به گزارش  خبرنگار باشگاه خبرنگاران همدان ؛  مشکلات اين دوره ، به اشكال مختلف ازجمله به صورت مسائل عاطفي ، اجتماعي ، اخلاقي و گاه آميخته اي از آنها تجلي مي كند و چون حلقه هاي زنجير به هم پيوسته مي شوند .
انباشته شدن اين مشکلات ، خطري است که نوجوانان را تهديد مي کند و اگر به موقع به آنها توجه نشود ، ممکن است آنها را به بسياري از انحرافات فردي و اجتماعي و حتي بزهکاري سوق دهد .
مهمترين مسئله در دوره نوجواني ، احساس هويت شخصي است و خانواده به عنوان يکي از قويترين عوامل سازنده شخصيت اجتماعي نوجوان ، نقش مهمي در شکل گيري هويت او دارد .
البته غير از خانواده ، مسائل ديگري نيز در هويت يابي نوجوان موثر است . نوجوان ناگزير از ايجاد ارتباطات اجتماعي تازه با ديگران است و اين ناشي از خروج او از دوره کودکي و رويکرد به بزرگسالي است . براي نوجوان ، کسب موقعيت اجتماعي آن هم در ميان دوستان و افراد هم سن و سال ، اهميت ويژه اي دارد . نوجوان مي خواهد پايگاهي فراتر از خانواده در ميان دوستان و افراد هم سن خود بيابد از اين رو ، مي كوشد اطلاعات لازم را براي داشتن چنين موقعيتي کسب کند .
نوجوان ضمن اينکه از دو قطب خانواده و دوستان تاثيرمي پذيرد ، تحت تاثير شخصيتهاي اجتماعي نيز قرار مي گيرد ، حتي شخصيت هاي مذهبي بر بسياري از نوجوانان اثر مي گذارند و آنان را به خود جذب مي کنند .
نوجوانان علاوه بر اين ، به سمت افراد ديگري نظير شخصيت هاي اجتماعي ، علمي ، هنري ، سياسي و يا قهرمانان ورزشي نيز گرايش دارند .
بايد به نوجوان بياموزيم که در مواقع مختلف ، به ويژه آنجا که ميل او چيزي مي خواهد ، ولي عقل حکم ديگري مي دهد ، با توکل به خدا و با تصميم و اراده ، جهت صحيح را انتخاب كند ، اين همان تقوا و پرهيزکاري است که در آموزه هاي ديني ، بسيار مورد تاکيد قرار گرفته است .
شرکت در فعاليتهاي اجتماعي ، روحيه نوجوانان را شاداب و به آنان اعتماد به نفس مي بخشد . اگر نوجوانان احساس کنند که فردي مثبت و مفيد هستند و تصور مثبتي درمورد خويش داشته باشند ، در سلامت رواني آنها موثر است .
لذا تحقير کردن ، پايين آوردن ارزشهاي شخصيتي نوجوانان و جوانان ، سرزنش کردن آنها بويژه در حضور ديگران ، براي نوجوانان بسيار سنگين است . بطوريکه اين برخوردها گاهي اوقات آنان را گوشه گير مي کند و به عصيانگري وا مي دارد .
والدين بايد توجه داشته باشند که آزاديهاي بيش از حد و محدوديتهاي بيش از اندازه ، عکس العملهاي شديد را در نوجوانان بر مي انگيزد .
 نوجوانان گاهي براي رهايي از رنج و ناراحتي ،  فقر و گرفتاري و يا نجات از سرزنش هاي مداوم ، فرار از خانه را بر مي گزينند . و با مختصر محبتي که از ديگران مي بينند ، خود را تسليم آنان مي کنند ./س