به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ؛ ما دوست داریم که فکر کنیم دیکتاتورها رهبرانی قدرتمندی هستند که بر اساس مصونیت و ظلمی عریان عمل میکنند مانند ساشا بارون کوهن در نقش ژنرال دریاسالار علاءالدین، حاکم مستبد آفریقا! اما تصویر دیکتاتورها ، الزاماً این گونه نیست و این ، موضوعی است که "ویلیام دابسون" در کتاب خود به نام "یادگیری منحنی دیکتاتور" بدان پرداخته است.
دابسون در کتابش مینویسد که دیکتاتورهای امروز ، با استفاده از تحولات تکنولوژیک ، هوشمندانهتر عمل می کنند. ستمگران قدیمی مانند مائو، پل پات و یا عیدی امین مرتبا جنایتهای خود را مخفی نگه داشتهاند. اما این مسئله اکنون غیر ممکن است.
اگر دیکتاتوری تلاش کند که در حرکتی هماهنگ کشتار دسته جمعی را مخفی کند و آن را مانند یک راز نگه دارد، به احتمال زیاد شکست میخورد چرا که دست آخر این مسئله در یوتیوپ به نمایش گذاشته میشود.
جنایات جوزف کانی -رهبر ازتش مقاومت اوگاندا - از طریق اینترنت افشا گری شد. چارلز تیلور ، از لیبریا نیز توسط دادگاه ویژه سازمان ملل در سیرالئون گناهکار شناخته شده است و ... .
اما امروزه دیکتاتورها باهوش شده اند. آنان به تعداد معدودی از مخالفان خود اجازه حضور میدهند تا راه فراری برای خود بگشایند.
چین را در نظر بگیرد. در هفته اخیر مطالعه جدیدی توسط سه دانشمندان سیاسی دانشگاه هاروارد انجام شده است. آنان راهی را برای تحلیل و تجزیه هزاران پست منتشر شده در رسانههای اجتماعی در چین یافتهاند. موضوعی که این مسئله را ویژه میکند آن است که آنان ادعا کردهاند که این کار را پیش از آنکه دولت پکن دست به سانسور این پستها بزند، انجام دادهاند.
پس آنان به دیدگاههای منحصری دست یافتهاند که نه تنها تفکرات چینیها را بازگو میکند بلکه بر مواردی که از نظر دولت چین باید سانسور و حذف شود را مشخص میکند.
آنان چه چیزی را فهمیدهاند؟ خلاف آنچه شما فکر میکنید، انتقادهایی که از دولت چین مطرح شده کمتر مورد سانسور قرار گرفته است. حتی انتقادهای تند و تیز.
به جای آن دولت چین بر سانسور مطالبی تمرکز کرده که بسیج تودهها را به دنبال دارد. پکن در سال گذشته جست وجوی اینترننتی واژه "انقلاب یاسمین" که به تحولات اخیر در تونس مربوط میشود را برای جلوگیری از افزایش بحثها درباره بهار عربی مسدود کرده بود.
همچنین در اقدامی مشابه در هفتههای گذشته امکان جست وجوی اینترنتی شماره "۶/۴" در سایتهای چینی غیر ممکن شده بود.
این شماره برگرفته از تاریخ چهارم ماه ژوئن است: سالگرد قتل و عام در میدان تیان آن من.
مطالعات در دانشگاه هاروارد نشان میدهد که اقدامات دولت پکن کاملا حساب شده است. در این گزارش آمده است که حدود ۵۰۰ معترض هر روز در خیابانهای چین حضور دارند اما هر اقدامی که این اعتراضات کوچک را به تظاهرات بزرگتر و سازمان یافتهتر تبدیل کند سرکوب و خط پایانی بر آن کشیده میشود.
مثال دیگر ، روسیه است ؛ پوتین به رسانههای نوشتاری آزادی بیان خوبی داده است چرا که از نظر تئوریک چند ده هزار نفری که در مسکو و سنت پترزبورگ روزنامه میخوانند اهمیت چندانی ندارند. اما این رژیم اخبار تلویزیون را به شدت کنترل میکند،از این رو انبوه افکار عمومی در روسیه تحت کنترل کرملین هستند.
اکنون ما شاهد چنین اتفاقهایی در چین، روسیه، ونزوئلا و دیگر کشورهای جهان حتی در میانمار هستیم. اما روزهایی که دیکتاتورها میتوانستند تمامی نیازهای مردم شان را نادیده بگیرند، به سر آمده است.
هر چقدر که شهروندان کشوری بیشتر در جریان اخبار و رویدادهای کشورهای دیگر قرار بگیرند و بتوانند از طریق اینترنت و رسانههای اجتماعی با یکدیگر ارتباط بهتری داشته باشند، دیکتاتورها مجبورند که امتیاز بیشتر و مهم تری به آنان دهند. این موقعیت و شرایط بدون شک بهتر از فضایی است که ۱۰، ۲۰ و یا ۳۰ سال قبل بر جهان حاکم بوده است.
این الگوی جدید اجازه میدهد که فضاهای کنترل شدهای برای تجارت آزاد، آموزش باز و حتی بیان عقاید مختلف به وجود بیاید و شاید مردم این کشورها بتوانند از این فضای ایجاد شده برای گسترش حوزه آزادی بیان و برقراری آزادی، بهترین بهره را ببرند.