یک خبرنگار آلمانی؛
اتحادیه اروپا به دنبال فرار از روبرو شدن با اتهام سانسور است
يک خبرنگار مي‌گويد، دستور براي خاموش کردن صداي ايران و دور نگاه داشتن آن از مخاطبان اروپايي، از مقامات عالي رتبه اروپا صادر شده است و روشي معمولي براي غرب است.
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، شبکه خدمات ماهواره‌اي يوتل‌ست که يک
اسرائيلي مالک آن است، در اقدامي جهت خاموش کردن صداي شبکه‌هاي خبري
جايگزين، پخش ۱۹ شبکه ايران را به صورت ناگهاني و غيرقانوني قطع کرد.
امواج شبکه‌هاي ايراني به صورت مقطعي هدف پارازيت اندازي شرکت‌هاي ماهواره‌اي اروپايي قرار مي‌گرفتند.
شبکه‌هاي ايراني که در پي اين تصميم پخش آن‌ها متوقف شد، تنها قصد داشتند با انعکاس صداي مردم ستم ديده در جهان، انحصار غرب در پوشش خبري رويدادها را از بين ببرند.
شبکه پرس تي‌وي با آقاي مانفرد پتريچ، خبرنگار کهنه کار از زوريخ مصاحبه‌اي را ترتيب داده است که متن آن در زير مي‌آيد:
نظر خود را در مورد بازي «ديگري را مسئول دانستن» بين اتحاديه اروپا و شرکت‌هاي خدمات ماهواره‌اي اروپا در مورد قطع پخش شبکه‌هاي ايران بگوييد.
پتريچ: خوب قطعا اتحاديه اروپا دوست ندارد مانند مجموعه‌اي به نظر برسد که اطلاعات را براي مردم اروپا سانسور مي‌کند و به همين دليل اکنون مانند ورزش تنيس روي ميز هر يک ديگري را متهم مي‌کنند. اما ما مي‌توانيم بدانيم که چنين دستوري بايد از بالا به شرکت‌هاي خدمات ماهواره‌اي داده شده باشد در غير اينصورت آن‌ها اين کار را نمي‌کردند. روي هم رفته، آن‌ها شرکت‌هاي تجاري هستند و چنين کاري را تا زماني که دستوري دريافت نکنند، انجام نمي‌دهند.
به نظر شما اقدام اخير، نقض بارز آزادي بيان است؟
پتريچ: بله البته. اين روشي معمولي و عادي است که کشورهاي غربي همواره از آن استفاده کرده‌اند.
مايلم به ياد مخاطبين شما بياورم که به عنوان مثال در ۵ سپتامبر ۲۰۰۱ يعني يک هفته قبل از حادثه ۱۱ سپتامبر، ۸۰ وبسايت عربي و سازمان‌هاي خبري توسط يک شرکت خدمات اينترنتي در تگزاس بسته شدند. به اعتقاد من، هدف از اين اقدام خاموش کردن ديدگاه‌هاي مخالف با گزارش رسمي در مورد حادثه ۱۱ سپتامبر بود.
مشابه چنين چيزي در در مورد حمله عليه صربستان نيز رخ داد. در پي بمباران پايگاه‌هاي راديو و تلوزيوني صربستان که تعداد زيادي خبرنگار بر اثر آن کشته شد، مخالفت و ابراز هرگونه ديدگاه مخالف در مورد جنگ صربسان خاموش شد.
بنابراين، هميشه اين تمايل وجود دارد که اجازه داده نشود طرف ديگر ماجرا نظر و نگاه خود را ارائه دهد و اينکه مردم در اروپا نبايد آنچه را که طرف ايراني مي‌گويد، بشنوند.
امواج شبکه‌هاي ايراني به صورت مقطعي هدف پارازيت اندازي شرکت‌هاي ماهواره‌اي اروپايي قرار مي‌گرفتند.
شبکه‌هاي ايراني که در پي اين تصميم پخش آن‌ها متوقف شد، تنها قصد داشتند با انعکاس صداي مردم ستم ديده در جهان، انحصار غرب در پوشش خبري رويدادها را از بين ببرند.
شبکه پرس تي‌وي با آقاي مانفرد پتريچ، خبرنگار کهنه کار از زوريخ مصاحبه‌اي را ترتيب داده است که متن آن در زير مي‌آيد:
نظر خود را در مورد بازي «ديگري را مسئول دانستن» بين اتحاديه اروپا و شرکت‌هاي خدمات ماهواره‌اي اروپا در مورد قطع پخش شبکه‌هاي ايران بگوييد.
پتريچ: خوب قطعا اتحاديه اروپا دوست ندارد مانند مجموعه‌اي به نظر برسد که اطلاعات را براي مردم اروپا سانسور مي‌کند و به همين دليل اکنون مانند ورزش تنيس روي ميز هر يک ديگري را متهم مي‌کنند. اما ما مي‌توانيم بدانيم که چنين دستوري بايد از بالا به شرکت‌هاي خدمات ماهواره‌اي داده شده باشد در غير اينصورت آن‌ها اين کار را نمي‌کردند. روي هم رفته، آن‌ها شرکت‌هاي تجاري هستند و چنين کاري را تا زماني که دستوري دريافت نکنند، انجام نمي‌دهند.
به نظر شما اقدام اخير، نقض بارز آزادي بيان است؟
پتريچ: بله البته. اين روشي معمولي و عادي است که کشورهاي غربي همواره از آن استفاده کرده‌اند.
مايلم به ياد مخاطبين شما بياورم که به عنوان مثال در ۵ سپتامبر ۲۰۰۱ يعني يک هفته قبل از حادثه ۱۱ سپتامبر، ۸۰ وبسايت عربي و سازمان‌هاي خبري توسط يک شرکت خدمات اينترنتي در تگزاس بسته شدند. به اعتقاد من، هدف از اين اقدام خاموش کردن ديدگاه‌هاي مخالف با گزارش رسمي در مورد حادثه ۱۱ سپتامبر بود.
مشابه چنين چيزي در در مورد حمله عليه صربستان نيز رخ داد. در پي بمباران پايگاه‌هاي راديو و تلوزيوني صربستان که تعداد زيادي خبرنگار بر اثر آن کشته شد، مخالفت و ابراز هرگونه ديدگاه مخالف در مورد جنگ صربسان خاموش شد.
بنابراين، هميشه اين تمايل وجود دارد که اجازه داده نشود طرف ديگر ماجرا نظر و نگاه خود را ارائه دهد و اينکه مردم در اروپا نبايد آنچه را که طرف ايراني مي‌گويد، بشنوند.
