به
گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران مشهد، نوروز درصدراسلام ايرانياني كه در مركز
خلافت به سر مي‌بردند طبق سنت ملي خويش به اين عيد پايبند بودند البته تا آن هنگام
عيد نوروز مخصوص ايرانيان بود و نخستين خلفاي اسلامي به نوروز اعتنايي نداشتند.
بعدها خلفاي اموي براي افزودن درآمد خود هداياي نوروزي را كه قبل از اسلام در
دربارهاي ايران رايج بوده است را از نو معمول داشتند. پس ازامويان، عباسيان نيز
همان شيوه را تعقيب كردند بنابراين عيد نوروز مانند بسياري از سنت ها كه با شئون
اسلامي مخالفتي نداشت پس از اسلام باقي ماند
روز اول فروردين ماه در ايران و برخي ديگر از
كشورها به عنوان روز «نوروز» شناخته شده است. ايرانيان اين روز را از زمان‌هاي
قديم، روزي مهم در زندگي خود مي‌دانستند. نوروز، سمبل تحول و تغيير و
دگرگوني است. علاوه بر اينكه طبيعت بي‌جان جاني تازه مي‌گيرد، ايرانيان نيز با
خانه تكاني و پوشيدن لباس نو و ... سعي مي‌كنند به استقبال اين تحول بروند. بدون
شك اين تحول به سمت نيكويي و بهتر شدن است و به همين جهت است كه بزرگداشت اين روز
از اهميت خاصي برخوردار است.
پيشينه
نوروز:
عيد نوروز از زمان‌هاي قديم يكي از دو عيد بزرگ ايرانيان بوده است، عيد ديگر
شانزدهم مهرماه به نام «مهرگان» بوده است. امروزه عيد مهرگان از اهميت چنداني
برخوردار نيست. نوروز در روزگار «جمشيد» چهارمين پادشاه دوره پيشدادي پديد آمد و
در پادشاهي او به صورت آئين درآمد.
آداب نوروز:
در خصوص روز نوروز در روايات مختلف آداب گوناگوني ذكر شده است كه به پاره‌اي از آن‌ها
به صورت مختصر اشاره مي‌شود:
1- نماز نافله، يك نماز چهار
ركعتي پس از نماز ظهر و عصر روز نوروز و دعا كردن در سجده اين نماز كه موجب بخشش
گناهان مي‌شود.
2- غسل كردن و پوشيدن لباس
تميز و استعمال بوي خوش. در روايتي امام صادق(ع) مي‌فرمايد:
«روز
نوروز غسل كن و پاكيزه‌ترين لباس‌هايت را بپوش و خود را با بهترين عطرها خوشبو
كن».
3- ذكر گفتن خصوصا ذكر «يا
ذي الجلال و الإكرام»
4- روزه گرفتن.
5- دعا كردن در لحظه سال/س
