به گزارش
سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از شبکه تلویزیونی سی ان ان ، رودی جولیانی که در دوران مسئولیتش در نیویورک تلاش میکرد سلاح های گرم را تا حد ممکن ، از خیابانهای نیویورک جمعآوری کند و حکومت قانون را به خیابانهای این شهر بازگرداند، در گفتگو با پیرز مورگان، مجری شبکه سی ان ان درباره کنترل خرید و فروش تسلیحات گرم در آمریکا گفت، به نظر من محدودیتهای معقول برروی سلاحهای گرم، کاری است که باید انجام شود و اگر این اقدام به طرز صحیح صورت گیرد، کاملاً عملی خواهد بود.
جولیانی افزود، در عین حال به عقیده من، کنترل (خرید و فروش) سلاح های گرم به خودی خود، راه حلی کافی برای کاهش خشونت ها نیست. وی اضافه کرد، مثلاً شیکاگو و نیویورک، هر دو، قوانین کنترل سلاح های گرم دارند، اما نیویورک به مراتب امن تر از شیکاگو است. علت این امر این است که نیروهای پلیس در نیویورک به صورت فعالانه با این مسئله برخورد می کنند و سلاح های گرم را از دستان مجرمان خارج و آن را مصادره میکنند. این همان طریقی است که من در دهه نود میلادی (در دوران شهرداریم) موارد خشونت با سلاحهای گرم را در نیویورک بسیار پایین آوردم و امروزه نیز شهردار مایکل بلومبرگ دقیقاً همین روشِ اِعمال قاطعانه قانون را پیشگرفته و در این زمینه موفق نیز بوده است.
به نظر من، یکی از کارهای بسیار معقول و منطقی، بررسی سوء سابقهی متقاضیان خریداران سلاحهای گرم است. اگر شما خواهان حمل سلاح به صورت قانونی باشید، نباید از این که سوابقتان بررسی شود، هیچ ابائی داشته باشید. وی تأکید کرد، باید مشخص شود که هیچیک از متقاضایان ابتیاع سلاحهای گرم از مشکلات روحی روانی رنج نمی برند، و تمامی آنان در سنین قانونی هستند و همچنین سوء سابقه جنایی نیز ندارند.
جولیانی افزود از سوی دیگر، محدود کردن سلاحهای تهاجمی امری به مراتب دشوارتر و جنجال برانگیزتر است، زیرا تعریف واحد و مورد اجماعی برای اینگونه سلاحهای گرم وجود ندارد. البته موضوعِ سلاحهای نظامیِ بسیار قدرتمند که حقیقتاً مورد استفادهی نیروهای نظامی و ارتشی است، بحثی کاملاً متفاوت است. من با غیرقانونی کردنِ فروش اینگونه سلاحهای خودکار به شهروندان عادی در آمریکا کاملاً موافق هستم، اما ممنوعیت سلاحهای نیمه اتوماتیک، بسیار بحث برانگیز خواهد بود.
شهردار سابق نیویورک در خاتمه افزود، یکی از مشکلات اصلی ما در آمریکا در رابطه با افرادی که مشکلات روانی دارند این است که به علت قوانین مربوط به حفظ حریم خصوصی و حافظت از مدارکِ پزشکی افراد، که همواره در آمریکا وجود داشته، اسامی تقریباً سه چهارم از تمامی افراد روانی در آمریکا، در بانک دادههای پلیس به عنوان افرادی که از مشکلات روحی رنج می برند، وجود ندارد. لذا ما باید قوانین آمریکا را در خصوص اطلاع رسانی درباره بیماران روانی در جهت شفافسازی، تغییر دهیم تا پلیس فدرال و نیروهای پلیس ایالتی و محلی از اسامی افرادی که به تشخیص پزشکان، دچار بیماریهای روحی-روانی هستند، کاملاً آگاه باشند. آنگاه ما قادر خواهیم بود سلاحهای خطرناک را از دسترسی اینگونه بیماران روانی، دور نگه داریم و از موارد خشونت باسلاحهای گرم در جامعه بکاهیم.