قلب را بدون کمک میکروسکوپ کشف کرد.

از این رو وی را از بنیان‌گذاران طب نوین می‌دانند. هاروی ثابت کرد که غذا پس از هضم، وارد خون شده و خون پس از ورود به قلب، درتمام بدن گردش می‌کند. نتایج این تحقیقات در زمان زندگی هاروی مورد استقبال مردم و دانشمندان قرار نگرفت، اما سه سال پس از مرگ هاروی، یک پزشک متخصص در مشاهدات میکروسکوپی، جریان خون را مشاهده نمود و بدین ترتیب، کشف بزرگ هاروی مورد تأیید پزشکان و مردم واقع شد. این در حالی بود که ویلیام هاروی، در سوم ژوئن 1657 م در 69 سالگی درگذشته بود.

برخی از رخدادهای امروز
1815: «اوتو فون بیسمارک» دولتمرد آلمانی و بانی وحدت آلمان (رایش) به دنیا آمد و 65 سال عمر کرد.
1924: یک دادگاه آلمان در این روز آدولف هیتلر را به اتهام طراحی یک نقشه براندازی (پوچ Putsch = کودتا Coup) در ایالت باواریای آلمان (شهر مونیخ) به پنج سال زندان محکوم کرد که تنها 9 ماه در زندان ماند و در این مدت کتاب mein kamf را نوشت. شورش هشتم و نهم نوامبر 1923 مونیخ که به «براندازی بیر هال Beer Hall» معروف شده است به نتیجه نرسیده بود. حزب ناسیونال سوسیالیست آلمان (نازی) تلاش کرده بود که با این شورش قدرت را در باواریای آلمان به دست گیرد.
1948: محاصره برلین غربی که در درون آلمان شرقی قرارگرفته بود توسط نیروهای شوروی آغاز شد. راه‌های منتهی به برلین غربی از خاک آلمان شرقی که در کنترل شوروی بود می‌گذشت. این محاصره به ایجاد یک پل هوایی توسط غرب انجامید. در پی سقوط آلمان نازی، متفقین شهر برلین را میان خود قسمت کرده بودند که محلات غربی آن نصیب سه دولت آمریکا، انگلستان و فرانسه (اصطلاحا متفقین غربی) شده بود. محاصره برلین در آن سال، جهان را در لبه پرتگاه یک جنگ جهانی دیگر قرارداده بود.
1955: جنبش استقلال طلبی قبرس برای پاره کردن زنجیر استعمار انگلستان آغاز بکار کرد. اسقف ماکاریوس رهبری این جنبش را که به ثمر رسید برعهده داشت. استقلال طلبان که عمدتا یونانی زبان بودند در آغاز کار می‌خواستند که قبرس به یونان ملحق شود که ترکهای ساکن شمال قبرس به مخالفت برخاستند و ... قبرسی‌های یونانی زبان هیچگاه در طول تاریخ این جزیره بخشی از کشور یونان نبودند. قبرس در دوران هخامنشیان در قلمرو ایران قرارداشت و پایگاه نیروی دریایی ایران در مدیترانه بود.
2001: اسلوبودان میلوشویچ رهبر حزب سوسیالیست صربستان دستگیر و به هلند (زندان دادگاه جهانی) منتقل شد. وی که 11 سال بر صربستان و یوگوسلاوی حکومت کرده بود، 11 مارس 2006 در 65 سالگی در سلول زندان به صورت «مرده» مشاهده شد و مسئله مرگ او هنوز به درستی کشف نشده است. غرب به میلوشویچ اتهام «جنایتکار جنگ» زده بود.


برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار