به گزارش
خبرنگار باشگاه خبرنگاران خوزستان، شركت لولهسازي اهواز در سال 1346 با هدف احداث لولههاي نفتي و گازي راهاندازي شد و عمده فعاليت آن تامين لولههاي نفت و گاز وزارت نفت بود؛ به همين دليل اين شركت دولتي و تحت حمايت وزارت نفت و شركت مناطق نفتخيز هدايت ميشد تا اينكه در سال 1379 از حمايت بخش دولتي خارج و به بخشخصوصي واگذار شد.
بسياري از كاركنان شركت لولهسازي اهواز دليل ركود و ورشكستگي اين شركت را واگذاري آن به بخشخصوصي و خارج شدن از حمايت شركت مناطق نفتخيز جنوب ميدانند. خيلي از آنها معتقدند كه واگذاري اين شركت به بخشخصوصي دلايل منطقي نداشته و مهمتر از آن سهام اين شركت بر اساس رد ديون دولت و نه بر طبق قانون اصل 44 انجام شده است. بدين معني كه چون شركت نفت زماني به دولت بدهي داشته است بخشي از سهام شركت لولهسازي اهواز را به بخشخصوصي واگذار كرده است.
در حال حاضر سازمان بازنشستگي كشوري با در اختيار داشتن 51 درصد سهام، صندوق سرمايهگذاري تامين اجتماعي 30 درصد و همچنين صند.ق سرمايهگذاري نفت با داشتن 19 درصد از سهامداران اين شركت مي باشند.
وقتي بهدنبال دليل تعطيلي بعضي از كارخانجات اين شركت ميرويم، متوجه ميشويم كه علت اصلي اين تعطيليها مشكلات مالي و عدم ارايه سفارش از سوي وزارت نفت و بهدنبال آن مناطق نفتخيز جنوب است.
در جريان بازديد از كارخانجات شركت لولهسازي اهواز متوجه دستگاههاي خاموش ميشويم و اين پرسش مطرح ميشود كه چرا كارخانجات شركتي كه به لحاظ ساخت لوله در اين اوضاع تحريم، توان مقابله با كشورهاي ديگر را دارد و به لحاظ كيفيت توليد داراي چهارمين برند جهاني است بايد تعطيل باشد؟
چرا قراردادهاي داخلي براي تامين لوله با شركتهاي آلماني، ايتاليايي، هندي و چيني بسته ميشود؟ چرا وزارتخانه كار توليد لولههايي كه در كشور توان ساخت آن وجود دارد را به شركتهاي خارجي واگذار ميكند؟ آيا شركتهاي با سابقهاي مثل لولهسازي اهواز توان توليد را ندارند؟ شركتي كه كار توليد خط لوله صلح بين ايران و پاكستان به متراژ 900 كيلومتر و يا پروژههاي بزرگ نفتي همچون پارس جنوبي و طرح آبرساني غدير را انجام داده است.
قطعا اگر بخواهيم زماني روي پاي خود بايستيم و هيچگونه نيازي به كشورهاي خارجي نداشته باشيم، بايد امروز كار را به دست متخصصان و توليدكنندگان داخلي واگذار كنيم.
شركت لولهسازي اهواز در چند سال اخير با مشكلات بسياري مواجه است كه عمدهترين آن مسايل مالي بوده و در اين خصوص بسياري از كاركنان اين شركت بيكار شدهاند؛ خبرنگار اقتصادي ايسناي خوزستان براي يافتن كم و كاستيهاي اين شركت به سراغ مديرعامل لولهسازي اهواز رفته و مشكلات اين شركت را از وي جويا شده است.
عليرضا كاظمي اظهاركرد: لولهسازي اهواز اراده، ظرفيت و آمادگي آن را دارد كه با تمام وجود نيازهاي مناطق نفتخيز جنوب در بخش لوله و قطعات لازم براي اين شركت را تامين كند.
وي افزود: قطعا رونق بخشيدن به لولهسازي اهواز موجب اشتغالزايي شده و كمك به استان است؛ از طرفي اين همكاريها سبب ميشود كه توليد و فعاليت اين شركت ادامه يابد و مراكز توليدي آن احيا شوند.
كاظمي با بيان اينكه واگذاري بخشي از لولههاي مناطق نفتخيز جنوب به لولهسازي اهواز قطعا در راستاي ادامه همكاريهاي گذشته و در جهت رونق بخشيدن به ظرفيتهاي توليد خواهد بود، تصريحكرد: اميدواريم كه شاهد عقد قراردادهاي نهايي بين دو مجموعه مناطق نفتخيز جنوب و لولهسازي اهواز باشيم، هر چند كه در حال حاضر چندين قرارداد با اين شركت در حال اجرا و در مرحله انعقاد داريم.
مديرعامل لولهسازي اهواز گفت: خوزستان استاني با پتانسيلهاي بسيار است و ميتواند فعالتر و بهتر از ظرفيت موجود عمل كند و توان و اراده آن را دارد كه حضور چشمگيري در پروژههاي ملي داشته باشد.
وي در پاسخ به اين پرسش كه چرا توليد لولههاي گازترش به توليدكنندگان خارجي واگذار ميشود، اظهاركرد: لولهسازي اهواز به عنوان اولين و بزرگترين توليدكننده لولههاي گازترش در كشور بهحساب ميآيد و از سال 72 تاكنون توليد 1100 كيلومتر لولههاي گازترش در طرحهاي گوناگوني به ويژه فاز يك تا 5 پروژه پارسجنوبي را در كارنامه خود دارد؛ در اين راستا شركت معتبر توتال فرانسه با اهدا كاپ افتخار از خدمات و توليدات باكيفيت شركت لولهسازي اهواز تقدير كرد اما با اين وجود متاسفانه شاهد واردات بيش از 1000 كيلومتر لوله گازترش به كشور هستيم.
كاظمي ادامهداد: اخيرا هم شنيدهايم كه قرارداد توليد بيش از 400 كيلومتر باقيمانده از لولههاي مورد نياز پروژه پارسجنوبي كه بنا بود به لولهسازان داخلي واگذار شود، در حال انعقاد با شركتهاي خارجي است. اميدواريم اين حجم لوله كه بنا است از خارج كشور فراهم شود، از داخل تامين شود و اين چيزي جز دلسوزي و همت عالي مسئولان مربوطه را نميطلبد.
وي تصريحكرد: تمام تلاش و توان ما اين است كه بگوييم ما ميتوانيم لولههاي گازترش را همچون گذشته توليد كنيم اما اينكه چرا مسئولان باوجود كيفيت خوب و تعهد زماني بسيار مناسب و ارزان بودن توليدات داخلي نسبت به لولههاي چيني، هندي و مشابه اروپا، به سراغ لولهسازان داخلي نميروند جاي سوال دارد.
مديرعامل لولهسازي اهواز بيانكرد: براي ما جاي سوال است كه چرا با وجود شعار توليد ملي، حمايت از كار و سرمايه ايراني، سريال واردات لوله گازترش از خارج باوجود توان توليد داخلي ادامه دارد. ما سالگذشته جهادگونه حركت كرديم و گفتيم ما ميتوانيم، امسال هم گفتيم ميتوانيم و توانستيم كارخانه لوله اسپيرال را احداث كنيم و انتظار داريم مسئولان توجه بيشتري به توليدكنندگان داخلي داشته باشند.
وي از احداث كارخانه توليد لولههاي اسپيرال در شهريورماه امسال خبرداد و افزود: اين كارخانه در يك زمان بسيار اندك راهاندازي شده و با ظرفيت توليد 230 هزار تن لوله در سايز 24 تا 100 اينچ، تامينكننده لولههاي آبرساني طرح بزرگ غدير و ديگر پروژههاي آبرساني و نفتي است.
كاظمي ادامهداد: در كارخانه اسپيرال علاوه بر توليد لولههاي آبرساني توان توليد لولههاي نفت و گاز و پتروشيمي وجود دارد. اميدوايم فاز دوم اين كارخانه كه محصول آن لولههاي داراي پوشش پلياورتان ميباشد در بهمنماه امسال به بهرهبرداري برسد.
وي در خصوص نحوه گرفتن پروژههاي ملي گفت: اگر شركت لولهسازي اهواز فرضا در 10 مناقصه حضور داشته باشد، ممكن است در 8 مناقصه برنده و در دو مناقصه ديگر بازنده شويم. البته اينطور نيست كه ما بگوييم بايد حتما در تمام پروژهها برنده شويم؛ بالاخره ظرفيت ما هم جوابگوي بخشي از تقاضاي كشور است ولي انتظار داريم كه عمده پروژههاي نفتي به دليل مجاورت با شركت لولهسازي اهواز به اين شركت واگذار شود. قطعا اين شيوه تفكر منفعتهايي به لحاظ كاهش هزينه و تعهدات بهموقع در توليد براي شركت مناطق نفتخيز جنوب را خواهد داشت.
كاظمي با اشاره به اينكه لولهسازي اهواز توان آن را دارد كه 45 درصد كل ظرفيت لوله كشور را توليد كند، تصريحكرد: ما آمادگي آن را داريم كه نيازهاي مجموعههاي نفتي را برآورده كنيم و سعي ميكنيم حضور فعالي در مناقصهها، نمايشگاهها و سمينارها داشته باشيم. اما براي اختصاص سهمي از بازار به خود و موفقيت در گرفتن پروژهها بايد تلاش خودمان را مضاعف كنيم تا بتوانيم بخش عمدهاي از اين مناقصهها را از آن خود كنيم.
وي افزود: مجموعه لولهسازي اهواز گامهاي بلندي در راستاي خودكفايي برداشته و در تامين لولههاي نفت و گاز كشور به ويژه مناطق نفتخيز جنوب پيشگام شده و سهم بهسزايي داشته است. ما سعي ميكنيم ظرفيت خود را تكميل كرده و مازاد بر ظرفيت را از ديگر لولهسازها تامين كنيم.
مديرعامل لولهسازي اهواز عنوانكرد: به عنوان يك لولهساز از ديگر همكاران خود انتظار داريم كه يك فضاي رقابتي سالم را فراهم كنند تا در اين فضاي سالم هر مجموعهاي به تناسب ظرفيت و توانمندي خود سهمي از بازار لوله را از آن خود كند.
وي گفت: ما در شرايط تحريم قرار داريم و قطعا مجبور هستيم كه بخشي از تجهيزات خود را بوميسازي كنيم؛ لذا آمادگي آن را داريم كه بخشي از تكنولوژي و صنعت ساخت لوله، لوازم و قطعات را بومي كرده و در اختيار مناطق نفتخيز قرار دهيم. قرار است در آينده جلساتي با مناطق نفتخيز جنوب داشته باشيم و نيازهاي آنها را شناسايي و بر اساس آن برنامهريزي كنيم.
كاظمي اظهاركرد: انعقاد قرارداد بين لولهسازي اهواز و مناطق نفتخيز جنوب موجب ميشود كارخانه توليد لولههاي قطر بزرگ كه دغدغه اصلي شركت است فعال شود و بخش عمدهاي را به اشتغال درآورد. توسعه ظرفيت توليد ما قطعا اشتغالزايي را به همراه خواهد داشت و به همان ميزان كه ظرفيت توليد بالا رود، ميتوانيم در بحث اشتغالزايي موفق باشيم. اگر بتوانيم از فولاد مباركه اصفهان موادخام كامل و نه به صورت قطره چكاني براي تامين لولههاي PRW كارخانه يك و سه خود دريافت كنيم سطح اشتغالزايي بالايي در حدود 350 نفر در اين كارخانجات ايجاد خواهد شد.
وي گفت: ما بايد يك نگاه ملي به مجموعه لولهسازي اهواز داشته باشيم تا بتوان اين مجموعه صنعتي را فعال كرد. رابطه ما با فولاد مباركه اصفهان نسبتا خوب است و برخي مشكلات به دليل مشكلات مالي و مديريتي مربوط ميشود.
همچنين ساجدي، مدير توليد شركت لولهسازي اهواز نيز به خبرنگار ايسنا گفت: با كارخانجات شركت، توان افزايش ظرفيت تا توليد يك ميليون تن لوله را داريم اما در حال حاضر شايد با 20 درصد ظرفيت خود مشغول بهكار هستيم و 80 درصد ظرفيت شركت خالي است.
وي افزود: شركت لولهسازي اهواز حدود 300 كيلومتر لوله را به كمك دريافت تسهيلات بانكي توليد كرده اما نتوانستا است اين مقدار لوله را بفروشد و در حال حاضر با مشكل مالي مواجه شد. هماكنون سفارشي كه براي آن لوله توليد شده بود، موقتا حذف شده و لولههاي توليد شده در شركت مانده و با بدهي سنگين مالي مواجه شديم.
وي تصريحكرد: وجود مشكلات مالي موجب ميشود كه ما نتوانيم LC باز كنيم و با بانكهاي طرف حساب خود گردش مالي داشته باشيم؛ اين مشكل موجب پايين آمدن ظرفيت توليد شركت شده بهطوري كه ديگر نميتوانيم سفارش دريافت كنيم. انتظار ما اين است كه سفارشات شركتهاي گاز، نفت و پتروشيمي از لولهسازي اهواز تامين شود تا ظرفيت توليد ما افزايش يابد.
مدير توليد شركت لولهسازي اهواز تصريحكرد: متاسفانه كارخانه مادر شركت كه كار توليد لولههاي با ساير 24 تا 56 اينچ را انجام ميدهد و خط صلح را به طول 900 كيلومتر با موفقيت پشت سر گذاشته، هماكنون بيش از 6 ماه است كه هيچ پروژهاي را براي توليد ندارد و غيرفعال ميباشد.
وي در خصوص پروژه آغازدلان افزود: پروژه آغازدلان كه توليد لولههاي گازترش است در سال 72 به وسيله اين شركت توليد شد و مجددا توان توليد آن در شركت فراهم شد اما متاسفانه سفارش اين نوع لوله به كشور آلمان واگذار شده است. از مسئولان تقاضا داريم كه اين پروژه را به دست توليدكنندگان داخلي واگذار كنند. البته اين احتمال وجود دارد كه خود كشور آلمان نيز مثل گذشته بخشي از توليد اين پروژه را به شركت لولهسازي اهواز واگذار كند.
ساجدي ادامهداد: قطعا توليد لولههاي نفتي و گازي در اين جا به لحاظ اقتصادي و حمل و نقل به صرفهتر است اما متاسفانه اين اتفاق رخ نميدهد.
وي با بيان اينكه فعال كردن ظرفيت توليد لولهسازي اهواز موجب اشتغالزايي در استان خواهد شد، اظهاركرد: مسئولان خوزستان بايد براي پر كردن ظرفيتهاي خالي استان تلاش كنند. اين موضوع بايد يك سياست كلي براي مسئولان باشد تا بتوانيم استان خود را حفظ كنيم./س