به گزارش مجله
شبانه باشگاه خبرنگاران، زهرا طباخی در جدیدترین نوشته خود از وبلاگ سایرن آورده است:
سنگین‌ترین باری که می‌شود در ایام سخت و پرتنش مبارزه به یک ملت مقاوم و صبور حاضر در میدان جنگ تحمیل کرد نابسامانی اقتصادی نیست! بالا رفتن قیمت اجناس و مایحتاج زندگی هم نیست! آنچه تحملش ناممکن است تماشای چهره درهم کشیده و ناراضی فرمانده است که هر روز در قنوت نمازمان دعاگویش هستیم و سلامت و نصرتش را از خداوند متعال می‌خواهیم.
تجربیات ملت‌هایی که در موج بیداری اسلامی بپا خاستند، خون دادند و مجاهدت کردند اما بارها به واسطه نداشتن رهبری حکیم و خدایی جبهه‌شان شکست خورد، اکنون مقابل چشمان ایرانی‌هایی که قدر نعمت نمی‌دانند، رژه می‌رود. سخت‌تر از سخت این است که رهبر، سربازان نسل سوم و چهارم مبارزه را بصیر و مقاوم بخواند و از «امام ندیده‌ها»ی مومن به راه و ارزش‌های خمینی کبیر تقدیر کند اما قلبش از بی بصیرتی و جهالت برخی مسؤولان و زمامداران امور مردم خون باشد. وقتی فرمان مبارزه می‌دهد تشنه اطاعت می‌شویم و خواستار خروش «از تو به یک اشارت، از ما به سر دویدن»!
هنگامه فتنه که می‌رسد بی‌چون و چرا «جان» می‌دهیم در دامانش به این امید که مهدی(عج) از مشق عشقمان راضی باشد اما در برابر جهالت و نمک‌نشناسی آنها که با واسطه یا بی‌واسطه خود بر کرسی خدمت نشاندیم شان، متحیر مانده‌ایم. تحیر نه از این جهت که کاری از پیش نمی‌توانیم ببریم، نه! قانون جمهوری اسلامی بن‌بست ندارد. اصلا اسلام بن‌بست قانونی ندارد حال می‌خواهد سیف‌الاسلام در صف مقابل بایستد یا... تجربیات تاریخ 33 ساله‌مان نیز گواه همین سنت الهی است. چنگ زدن بر حبل‌المتین الهی خود راهگشای عبور از فتنه‌های خرد و کلان است.
ای فلانی‌هایی که گمان می‌کنید «قانون» جمهوری اسلامی به کار روزهای سخت نمی‌آید؛ خیال برتان داشته است! آبروی نظام مقدسی که ریشه در تاریخ اسلام دارد 33 ساله نیست! 1400 سال قدمت این درخت تناور است که ریشه‌هایش تا غدیر می‌رسد. پس گمان نکنید با خلع چند خدمتگزار که عنان نفس از کف داده‌اند و غیر از قدرت چشمشان را بر هر نان و نمکی بسته‌اند، آبروی ملت و رهبر می‌رود. نه رای دادن به کسی ضامن عاقبت به خیری‌اش در دنیا و آخرت است و نه منصوب ولی‌امر مسلمین بودن حلقه نجات هر مدیری در هر زمان و مکانی بدون توجه به افعال وی است. حفظ نسبت عالی با حکم آن فقیهی که بی‌واسطه بر کرسی ولایت حضرت صاحب تکیه‌زده با موقعیت‌شناسی و بصیرت‌ورزی ممکن است اگرنه تاریخ را جست‌وجو کنیم درمی‌یابیم کم نبودند منصوبین امیرالمومنین که در ملأعام شلاق نوش کردند و دستشان کوتاه شد از عرصه خدمت به خلق‌الله!
مدیریت در نظامی که به واسطه نسبتش با ذات اقدس اله «مقدس» خوانده می‌شود یعنی مسؤولیت! زاهدان خوب می‌دانند که مسؤولیت یک جهان را به دوش کشیدن یعنی چه! در مقابل جاهلان تصور می‌کنند مسؤولیت همین است که خوب بدوی تا کرسی را از دست ندهی! حکایتی تاریخی است داستان دوختن شخصیت نفس بر کرسی قدرت!
بزرگ قبیله کرسی خواهان معاویه بود که اشک ریزان از دنیا رفت در حالی که یزید فرزندش را از رویارویی با اهل بیت پیامبر(ص) نهی می‌کرد! اندازه ما نیست که برای دیگران خط و نشان بکشیم که اگر چنین کنید چنان خواهیم کرد چرا که خدا برای آنان که مقابل اولیاءالله می‌ایستند و از خیانت واهمه‌ای ندارند، خط و خطوط کشیده است. خط‌کش خدا غدیر است. امتحان ولایت‌پذیری نه مختص مسؤولان و مدیران و نه فقط اختصاصی امت است. کمربسته همت جمهوری اسلامی نه مجلس است، نه قوه قضائیه و نه مجریان دولتی! کمربسته نظام آن پیرزنی است که 4 فرزندش را در راه برپا نگه داشتن آرمان ولی خدا فدا کرد و نمره ولایت‌پذیری‌اش از 20، صد شد! دل ولی‌امر مسلمین جهان، امام خامنه‌ای را دانش‌آموزان خمینی‌ندیده که در سالگرد فتح لانه جاسوسی شیطان اکبر کفن‌پوش در عرصه مبارزه حاضر شدند، شاد کردند و مسؤولان انگار باز هم در امتحان ولایت‌پذیری در آستانه مردودی قرار گرفته‌اند. بیچاره آنکه تصور می‌کند انذار و اندرز رهبری برای نجات جمهوری اسلامی است!
مردان خدا برای آنان که دوان دوان به سمت جهنمی خودساخته از افعال و اعمال غلط می‌تازند، دعا می‌کنند چرا که برای جذب حداکثری آمده‌اند هرچند خدا خوب می‌داند بخشی قابل هدایت نیستند. پس مدیران تکیه‌زده بر کرسی‌های مسؤولیت و خدمت! توجه کنید! آنکه مقابل فرامین رهبر یک ملت بصیر بایستد، پایانش مشابه همان گاو فتنه خواهد شد که تلاش کرد مقابل قطار نظام بایستد! چه‌بسا اوضاع فتنه فرمایان وخیم‌تر از روزگار فتنه هم شود در هر حال این آخرین اخطار است!
برای اجرای فرامین رهبری نیازی به نامه‌های عاشقانه و عارفانه نوشتن نیست! برای فرمانده یک سلام نظامی کفایت می‌کند. وای به روز سیاه آنان که صندلی خدمت را پلی ساختند برای تسریع واصل شدن به جهنم جاودانه و خوشا به سعادت آنها که کرسی خدمت به خلق‌الله را سرمایه کردند برای ارتقای درجات دنیوی و اخروی. سعادت ابدی نثار آنها که امتحان عملی ولایت‌پذیریشان را در پیشگاه ملت تکمیل و به درگاه حق تعالی پیشکش کردند برای روزی که حساب‌ها گشوده می‌شود و پیشانی‌ها مهر می‌خورند. لبیک ما نثار تک‌تک جملات پیر فرزانه‌مان که بر بلندای عرشه کشتی نجات انقلاب اسلامی ایستاده است. کور باد دیدگانی که ید بیضايش را نمی‌بیند و متعصبانه بر طبل جهالت و خودپسندی می‌کوبد.
