به گزارش خبرنگارباشگاه خبرنگاران بجنورد ، 

این یادداشت، پاسخی است به این پرسش که دارندگان هر گروه خونی بیشتر مستعد ابتلا به چه بیماری هایی هستند؟ روی سطح خارجی غشای گلبول های قرمز ماده ای پروتئینی به نام آنتی ژن AB و A و B دیده می شود که در هفته ششم زندگی داخل جنینی پدید می آید و به تدریج غلظت آن زیاد می شود و در زمان تولد به ۴/۱ میزان آن در بلوغ می رسد. این دو آنتی ژن (A و B) را می توان در ترشحات بزاق، خلط و به مقدار کمتر در ترشح اشک و ادرار یافت. دانشمندان می گویند این آنتی ژن ها ممکن است شرایط را برای ابتلای شخص به بعضی از بیماری ها مهیا کنند زیرا آنتی ژن های مختلف در مقابل بعضی بیماری ها مقاومند و در برابر برخی دیگر ضعیف عمل می کنند.

گروه خونیA: دارندگان گروه خونیA بیشتر در معرض ابتلا به سنگ های کیسه صفراوی، کولیت، پرکاری تیرویید، سرطان معده، لوزالمعده، کیسه صفرا و مجاری آن، سرطان های هیپوفارنکس، تیرویید، ریه، آندومتر و تخمدان هستند. نوعی کم خونی به نام «پرنیسوز» هم در این گروه خونی بیشتر شایع است. تومورهای غدد بزاقی، انواع سرطان های لب، زبان، گونه و لثه هم در این گروه بیشتر دیده می شود.

گروه خونیO: این گروه خونی معایبی هم دارد؛ از مزایای آن کاهش ۱۴ درصدی ابتلا به سرطان سلول های فلس دار پوست و کاهش ۴ درصدی سرطان سلول های قاعده ای پوست است. دارندگان گروه خونیO کمتر به سرطان لوزالمعده مبتلا می شوند و آنتی ژن O اثر حفاظتی روی سلول های سرطانی غده تیرویید هم دارد، اما از معایب آن ابتلا به سرطان های ملانوم بدخیم و زخم اثنی عشر است. ضمنا افراد دارای گروه خونی O به نوعی از سرطان مثانه مبتلا می شوند که بسیار تهاجمی است و مرگ و میر بالایی دارد. در اینجا نقش آنتی ژنA و AB را در حفاظت از این نوع سرطان (مثانه) نباید از نظر دور داشت.

گروه خونیB: افرادی که آنتی ژنB دارند، بیشتر به سرطان های لوزالمعده، کیسه صفرا، تخمدان و التهاب لثه مبتلا می شوند.

گروه خونی AB: این گروه های خونی، در مثبت شدن سطح بالای سرمی باکتری ای به نام هیلکوباکترپیلوری تاثیرگذار است و این باکتری باعث التهاب دستگاه گوارش (معده، و اثنی عشر) می شود و در نهایت باعث زخم در آن خواهد شد. بیشترین مبتلایان به سرطان خون هم افراد با گروه خونی B و کمترین آنها صاحبان گروه خونی A هستند./س