به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از شبکه العالم ؛ "محمد صادق الحسینی" در مقاله ای نوشت:حكايت كرده اند كه يك دوچرخه سوار آخر هر هفته با عبور از مرز دو كيسه ماسه را به كشور همسايه مي برد؛ مرزبانان هنگامی که به او مشکوک می شدند او را متوقف مي كردند ولی پس از بازرسی چيزي به جز دو كيسه ماسه همراه او نمي یافتند.اين وضعيت ساليان سال ادامه داشت و اين مرد هربار با عبور از مرز كيسه هاي حاوي ماسه را با عبور از مرز به كشور همسايه مي برد بدون اينكه يكي از مرزبانان بتواند دلیل کار مرموز اين مرد را كشف كند.
بعد از گذشت چندين سال از پايان تردد مرد در مرز، روزی يكي از نيروهاي مرزبان به طور تصادفي او را در جايي ديد و از سر كنجكاوي از او درباره راز و رمز حمل كيسه هاي ماسه به كشور همسايه سوال كرد؛ اين مرد با صراحت كامل به نيروي مرزبان گفت كه وي ماسه قاچاق نمي كرده، بلكه دوچرخه‌ای را كه سوار آن بوده به كشور همسايه قاچاق مي كرده است.در مثل مناقشه نیست، من در اینجا آمريكا و غرب را متهم مي كنم که مذاكرات دوره اي طولاني آنها تحت عنوان "پرونده هسته اي ايران" كه در آغاز از آن به تروئيكاي اروپايي و امروز گروه 5+1 ياد مي شود، برای "قاچاق امنيت رژیم اسرائيل" است، نه آنچه اطمينان يافتن از حقيقت پرونده هسته اي ايران.
اولين دليل، گفته‌هاي جورج فردمن رئيس مركز مطالعات راهبردي آمريكايي استراتفور است.وي گفت: مشكل ما با ايران و چالشي كه با آن درقبال ايران روبرو هستيم به فعاليت‌هاي هسته‌اي اين كشور نيست؛ بلكه به اين دليل است كه اين كشور (ايران) ثابت كرده است نه تنها بدون كمك آمريكا بلكه حتی در وضعيت رويارويي و خصومت نيز مي تواند به يك قدرت فناوري و نظامي در منطقه تبديل شود؛ و اين امر ايران را به يك پديده والگو تبديل كرده است كه ساير كشورهاي منطقه به آن اقتدا مي كنند؛ امري كه اخيرا ظهور پديده انقلابهای عربي را به همراه داشته است.
دومين دليل نيز مطالب "ديويد فروم" از تئورسين هاي مشهور آمريكايي در اوايل دسامبر سال 2012 ميلادي در مقاله اش در پايگاه متعلق به شبكه "سي ان ان" درخصوص احتمال توافق با ايران براي تعليق غني سازي 20 درصدي به عنوان حسن نيت درمقابل لغو تحريم هاي غرب يا كاهش آن عليه اين كشور است.
ما به بيان همين دو تفسير اكتفا كرده و اضافه مي كنيم هيچ يك از فرستادگان يا ميانجيگران يا مشتاقان حل این "مشكل" بين المللي بين غرب و ايران اعم از غربي يا عرب نبوده كه درپايان، اين رمز نهايي را به ايراني ها بگويد كه "فلسطين را از سياست خارجي خود خارج كنيد، تا نه تنها فعاليت هسته‌اي مسالمت آميز داشته باشید بلكه حتی بمب هسته‌اي از غرب بگيريد."درمقابل هركسي كه روند فعاليت مذاكراتي ديپلماتيك ايران را درخصوص اين پرونده دنبال مي كند ناگزير در نهايت به اين مي رسد مسئولان بلندپايه ايراني كه با قدرت مديريت اين پرونده را در اختيار دارند، مي دانند كه چگونه با اين تئوري فرسايشي با يك راهبرد مقابله كنند؛ راهبردي كه آگاهان به علم "ديپلماسی فرش بافي" آن را "راهبرد برگهاي پاييزی" توصيف مي كنند كه اين راهبرد بر اصول زير استوار است:
ما به خوبي مي دانيم كه مشكل شما با ايران به علت پرونده هسته‌اي این کشور نيست بلكه به اين خاطر است كه ايران يك كشور مستقل است و تصميمات خود را بنا به منافع ملتش مي گيرد و تن به ديپلماسي مذاكره تحت آتش نمي دهد؛ حال هرچه مي خواهد هزينه آن باشد. زيرا اين هزينه ها كمتر از هزينه مذاكره براي مذاكره خواهد بود و در نتيجه، اگر هزار سال هم طول بكشد، مذاكره اي با آمريكا نخواهد بود؛ مگر بعد از پيروزي.
ما آگاهتر از گذشته هستيم زيرا مي دانيم كه شما محاصره عليه ما را به منظور قاچاق امنيت "اسرائيل" تشديد مي كنيد تا این رژیم از مجازات فرار كند؛ اما اين امر هرگز روي نخواهد داد و گواه آن هم مبارزه ما با شما در زمين خودتان است واگر نبرد هشت روزه غزه هنوز شما را متقاعد نكرد پس بايد به انتظار نبرد مبارزاتي بزرگي بنشينيد كه تحمل آن را بيش از هشت ساعت نخواهيد داشت، و درخواست آتش بس خواهيد كرد و انگشت خود را از روي پشيماني و از دست دادن فرصت فرار، از مجازات خواهيد گزيد.
