به گزارش باشگاه خبرنگاران و به نقل از واحد ترجمه لبیک، «هر روز بر تعداد زنان جوان مسلمان محجبه، که دبیرستان را با نمرات عالی گذرانده اند و در حال انجام تحصیلات دانشگاهی هستند، افزوده می شود. این ها افرادی اند که در جستجوی راهی برای ورود به بازار کار و رسیدن به موفقیت های شغلی هستند.» این مطالب گفته «سوسن چبلی»، زنی با ملیت آلمانی- فلسطینی و کارشناس امور میان فرهنگی سناتوری برلین است. کسی که خود در خانواده ای مسلمان و مذهبی بزرگ شده است.
چبلی حدود 2 سال پیش طرح «جوما» (Juma) را، که مخفف «جوان، مسلمان و فعال» است، بنیان نهاد؛ طرحی که در آن مسلمانان جوان در مورد اسلام به تبادل نظر می نشینند و همچنین برای مبارزه با یهود ستیزی فعالیت می کنند.»
80 درصد دختران عضو جوما محجبه اند، سواد علمی بالایی دارند و منابع انسانی مناسبی برای آلمان محسوب می شوند. چبلی تأکید می کند: «آنها قربانی پدرسالاری و مردسالاری نیستند، تصوری که به غلط جا افتاده است.» بنا به گفته چبلی، پیشداوری های کارفرمایان، بزرگترین مانع بر سر راه این دختران، برای ورود به بازار کار است.

دادگاهی که به نفع زنی محجبه رای داد
اواسط اکتبر گذشته، «دادگاه کار برلین» حکمی به نفع یک دستیار دندان پزشکی محجبه صادر کرد. دستیاری که به علت حجاب خود از استخدام محروم شده بود.
اداره رسیدگی به تبعیضات در برلین، موارد بسیاری از این دست را، که اغلب راه به دادگاه نمی یابند، در یک بروشور جمع آوری کرده است.
سازمان حقوق بشر «امنستی اینترناشنال» (Amnesty International) نیز به این موضوع پرداخته است و در پژوهش خود به نام «انتخاب و تعصب» (Choice and Prjudice)، وضعیت های مانند این را، در کشورهای مختلف اروپایی مورد مقایسه قرار داده است.
در حالی که پلیس زن با حجاب اسلامی، جزئی از تصویر روزمره شهر لندن شده است، در بسیاری از بخشداری ها در آلمان، از استخدام زنان با روسری امتناع ورزیده می شود. آنها این موضوع را با اصل بی طرفی مندرج در آیین نامه بخشداری ها، مبتنی بر ایدئولوژی زدایی، قابل جمع نمی بینند.
در این وضعیت، شهردار منطقه برلین-کلن، نبود پدیده ای به نام حجاب در شهرداری اش را مایه فخر خود اعلام کرد.

نقض آشکار عهدنامه های بین المللی
تبعیض به دلیل پوششی که نشان از تعلق دینی دارد، نه تنها پیمان بین المللی سازمان جهانی کار را -پیمان 111 سازمان جهانی کار- که آلمان نیز آن را به امضا رسانده، نقض می کند، بلکه در جهتی کاملا مخالف تلاش های اداره آموزش برلین قرار دارد؛ اداره ای که شدیداً خواهان استخدام نیروهایی با ریشه های عربی، برای برگزاری کلاس هایی در مدارس عمومی ست.

«سوسانه کویک»: نیروی کار زنان محجبه رویایی ست
«سوسانه کویک» (Sussane Queck) از جمله کسانی ست که دختران و زنان بسیاری که علی رغم داشتن نمرات بهتر، نسبت به متقاضیان دیگر، پذیرفته نشده اند، از او کمک می جویند.
«کویک» رئیس «ایمزذی» (Imzadi)، شرکتی موفق در زمینه مد اسلامی ست. «دختران و زنان جوان مسلمان به طور متوسط مدت زمان طولانی بیکار می مانند» این موضوع انتقاد کویک را به همراه داشت، او می گوید: «این وضعیت تصویری را بدست می دهد، که زمینه پیشداوری های جدیدی را فراهم می کند، که زنان مسلمان نمی خواهند کار کنند.»
«کویک» زنان مسلمان را طبق تجربه خود به عنوان همکاران نمونه معرفی می کند و می گوید: «زن محجبه عادت دارد که زندگی خود را با سختی به پیش برد. باهوش تر از دیگران و از اعتماد به نفس بیشتری هم برخوردار است. با این وجود ترجیح می دهد مسائل را با گفتگو حل کند و همواره یافتن راه حل برایش ارجحیت دارد. بیش از پسران در مدرسه زحمت می کشد و چون به ندرت از خانواده کم جمعیتی می آید، به سر و صدا، استرس و مشکلات عادت دارد. چنین نیروی کاری رویایی ست.»