به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران اراک در قبايل و تمدن هاي نخستين در اكثر آيينها و مراسم، آواگري و حركتهاي موزون وجود داشته است. آنان اين روش را براي ايجاد جذبه و خلسه، از خودبيخودي، تسلط بر ذهن و نفوذ در ناخودآگاه مورد استفاده قرار مي داده اند. در اين مراسم با اوراد و القاء از قواي مافوق الطبيعه براي تسكين و شفاي بيمار طلب نيروي مي كرده و ارواح بيماري زا را از بدن او دور ساخته اند. دكتر عليزاده محمدي در صفحه 21 كتاب كاربردهاي موسيقي درماني چنين مي گويد. در واقع طبل ها، زنگها و حركتها وسيله اي براي تمركز و توجه بيمار به القائات بوده است. در اثر تلقين، انرژي و باوري كه در اين مراسم به وجود مي آيد تغييراتي در ناخودآگاه و احساس فرد ايجاد شده و شفا صورت مي گرفت. در تمام فرهنگ ها و تمدن هاي باستاني نيز، موسيقي به گونه اي براي شفا و تربيت و تعليم افراد به كار رفته است.نمايش سنتي آئين ني جالماك اگر در پروسه پزشكي داراي جايگاه ويژه و درخور است اما همانند ساير عناصر فولكوريك به سرعت در حال نابودي و حذف كامل در نزد مردم بومي است.

ني چالماك به دنبال بيماريهاي معمول در روستاها بخصوص در مقابل مرض حصبه، اجرا مي شده كه طرفداران زيادي هم داشته است. جنبه هاي روحي رواني ني چالماك او را نسبت به ساير آئينهاي نمايشي متمايز كرده و سالهاي متمادي است كه در دنيا بعنوان يك متد پزشكي مورد استفاده، تجزيه و تحليل قرار گرفته است.

ني چالماك اگر چه به ندرت اجرا مي شود اما در روان پزشكي دنيا جزو نوادر راه كارهاي نجات بيمار از لاعلاجي يا استبصال روحي رواني قلمداد مي شود و جزو دسته موسيقي درماني به شمار مي آيد./س