ضرورتی که نقد منصفانه را به جای تخریب و نکوهش می‌پذیرد و از آنجایی که انصاف و رویکرد رئالیستی در تحلیل تحولات سیاسی منجر به درک چیستی پدیده بوده بنابراین ضرورت حفظ و تداوم رسالت رسانه در چارچوب اخلاق‌مداری و دین‌باوری باعث می‌شود که در هزاره سوم الگوی مستقل از عادات رسانه‌ای و رفتاری تحمیلی، ناشی از الگوهای غرب ضروری جلوه کند.

قلم‌فرسایی نقادانه و لغزخوانی‌های روشنفکرانه اگر متأثر از الگوی دینی نباشد، به‌طور قطع منجر به تنش‌زایی و تفرقه‌افکنی و به‌طور ویژه مانع توسعه خواهد بود.

یکی از اساسی‌ترین تعاریف توسعه، فرآیند و روند انباشتی تجارب است که گسست از آن زیان‌های بسیاری را به‌دنبال دارد. در این راستا نقش اساسی مدیران و کارگزاران از طرفی و ساختارهای موجود از سوی دیگر بسیار اساسی است.

با این مقدمه، رویکرد اساسی این مطلب را به سمت جابه‌جایی‌های اخیر فرمانداری‌ها می‌بریم، آگاهی نداشتن از چرایی تغییرات، تحلیلی نادرست را به همراه خواهد داشت. بنابراین یکی از وظایف مدیران، پاسخگویی و تنویر افکار عمومی است. ولی سئوال اصلی، کیفیت تغییر و چگونگی رویکرد مدیریتی در جهت تداوم روند انباشتی تجارب است.

معارفه و تودیع صورت گرفته در شهرستان‌های گوناگون همراه با گلایه‌هایی بود که در شهرستان بهشهر در نهایت سربلندی پشت سر گذاشته شد.

سخنان حضرت آیت‌الله جباری امام جمعه بهشهر و عضو مجلس خبرگان رهبری و تقدیر و تشکر فرماندار سابق از همراهی مدیران شهرستانی و استانی صحه بر این مطلب می‌گذارد. بدون شک منحصر بفرد بودن این معارفه، مبتنی بر شایسته‌سالاری بوده و بی‌همتا بودن این تودیع مبتنی بر اخلاق‌مداری، یادگار عظیمی در ذهن‌ها به جا گذاشت که علاوه بر خشنودی همگان از کیفیت مثبت تغییر و جابه‌جایی، چگونگی رویکرد مدیریتی بسیار حائز اهمیت و آموزنده ظاهر شد.

این‌که تمامی وعده‌های مدیر جدید صرفاً جلب نظر بوده و یا باور و اعتقاد قلبی، تحلیلی دیگر می‌طلبد. اگر چه رسم دیرینه در بستر عرف مدیریتی مبتنی بر جابه‌جایی گسترده عوامل زیر مجموعه درون سیستمی و برون ساختاری است ولی وفای به عهد پاسخ مشهود و عملی به چگونگی رویکرد مدیریت شهرستان است.

تلاش‌های صورت‌گرفته مجموعه عوامل شهرستان بهشهر برای رفع گلایه‌ها و اتحاد گروه‌ها در خطوط اصلی توسعه شهرستان به‌گونه‌ای رقم خورد تا فرمانداری بهشهر نقطه کانونی و اتصال نیروهای متعارض شود.

اهمیت این مسئله اما در زمان نزدیکی به انتخابات بهتر قابل درک خواهد بود. از طرف دیگر باید گفت عدم تغییر در کادر عوامل زیر مجموعه و اعلام رسمی، کتبی، رسانه‌ای و درون تشکیلاتی پیرامون تداوم مسیر مدیریتی و تصمیمات مأخوذه زمامدار سابق فرمانداری، فضایی از آرامش را به‌وجود آورد به‌طوری‌که در گفت‌وگوهای مختلف از قول سرپرست فرمانداری اعلام شد «با توجه به این‌که بنده معاون فرماندار اسبق بوده و در فرآیندهای تصمیم‌ سازی نقش ایفا می‌کردم بنابراین ضرورتی در تغییر اساسی تصمیمات نمی‌بینم."

از این رو باید فصل جدیدی را در عرصه مدیریت شهرستان بهشهر بازگشایی کرد به‌گونه‌ای که الگوی اخلاق‌مداری و ادعاهای مطروحه در دوران جابه‌جایی نه در عرصه صحبت و حرف بلکه در حوزه عملکردی جلوه پیدا کرده است.

اما سخن بعد، از آنجایی‌که احکام بسیاری از مدیران فعلی فرمانداری‌های استان مازندران، سرپرستی بوده به نظر می‌رسد فشار کار به‌خاطر اختیارات محدود مدیران دوچندان خواهد بود. از این رو لازم است به سخنان اخیر افرادی همچون یکی از فرمانداران نگاهی کارشناسانه کنیم که "به‌جای مچ‌گیری همیار یکدیگر باشیم." در همین راستا باید گفت؛ تنها تعامل، استقلال سیاسی، وحدت گرایی و رئالیسم سیاسی شروط اساسی چنین رویکرد توسعه‌گرا و مدیریت سازنده خواهد بود.

به بیانی دیگر، افرادی که اکنون به‌عنوان سرپرست یک فرمانداری انتخاب شدند در مرحله آزمون عملی قرار داشته و نیاز به تعامل و مشورت و احیای طرح‌ها و برنامه‌های اعلام شده دارند.

ظرفیت‌هایی همچون قدرت معنوی و حمایتی ائمه جماعات، نمایندگان مجلس و جریانات سیاسی ـ اجتماعی شهرستان‌ها، تنها در فرآیند أتخاذ تدابیر وحدت‌گرایانه، به نقطه عطف و کانونی توسعه و ترقی خواهند رسید.

از این‌رو رسانه‌ها هم با هدف انتقادات سازنده و منصفانه باید سئوالات اصلی را در تحلیل و رویکرد رسانه‌ای مشخص کرده تا به دام نقدهای طعنه‌آمیز و copy-paste مطالب انتقادی نیفتند.

از سوی دیگر باید سئوالات تحلیل را با رویکرد چندگانه، متنوع و رو به جلو طرح کرد، به‌گونه‌ای که با نبود پاسخ به یک سئوال یعنی چرایی تغییر، مجبور نشویم کیفیت تغییر را بدون پرسش و مسکوت بگذاریم.

رسانه‌ها عامل اصلی پویش در جامعه بوده و هستند و حرکت‌ها، واقعیت‌های سیاسی و روندهای موجود، تحلیل‌های درست‌تری را منجر خواهد شد.

از این رو مسئولان باید بدانند هرگونه جابه‌جایی مدیران، نفع و یا ضرری به حال خبرنگاران نداشته و اگر رسانه‌ای خود را از جابه‌جایی‌ها متضرر ببیند قطعاً از درون استحاله شده است؛ بنابراین اهمیت مسئله در نگاه تیزبین رسانه‌ها است تا مدیران بدانند در کنار انتقاد از معایب، محاسن و خوبی‌ها هم پنهان نمی‌ماند./ج1