رنگین کمان پائیز در شهرستانک معنا می‌دهد
پس از قدم زدن در خزان این کاخ زیبا و تاریخی راهی چشمه گله گیله شوید. آب زلال چشمه وقتی با نسیم خنک پائیزی همراه می‌شود دیگر دل کندن از دیدن آن سخت می شود.
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران:
برای رسیدن به شهرستانک باید مسیری زیبا همراه با مناظر بدیع طبیعت را طی کنیم. این مسیر از امامزاده داود واقع در شمال تهران شروع و بعد از گذشتن از دره‌ای که به شمال شرقی امتداد دارد و عبوراز ارتفاع 3600 متری، به دشت چمن مخمل و بعد کاخ ناصرالدین شاه و در نهایت به شهرستانک می رسد.
علاوه بر این برای دسترسی به شهرستانک، راه آسفالته ۸ کیلومتری نیز وجود دارد که از جاده چالوس، نرسیده به گچسر منشعب شده و به شهرستانک منتهی می‌شود. راه دیگر منتهی به شهرستانک روستای غیر مسکونی ده تنکه در فاصله دو ساعته روستای آهارشم است که از قلعه دختر می‌گذرد. یکی دیگر از راه‌ها نیز از طریق امامزاده شکر آب است.
راه شهرستانک در نهایت به بن‌بست می رسد، اما کوهنوردان راه بلد از قله توچال می‌توانند بعد از طی مسافتی به قله شاه نشین شهرستانک برسند و دمی بیاسایند و از همان جا راه خانه را پیش گیرند.
اگر به شهرستانک رفتید حتماً سری هم به کاخ ناصری بزنید. در این کاخ تکه سنگی وجود دارد با نوشته‌هایی که خیلی مفهوم نیست. گویا زمانی که شاه در فضای آزاد کاخش مشغول استراحت بوده است این تکه سنگ از جایی نامعلوم می‌غلتد و می‌آید درست جلوی پای اعلی حضرت متوقف می شود !!! این که شاه با چه تصور و ذوقی توجهش به این تکه سنگ جلب می شود را نمی دانیم اما پس از این اتفاق او دستور می‌دهد که بر تکه سنگ چیز‌هایی حکاکی کنند و به یادگار بگذارند.
پس از قدم زدن در خزان این کاخ زیبا و تاریخی راهی چشمه گله گیله شوید. آب زلال چشمه وقتی با نسیم خنک پائیزی همراه می‌شود دیگر دل کندن از دیدن آن سخت می شود. هیچ اثری از صدا‌های فالش و ناهنجار شهر نیست و تنها زمزمه مادرانه و آواز قشنگ طبیعت بکر است ... صدای شرشر آب و باد که برگ‌های خشک را به هم می زند .
شهرستانک پر از درختان گردو است. از شاخه‌های بلند چندتایی گردوی سبز و تازه بتکانید و همان جا با چند تکه سنگ بشکنید و مغز خوشمزه آن را در دهان بگذارید.
اینجا برخلاف دیگر نقاط گردشگری کشورمان بازار جلب مسافر‌ها گرم نیست و اثری از مقوا‌هایی که شلخته تکه پاره شده‌اند و از خانه‌های اجاره‌ای و خوراکی‌های محلی خبر می دهند دیده نمی شود. اینجا احساس مالکیت می‌کنید، احساس مالکیت به گوشه‌ای از سرزمین که گرچه زادگاهتان نیست اما به تمامی مال شماست!
وقتی به شهرستانک می‌آیید باید حواستان به این نکته باشد و بدون تجهیزات و با تصور این که آنجا چیزی می‌خریم یا تهیه می‌کنیم راه نیفتید. تمام اقلام خوراکی و چادر مسافرتی و پتوهایتان را با خودتان بیاورید و کمی لباس گرم برای آن‌که بدون نگرانی در پائیز دل انگیز شهرستانک قدم بزنید.
برای رسیدن به شهرستانک باید مسیری زیبا همراه با مناظر بدیع طبیعت را طی کنیم. این مسیر از امامزاده داود واقع در شمال تهران شروع و بعد از گذشتن از دره‌ای که به شمال شرقی امتداد دارد و عبوراز ارتفاع 3600 متری، به دشت چمن مخمل و بعد کاخ ناصرالدین شاه و در نهایت به شهرستانک می رسد.
علاوه بر این برای دسترسی به شهرستانک، راه آسفالته ۸ کیلومتری نیز وجود دارد که از جاده چالوس، نرسیده به گچسر منشعب شده و به شهرستانک منتهی می‌شود. راه دیگر منتهی به شهرستانک روستای غیر مسکونی ده تنکه در فاصله دو ساعته روستای آهارشم است که از قلعه دختر می‌گذرد. یکی دیگر از راه‌ها نیز از طریق امامزاده شکر آب است.
راه شهرستانک در نهایت به بن‌بست می رسد، اما کوهنوردان راه بلد از قله توچال می‌توانند بعد از طی مسافتی به قله شاه نشین شهرستانک برسند و دمی بیاسایند و از همان جا راه خانه را پیش گیرند.
اگر به شهرستانک رفتید حتماً سری هم به کاخ ناصری بزنید. در این کاخ تکه سنگی وجود دارد با نوشته‌هایی که خیلی مفهوم نیست. گویا زمانی که شاه در فضای آزاد کاخش مشغول استراحت بوده است این تکه سنگ از جایی نامعلوم می‌غلتد و می‌آید درست جلوی پای اعلی حضرت متوقف می شود !!! این که شاه با چه تصور و ذوقی توجهش به این تکه سنگ جلب می شود را نمی دانیم اما پس از این اتفاق او دستور می‌دهد که بر تکه سنگ چیز‌هایی حکاکی کنند و به یادگار بگذارند.
پس از قدم زدن در خزان این کاخ زیبا و تاریخی راهی چشمه گله گیله شوید. آب زلال چشمه وقتی با نسیم خنک پائیزی همراه می‌شود دیگر دل کندن از دیدن آن سخت می شود. هیچ اثری از صدا‌های فالش و ناهنجار شهر نیست و تنها زمزمه مادرانه و آواز قشنگ طبیعت بکر است ... صدای شرشر آب و باد که برگ‌های خشک را به هم می زند .
شهرستانک پر از درختان گردو است. از شاخه‌های بلند چندتایی گردوی سبز و تازه بتکانید و همان جا با چند تکه سنگ بشکنید و مغز خوشمزه آن را در دهان بگذارید.
اینجا برخلاف دیگر نقاط گردشگری کشورمان بازار جلب مسافر‌ها گرم نیست و اثری از مقوا‌هایی که شلخته تکه پاره شده‌اند و از خانه‌های اجاره‌ای و خوراکی‌های محلی خبر می دهند دیده نمی شود. اینجا احساس مالکیت می‌کنید، احساس مالکیت به گوشه‌ای از سرزمین که گرچه زادگاهتان نیست اما به تمامی مال شماست!
وقتی به شهرستانک می‌آیید باید حواستان به این نکته باشد و بدون تجهیزات و با تصور این که آنجا چیزی می‌خریم یا تهیه می‌کنیم راه نیفتید. تمام اقلام خوراکی و چادر مسافرتی و پتوهایتان را با خودتان بیاورید و کمی لباس گرم برای آن‌که بدون نگرانی در پائیز دل انگیز شهرستانک قدم بزنید.
