به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، وبلاگ شهرک رمضان در آخرین نوشته اش به توصیف یاران پیامبر پرداخته است و شرح این افراد را بدنی صورت یاد می کند:

(و الذیـن معه اشداء على الكفار رحماء بینهم ) - این جمله نیز مركب است از مبتدا و خبر. پـس كـلام در ایـن صـدد اسـت كـه مـؤ مـنین به رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله وسلّم ) را تـوصـیـف كـند، و (شدت ) و (رحمت ) كه دو صفت متضاد است از صفات ایشان شمرده شده . و جمله (اشداء على الكفار) را مقید كرد به جمله (رحماء بینهم ) تا توهمى كه مـمـكـن بـود بشود دفع كرده باشد، و دیگر كسى نپندارد كه شدت و بى رحمى نسبت به كـفـار، بـاعـث مـى شـود مـسـلمـانـان بـه طـور كـلى و حـتـى نـسـبـت بـه خـودشـان هـم سنگدل شوند لذا دنبال (اشداء) فرمود (رحماء بینهم ) یعنى در بین خود مهربان و رحیمند. و این دو جمله مجموعا افاده مى كند كه سیره مؤ منین با كفار شدت و با مؤ منین رحمت است .

(تـراهـم ركـعـا سـجدا) - كلمه (ركع ) و همچنین كلمه (سجد) جمع راكع و ساجد اسـت . و مراد از اینكه فرمود: مؤ منین را راكع و ساجد مى بینى این است كه مؤ منین نماز مى خـوانـنـد. و كـلمـه (تـراهـم ) اسـتـمـرار را مـى رسـانـد. و حـاصـل مـعـناى جمله این است كه : مؤ منین مستمر در خواندن نمازند. و جمله مورد بحث خبر دوم است براى مبتداى گذشته ، یعنى كلمه (و الذین معه ).

(یـبـتـغـون فضلا من اللّه و رضوانا) - كلمه (ابتغاء) كه مصدر (یبتغون ) است بـه مـعـنـاى طـلب اسـت . و كـلمـه (فضل ) به معناى عطیه است كه در اینجا منظور از آن ثواب است . و كلمه (رضوان ) به معناى خشنودى است ، همچنان كه كلمه (رضا) به این معنا است ، ولى كلمه رضوان در رساندن این معنا بلیغ ‌تر است .

در جـمله مورد بحث دو احتمال هست : یكى اینكه بیانى باشد براى نتیجه اى كه از ركوع و سـجـود خـود در نـظـر دارنـد كـه در ایـن صـورت مـنـاسـب تـر آنـسـت كـه جـمـله ، حال از ضمیر مفعول یعنى ضمیر (هم ) در جمله (تراهم ) باشد. دیگر اینكه بیانى باشد براى نتیجه زندگى مؤ منین به طور كلى ، همچنان كه ظاهرش هم همین است ، آن وقت در این صورت این جمله نیز خبر سومى مى شود براى (و الذین معه ).

منبع: تفسیر المیزان، ج18، در ذیل تفسیر آیه ی 29 سوره مبارکه فتح