بعدها چندین سرا، مسجد، گرمابه و... به مجموعه بازار بالا که مشتمل بر بازار قیصریه، بازار بزازها، حجت الاسلام، امامزاده و عبدالعلی بیک است، افزوده شد.
بازار زنجان از نظر تولید و نوع فعالیت به 8 راسته تقسیم میشود که عبارتند از: راسته زرگرها، کفاشها، بزازها، سراجها و ... .
این بازار دارای راستهها، سراها، میادین، تیمچهها، بازارها، دالانها، مساجد، حمامها، تکیهها است و در خود 1000 باب مغازه جای داده است.
راستههای اصلی:
راسته اصلی بازار زنجان از خیابان سعدی شروع شده و پس از قطع آن توسط خیابان فردوسی ، در خیابان اصغریه به پایان میرسد و در حدود یک کیلومتر درازا دارد. در بدو شروع بازار از سمت شرق، دو راسته به موازات یکدیگر شکل میگیرند که هر یک به سراهای مختلفی مرتبط می گردند این دو راسته، راسته امامزاده و راسته عبدالعلی بیک نام دارند.
راستههای فرعی:
تنوع مشاغل و گردش در جهت استقرار صنوف همسان باعث تشکیل راستههای تخصصی و فرعی در اطراف راسته اصلی می شود که در بیشتر موارد به عرضه نوع خاصی از اجناس یا خدمات اشتغال مییابند. راستههای حاج حسن، ترابی، حاج حیدر، انگورانی، صباغها، رستمخانی و آقا از جمله راسته های فرعی بازار زنجان محسوب میشوند. مهمترین شاخه فرعی بازار، راسته حجه الاسلام است که بموازات راسته اصلی بوجود آمده و به قیصریه متصل میشود.
بازار قیصریه:
بازار قیصریه یا راسته قیصریه محل ارائه اجناس ظریف و پر بها است. در حال حاضر قیصریه زنجان محل فروش اجناس لوکس میباشد. موقعیت قیصریه زنجان که از راسته های اصلی منشعب میشود و آن را به خیابان امام خمینی و سبزه میدان متصل میکند باعث تقویت این محور شده و در حال حاضر یکی از فعالترین محور های بازار است.
سراها:
کاروانسراهای بازار زنجان یا بعبارت دیگر سراهای آن از ارزشمند ترین عناصرتجاری و معماری این بازار به حساب میآیند. سراها غالبا محل استقرار تجارتخانهها بودهاند و همگی دارای حیاط مرکزی هستند. نکته مهم در مورد سراها چگونگی ارتباط آنها با راسته و نحوه حر کت در داخل آنهاست.
سراهای ملک ، حاج شعبان ، حاج فتح ا... ، حاج جواد ، نهالی ، شاطرعلی ، حاج رحمان قربانی ، حاج کلبعلی ، حاج شامی ، بالاو پائین از جمله سراهاب یک حیاطی بازار زنجان هستند.
میادین:
در حوالی دروازههای شهر، کاروانسراهائی ساخته میشدند که برای اطراق کاروانهای تجاری یا مسافری مورد استفاده قرار میگرفتند. در مجاورت این کاروانسراها در داخل یا خارج شهر میدانهائی بوجود میآمدند که محل داد و ستد و مبادلات تجاری بودهاند و جود این میادین باعث میشد تا فرو شندگان دوره گرد، روستائیان و بازرگانانی که بین شهرها آمد و شد داشتند بتوانند در این فضا ها به خرید و فروش بپردازند.
نزدیکی این میدانها با کاروانسراهای عمده شهر سبب رونق و احیاء آنها میشد. نحوه استقرار میادین آهنگران و میدان ورکچیها در شرق و غرب بازار زنجان در مجاورت کاروانسراهای عمده بازار و شهر زنجان بیانگر نقش این فضاها در کالبد بازار میباشد.
تیمچهها:
تیمچههای بازار زنجان علاوه بر خصوصیات کالبدی ویژه ای که دارند از نقاط عطف حرکتهای پیاده راسته بازار به شمار می روند به عنوان مثال تیمچههای چهار دربی در قسمت شرقی بازار، جمع کننده حرکتهای ورودی بازار و هدایت کننده آن در مسیر راسته اصلی میباشد.
ویژگیهای معماری بازار تاریخی زنجان
گستردگی جغرافیایی بازار از
یک سو و تنوع راستهها، تعدد سراها و کاوانسراهای درون شهری در راسته های فرعی که
هرکدام به نامی و به فعالیتی خاص اختصاص یافته از سوی دیگر،همچنین وجود مساجد
فراوان گویای پویایی این مجموعه فرهنگی، اقتصادی، تاریخی و هنری در طول زمان و به
فراخور اوضاع و شرایط حاکم بوده است
.
هر سمت بازار و هر سرا و رستهای حال و هوای خاص خود را دارد. با توجه به دوره تاریخی بازار زنجان که متعلق به دوره قاجار است شرایط معماری حاکم بر زمان در آن کاملا نمود دارد. راسته ها، حجره ها، چهار سوقها، مساجد، سراها و کاروانسراهای درون شهری، گرمابهها به شکل زیبا اجرا شده است.
مجموعه بازار زنجان 56 راه ورودی اصلی و فرعی به شبکه ارتباطی کل شهر دارد و با دارا بودن حدود 1000 باب مغازه جایگاه فعالیت 10 نوع شغل است. بازار زنجان نه تنها از لحاظ تجاری بلکه از نظر معماری نیز دارای اهمیت زیادی بوده و کاملا از سبک معماری دوره قاجاریه پیروی کرده است.
کاروانسراهای بازار زنجان یا بهعبارت دیگر سراهای آن از ارزشمندترین عناصر تجاری و معماری این بازار به حساب میآیند. سراها غالبا محل استقرار تجارتخانهها بودهاند و همگی دارای حیاط مرکزی هستند.
نکته مهم در مورد سراها چگونگی ارتباط آنها با راسته و نحوه حرکت در داخل آنهاست. سراهای ملک، حاج شعبان، حاج فتح الله، حاج جواد، نهالی، شاطرعلی، حاج رحمان قربانی، حاج کلبعلی، حاج شامی از جمله سراهای یک حیاطی بازار زنجان هستند.
مجموعه بازار قدیمی زنجان
در سال 1374 از سوی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با شماره 1440 در فهرست
آثار ملی ایران به ثبت رسید