نیایش شبانه/خداوندا! از احسان تو سوال نمی شود، بخششی کن
و شكرم را در آنچه از من منع كرده اى بيشتر كن از سپاسم در آنچه به من عطا فرموده اى. و مرا حفظ كن كه نسبت به فقيران گمان خفت و خوارى نزنم و يا نسبت به ثروتمندان گمان فضل و برترى نبرم.
اى پروردگارم من تو را فرياد كردم و از تو كمك خواستم، چـرا كه به سرعت اجابت تو مطمئن بودم و مى دانستم كه اگر كسى در پرتو حمايت تو جاى گيرد، هرگز مغلوب نمى گردد و آن كس كه مشمول يارى و پيروزى تو قرار گيرد، هـرگز به ديگرى پناه نمى برد، و تو با قدرت خود مرا از خطر دشمن حفظ فرمودى.
و چه بسيار ابر هاى مصيبت بار كه آنها را از بالاى سر من كنار زدى و چه فراوان ابرهاى نعمت كه از آنها باران رحمت بر سرم ريختى و نهر هاى مرحمت كه بسوى من جارى ساختى و لباس عافيت كــه بـر مـن پـوشـانـدى و چـشم هاى مصيبت آفرين كه آنها را كور كردى و پرده هاى مشكلات و بلا ها كه از هم دريدى؛ و چه بسيار گمانهاى خوب كه آنها را محقق ساختى و نقص و كمبودها كه آنها را جبران فرمودى و افتادگى ها كه بر پاداشتى و تنگدستى ها كه به توانگرى مبدل ساختى.
همه اينها از لطف و احسان توست و در تمام آنها من در نافرمانى و معصيت تو كوشيده ام اما بدى من هيچگاه از احسان تمام تو در حق من جلوگيرى نـكـرده است و ايـن هـمـه نـعـمـت مرا از ارتكاب آنچه موجب خشم توست باز نداشته است. و از تو در آنچه انجام مى دهى سؤال نمى شود و براستى هر گاه از تو چيزى درخواست شده ، عطا فرموده اى و آنگاه هم كه چيزى درخواست نشده، خـود به بخشش آغاز نموده اى و اگر از احسانت در خواست شده، كم نداده اى.
و چه بسيار ابر هاى مصيبت بار كه آنها را از بالاى سر من كنار زدى و چه فراوان ابرهاى نعمت كه از آنها باران رحمت بر سرم ريختى و نهر هاى مرحمت كه بسوى من جارى ساختى و لباس عافيت كــه بـر مـن پـوشـانـدى و چـشم هاى مصيبت آفرين كه آنها را كور كردى و پرده هاى مشكلات و بلا ها كه از هم دريدى؛ و چه بسيار گمانهاى خوب كه آنها را محقق ساختى و نقص و كمبودها كه آنها را جبران فرمودى و افتادگى ها كه بر پاداشتى و تنگدستى ها كه به توانگرى مبدل ساختى.
همه اينها از لطف و احسان توست و در تمام آنها من در نافرمانى و معصيت تو كوشيده ام اما بدى من هيچگاه از احسان تمام تو در حق من جلوگيرى نـكـرده است و ايـن هـمـه نـعـمـت مرا از ارتكاب آنچه موجب خشم توست باز نداشته است. و از تو در آنچه انجام مى دهى سؤال نمى شود و براستى هر گاه از تو چيزى درخواست شده ، عطا فرموده اى و آنگاه هم كه چيزى درخواست نشده، خـود به بخشش آغاز نموده اى و اگر از احسانت در خواست شده، كم نداده اى.
