به گزارش
خبرنگار اقتصادي باشگاه خبرنگاران، غلامرضا سلامي رئيس شوراي عالي انجمن حسابداران خبره‌ي ايران گفت: سال‌ها است که استانداردهاي حسابداري را با کمک استادان فرهيخته در کشورمان متداول کرده‌ايم و آموزش داده‌ايم و در شرکت‌هاي بزرگ و متوسط به کار بسته‌ايم و حتي در بعضي از شرکت‌ها مانند شرکت‌هاي پذيرفته شده در بورس آن را الزامي کرده‌ايم. اگر در اين شرکت‌ها استانداردهاي گزارشگري مالي رعايت نشده باشد، حسابرس به طور حتم شرط گذاشته است و شايد در اين چند سال ده‌ها هزار شرط در بندهاي گزارش حسابرس مستقل بوده است ولي اثر آن را آن‌طور که بايد و شايد نديده‌ايم.
صورت‌هاي مالي تهيه شده توسط شرکت‌هاي متوسط و بزرگ ايران، قابليت تلفيق و مقايسه با صورت‌هاي مالي شرکت‌هاي کشورهاي صنعتي و پيشرفته را ندارند.
وي افزود: اطلاعات مندرج در اين صورت‌هاي مالي از دو ويژگي هم زمان قابل اعتماد بودن و مربوط بودن برخوردار نيستند بنابراين، مبناي مناسبي براي تصميم‌گيري سرمايه‌گذاران بالقوه نه در بازارهاي مالي جهان و نه بورس‌هاي بين‌المللي نيست.
وي با انتقاد از محدوديت‌هاي حاکم بر اهداف و الزامات حسابداري که در گذشته اعمال شده است، گفت: در صورتي که شرايط کشور و محدوديت‌هاي محيطي آن با فضاي حاکم بر اقتصاد جهان مطابقت نداشته باشند، استانداردهاي گزارشگري مالي هيچ گاه به اندازه‌ي کافي با استانداردهاي بين‌المللي در انطباق نخواهند بود.
وي افزود: اين امر علت‌هاي مختلفي دارد، شايد اشکال اصلي در اين بوده است که سازمان حسابرسي براي استانداردگذاري، از بين 3 بينش موجود، بينشي را انتخاب کرد که استانداردهاي حسابداري بين‌المللي ترجمه شوند و با محيط اقتصادي و کسب و کار ايران تطبيق داده شوند. خوشبختانه در حال حاضر سازمان بورس اوراق بهادار به عنوان مرجع بزرگ‌ترين متقاضي استانداردهاي گزارشگري مالي بين‌المللي و سازمان حسابرسي به عنوان مرجع تدوين استانداردها،عزم خود را جزم کرده‌اند IFRS پذيرفته شود و از اين راه بتوانيم در بازارهاي بين‌المللي تعامل داشته باشيم. متاسفانه جايگاه ما در تجارت جهاني جايگاه پاييني است. جايگاه ما در مشارکت و سرمايه گذاري در کشورهاي ديگر با توجه به تواني که داريم، بسيار اندک است. همچنين به طور متقابل جذب سرمايه‌گذاري خارجي در کشور ما پايين است.
سلامي ادامه داد: از نظر انجمن حسابداران خبره‌ي ايران، سازمان حسابرسي و سازمان بورس و اوراق بهادار تدوين استانداردهاي گزارشگري مالي بين‌اللملي دروازه‌اي است براي اين که بتوانيم از آن راه زبان مشترکي با دنيا پيدا کنيم و صورت‌هاي مالي ما مبناي درستي براي تصميم گيري سرمايه‌گذارن بالقوه به دست دهند و مبنايي باشد براي اين که شرکت‌هاي ما بتوانند در بازارهاي جهاني و بازار سرمايه فعال باشند؛ آن هم در حدي که شايسته‌ي کشور ما است./س
