رضای خدا چون رضای حسین(ع) است
همه هستی ما فدای حسین(ع) است

مرا در ره حفظ دین کیست یاور؟
اگر بشنوید این ندای حسین(ع) است

به خون خفته تا دین حق زنده باشد
و این شرحی از ماجرای حسین(ع) است

حسین(ع) است خون خداوند سبحان
خداوند هم خون بهای حسین(ع) است

به دنبال گنج سعادت نگردید
کلیدش فقط در وفای حسین(ع) است

محرم رسید و مه حزن و ماتم
به هر کوی و برزن عزای حسین(ع) است

اگر سایه افکنده بر شعر من غم
ز سوز عزا و رثای حسین(ع) است

همه تار و پود و همه هستی من
ز فیض وجود و عطای حسین(ع) است

منم ساکن کوی اندوه و ماتم
دل خسته ی من سرای حسین(ع) است

خوشا آن که دل داده بر کوی جانان
دلش روز و شب مبتلای حسین(ع) است

اگر دورم از کربلایش به ظاهر
دلم ساکن کربلای حسین (ع) است

صفا می کند دل کنار ضریحش
صفای دلم از صفای حسین (ع) است

چو شمعی بسوزم ، چو نی ناله دارم
که سوز دل از نینوای حسین (ع) است

و چیزی که محتاج آنم همیشه
سعادت، شفاعت ، دعای حسین (ع) است