سازمان ملل متحد، دوم اسفندماه را به عنوان روز پاسداشت زبان های مادری نام نهاده، چراكه زبان مادری شناسنامه و هویت فرهنگی و تاریخی اقوام و ملت هاست.

به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران  شهرکرد :

افزایش گسترده ابزار ارتباطی، احتمال آسیب پذیری زبان های پایه در جوامع افزایش یافته است.
ابزار مدرن روز به روز در حال تحول است و ورود فناوری های جدید با خود مفاهیم قراردادی و تصنعی را به همراه می آورد، كه در صورت بی توجهی به این مفاهیم صنعتی و فناور گرا، خرده فرهنگ ها و خرده زبان ها و گویش ها آسیب می بیند.
بهره مندی ابزارها از فرهنگ جهانی شده اقتصاد، بی تردید بر زبان های منطقه ای و بومی تاثیرگذار است، به همین دلیل سازمان ملل متحد در برابر پدیده جهانی شدن، بر حفظ اصالت زبان مادری تاكید دارد.
به طور مثال، این روزها واژه های رایج در فناوری ها ارتباطی بسیار در بین مردم متداول شده و حتی در بین عشایر نیز واژه های مانند مسیج (SMS ) به به كار برده می شود.
زبان، پویاترین عناصر ارتباطی در جهان است، كه به واسطه آن انسان با هم دیگر ارتباط برقرار می كنند و این ابزار ارتباطی انسانی، بخشی از رفتارهای اجتماعی یك جامعه را نیز شكل می دهد.
قرآن كریم، به عنوان معجزه بزرگ همه قرون و اعصار، یكی از غنی ترین و بی نظیرترین منابع زبان عربی است و اعراب گذاری بی همتا و اعجاز آن، معجزه ای است كه مفسران بزرگ قرن هاست درباره آن كتابت كرده و خواهند كرد.
در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران نیز قانون اساسی به عنوان قانون بالا دست بر رسمیت زبان فارسی و عمومیت آن صراحت دارد به گونه ای كه در اصل 15 قانون اساسی بر گسترش و ترویج زبان فارسی و احترام به گویش های بومی و محلی نیز تاكید كرده است.
زبان مادری، به عنوان یكی از عناصر مهم فرهنگ شفاهی جهان از سوی سازمان ملل متحد و یونسكو به رسمیت شناخته شده، به همین دلیل در تقویم جهانی نیز روزی را به عنوان پاسداشت زبان مادری تعیین كرده اند.
ادبیات عامه و شفاهی ایران، از استحكام و قوام تاریخی برخوردار است به گونه ای كه لهجه و لحن نیز مورد توجه قرار گرفته و حمدالله مستوفی خاستگاه گویش فارسی را مناطق مختلف ایران می انگاشته است.
زبان مادری، رمز هویت هر ملت است و اقوام و قومیت ها در پناه زبان، هویت و فرهنگ خویش را حفظ می كنند، در بحث زبان شناسی به طور عام و غیرتخصصی به هر نوع گفتار رایج در بین مردم زبان گفته می شود.
اما در بحث تخصصی زبان به عنوان عامل اصلی ارتباط و یكی از شاخصه های مهم انسانی و انسان شناسی مطرح است.

زبان، به عنوان عامل پیوند دهنده انسان ها و ایجاد كننده وحدت ملی در كشورها شناخته می شود و عامل حفظ هویت و شناسنامه هر قومی زبان مادری آن است.

یكی از چالش ها و تهدیدات زبان مادری می تواند جهانی شدن باشد كه درصورت ضعف در پاسداشت و نگهداشت زبان مادری این مولفه و عامل ارتباطی، در بین چرخه دنده های جهانی شدن تضعیف شده و از بین خواهد رفت.

در صورت كم توجهی به زبان مادری، نسل های آینده با زبان مادری و فرهنگ ناشی ازآن بیگانه خواهند شد و آن را به فراموشی خواهند سپرد.

پژ‍وهش های صورت گرفته نشان می دهد، در دوران گذشته بیش از شش هزار زبان در جهان وجود داشته كه این تعداد به سه هزار زبان كاهش یافته است.

زبان مادری، یك گنجینه گرانبهای فرهنگی برای نسل های مختلف است و باید در حفظ و نگهداشت آن برای نسل های مختلف تلاش كرد.

زبان مادری، باید به شكل دانشنامه ای برای نسل های آینده تدوین شود تا در برابر فناوری های نوین ارتباطی از جمله اینترنت و شبكه های جهانی دستخوش تغییرات نگردد.

گویش های منطقه مركزی ایران از جمله گویش سمنانی، خور و بیابانك، كاشان، منطقه استان چهارمحال و بختیاری، از قدیمی ترین گویش های ایران است و گویش بختیاری ریشه در زبان پهلوی دارد./س

برچسب ها: تقابل ، زبان ، مادری
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.