سيروس تسليمي كارگردان سينما و تلويزيون در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران درباره آفتهاي سرمايه سالاري در سينما گفت: تهيهكنندگان براي ادامهي كار خود در سينما نيازمند بودجه هستند و هزينه ي ساخت اين پروژه از محلي بايد تامين شود كه در برخي از كشورها اين مخارج از سوي دولت و در برخي ديگر از سوي مردم تامين ميشود كه در اين كشورها دولت از راه هاي مختلف مانند تلويزيون و شهرداري سعي در برگرداندن اين سرمايهها دارد.
وي افزود:در هاليوود و هند از طريق آوردن ستارههاي مختلف سينما و فيلم نامهنويسان حرفهاي اين عرصه اين هزينهها توسط مردم تامين ميشود، اما در برخي كشورها نه دولت و نه مردم علاقهاي به سرمايهگذاري دراين عرصه ندارند و با مرور زمان سينما افول كرده و در نتيجه فيلمهاي آمريكايي، هندي و اروپايي جايگزين فيلمهاي داخلي ميشود.
وي تصريح كرد: متاسفانه در ايران هيچ يك از اين سلسله مراتب وجود ندارد و در برنامهريزيهاي كلان فرهنگي مجلس مشخص نشده كه چه ارگاني بايد تامين كنندهي اين هزينهها باشد و همين عدم تعريف درست ازسرمايهگذاري و بازگشت سرمايه باعث درگيري و اختلاف بين افراد ميشود.
وي افزود: متاسفانه در حال حاضر دولت تمايلي به سرمايهگذاري براي پروژههاي برخي از تهيهكنندگان و كارگردانان ندارد و فقط سرمايهها را در اختيار برخي افراد خاص و دلخواه خود قرار ميهد كه به اين ترتيب تهيهكنندگان براي بازگشت سرمايه، فرار از ورشكستگي ، با صرف بودجهي كم و بكارگيري قصههاي پيش پا افتاده دست به ساختن سخيفترين كارها ميزنند.
وي عنوان كرد:تهيهكنندگان در اين هنگام ساختن كمديهاي سطح پايين و مبتذل را بهترين روش براي بازگشت سرمايه ي خود ميدانند.
اين كارگردان اظهار داشت: البته اگر به صورت ريشهاي به واكاوي در اينباره بپردازيم متوجه خواهيم شد كه فيلمهاي ارزشي ساخته شده در سالهاي قبل فروش چنداني نداشته و در نتيجه تهيهكنندگان براي باقي ماندن در اين عرصه به ساخت فيلمهاي ضد ارزشي ميپردازند.
تسليمي درباره استفاده از بازيگران چهره و فاقد كارآيي لازم خاطر نشان كرد: در اين مقطع بازيگر چهرهاي به عنوان ستاره در سينماي ايران وجود ندارد، اما در سالهاي گذشته هرگاه برخي از بازيگران چهره به ايفاي نقش ميپرداختند مخاطبان بدون توجه به مقولهي كارگرداني و قصهپردازي ناخودآگاه به سينما ها كشيده ميشوند.
وي افزود: اما متاسفانه در سالهاي اخير برخي از بازيگران چهره با ارزان فروشي و بي توجهي به ارزشها و فقط براي گرفتن پولهاي كلان باعث كاهش تمايل مخاطبان به آثار سينمايي ميشوند.
تسليمي در پايان درباره تفكر سرمايهنگر بيان كرد: در سينمايي كه ساليانه 25 ميليارد فروش دربرابر 80 فيلم اكران شده دارد نميتوان از حاكميت سرمايه بر تفكر سخن به ميان آورد، زيرا در شرايطي كه سينماي ما از كمبود سالن و بسياري از امكانات ديگر رنج ميبرد، نميتوان از بازگشت سرمايه اطمينان يافت.
وي افزود: از نظر من بودجههاي در نظر گرفته شده به صورت كارشناسانه صرف نميشود و پولهايي كه دولت در اختيار برخي افراد قرار ميدهد به علت سهلانگاري اين افراد در به كارگيري درست آن بازدهي بالايي ندارد./م