*در مورد تعداد اصحاب کهف بعضی گفته اند آنها سه نفر بودند و چهارمی آنها سگشان بود و بعضی گفته اند هفت تن بودند و سگ نفر هشتم محسوب می شد. نظامی در بیت زیر به هر دو روایت اشاره کرده است:

رابعه با رابع آن هفت مرد      گیسوی خود را بنگر تا چه کرد

*در اینجا رابع به معنی همان سگ است و این سگ را چنان مقامی بوده است که او را یک نفر از گروه به حساب می آورند و این بدان خاطر است که یار خوبان شده بود و با نیکان پیوسته بود و به گفته سعدی :

*داستان عزیز پیامبر و داستان غربی ریب ون وینکل (Rip Van Winkle) به روایت واشینگتن ایروینگ، نویسنده آمریکایی قرن نوزده، به داستان اصحاب کهف بی‌شباهت نیست.

*مولانا آن بخش از داستان را که در آیه حاضر آمده و می فرماید آنها به نظر می رسید که بیدارند اما در حقیقت خواب بودند چنین تفسیر کرده است که این از احوال عارفان است که مردم تصور می کنند ایشان بیدارند و با مردمان سخن می گویند و داد و ستد می کنند اما در حقیقت در خواب متعالی خویش رویاهای دیگری می بینند:

حال عارفان این بوَد بی خواب هم       گفت ایزد«هُم رقودٌ» زین مرم

   خفته از احوال دنیا روز و شب       چون قلم در پنجه تقلیب رب

         آنکه او پنجه نبیند در رقم       فعل پندارد به جنبش از قلم