به گزارش
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، خانه های ایرانی این روزها میهمان لوازم لوکس و کالاهای خارجی و وارداتی شده اند و هنرها و صنایع دستی ایرانی تا حدی از خانه های ما دور ماندهاند.
به راستی چه دلایلی سبب میشود از صنایع سنتی و دستی هنرمندان ایرانی در طراحی و چیدمان خانه های خود استفاده نکنیم؟ آیا ما با تمدنی چندهزارساله هنر دست هنرمندان ایرانی را هنوز نپذیرفتهایم؟ یا آنها را به کالاهای وارداتی و گاه بی هویت خارجی ترجیح میدهیم؟
کافیست به فروشگاه های لوکس لوازم خانگی نگاه کنید ، از لوازم چینی گرفته تا کالاهایی که معلوم نیست در کجا ساخته میشوند و چه مفهومی در پس آنها وجود دارد. از دست و پای شیر و فیل و حیوانات گرفته تا انواع و اقسام وسایل چوبی و شکستنی و دیگر لوازم تزیینی که این روزها طرفداران بسیاری پیدا کرده است.
خرید آثار دستی شهرهای مختلف ایران، برای خریداران داخلی محدود به همان سفرهای داخلی شده است و خرید از بازارهایی که در هر استان موجود است. از بازار وکیل شیراز گرفته تا میدان امام اصفهان و بازارهای یزد و دیگر شهرها.
اما این خریدهای کوچک، برای کشوری با این تاریخی طولانی و هنرمندانی که سالهاست هنر دست خود و شهر خود را نسل به نسل حفظ کردهاند کافی نیست. شاید نیاز به توجه بیشتری در این زمینه وجود دارد.
اما غیر از بازارچههایی که در شهرهای تاریخی ایران وجود دارد و به عرضه ی محدود آثار دستی میپردازند. در خود پایتخت این کمبود حس میشود.
فروشگاههایی که در تهران برای عرضه ی آثار دستی ایرانی وجود دارد بسیار محدود است. فقط در چند خیابان فروشگاه های بزرگی دیده میشود که آن هم برای شهری با این جمعیت بالا کافی نیست. دلیل آن به راستی چیست؟از یکی از فروشگاه های بزرگ عرضه ی صنایع دستی در پایتخت دیدن میکنم. آثار آن بسیار متنوع است.
از منبت کاریها و سفره های نقش اسلیمی اصفهان گرفته، تا سنگ نوشته های تخت جمشید و منشور کوروش و لوحهای هخامنشی. مردی حدود پنجاه ساله که از کشور کانادا به ایران سفر کرده است در حال بررسی تابلویی مینیاتوری است. فروشنده توضیحات لازم را میدهد و خریدار هم با تحسین به تابلو نگاه میکند. در نهایت هم آن را می خرد.
مردی که تابلو را خریده میگوید به آثار ایرانی بسیار علاقه مند است. او میگوید در کشورهای دیگر برای خرید این آثار باید چند برابر مبلغی را که در ایران میپردازی بپردازی و به همین دلیل من ترجیح میدهم آنها را از خود ایران خریداری کنم.
او میگوید صنایع دستی ایران در دنیا بی نظیر است. تابحال از شیراز و اصفهان و یزد دیدن کرده است و در این سفر قصد بازدید از شهرهای شمالی را دارد. میگوید قدر هنر و تمدن خود را بدانید.
این نصیحت این مرد کانادایی است به ما ایرانیانی که چه بسا بسیاری از ما حتی تابه حال از شهرهای بزرگ و تاریخی کشور خود نیز دیدن نکرده ایم.فروشنده میگوید: بیشتر خریداران این فروشگاه یا گردشگران هستند و یا ایرانیانی که قصد فرستادن این لوازم را به خارج از ایران دارند هستند.
جالب است که برای اقوام مقیم کشورهای بیگانه خود از صنایع دستی ایرانی میفرستند ولی خود در خانه هایشان از کالاهای خارجی استفاده میکنند!برخی دلیل استفاده نکردن از لوازم و صنایع دستی ایرانی را بهای گزاف آن میدانند ولی این دلیل کافی نیست.
خانمی که در حال خرید یک گلیم ایرانی است، میگوید من سالها ست که از صنایع دستی ایرانی برای تزیین خانه و حتی در پوشاک خود نیز استفاده میکنم، در برخی اقلام قیمتها بالاتر است اما کیفیت آن نیز بسیار بالاتر از اقلام خارجی موجود در بازار است.
در سالهای اخیر بازارچه های سنتی فراوانی به عرضه این محصولات پرداخته اند و هم فروشندگان و هم خریداران از آنها راضی بودهاند، اما برای این که فرهنگ استفاده از لوازم و پوشاک سنتی ایرانی در جامعه نهادینه شود نیاز به گسترش هرچه بیشتر این مراکز و بازارچهها در سطح شهر و حتی کشور داریم.
بازارچه پارک لاله و جمعه بازار (واقع در چهارراه استامبول) دو نمونه از مراکز آثار ایرانی هستند که هردو از رونق فراوانی برخوردارند.
فروشندگان میگویند با عرضه آثار ایرانی کمکم فرهنگ بیگانگی مردم با این آثار از بین رفته است و حالا به قدری رونق یافته که حتی خود فروشندگان خواهان آثار ایرانی و داخلی هستند. اما وقتی به خانه های دوستان و آشنایان خود میروید، تا چه اندازه لوازم منزل آنها به آثار ایرانی اختصاص دارد؟ خود شما نیز چه میزان میل به حفظ میراث فرهنگی و استفاده از لوازم و محصولاتی دارید که در میهن عزیز خودمان توسط صنعتگران و هنرمندان مان تولید شده است ؟
شاید نیاز فرهنگی گسترده تری برای استفاده از صنایع دستی داریم و باید با نگاه جدیتری به حفظ صنایع دستی و آثار عرضه شده در این زمینه بپردازیم. وبه صنایع دستی ملی خود که این روزها در خانه های ما ایرانیان جایشان خالی است اهمیت بیشتری بدهیم و بیش از گردشگران و اقوام سرزمینهای بیگانه، برای خانه های خود آنها را تهیه کنیم.
کافیست به فروشگاه های لوکس لوازم خانگی نگاه کنید ، از لوازم چینی گرفته تا کالاهایی که معلوم نیست در کجا ساخته میشوند و چه مفهومی در پس آنها وجود دارد.
از دست و پای شیر و فیل و حیوانات گرفته تا انواع و اقسام وسایل چوبی و شکستنی و دیگر لوازم تزیینی که این روزها طرفداران بسیاری پیدا کرده است.خرید آثار دستی شهرهای مختلف ایران، برای خریداران داخلی محدود به همان سفرهای داخلی شده است و خرید از بازارهایی که در هر استان موجود است. از بازار وکیل شیراز گرفته تا میدان امام اصفهان و بازارهای یزد و دیگر شهرها. اما این خریدهای کوچک، برای کشوری با این تاریخی طولانی و هنرمندانی که سالهاست هنر دست خود و شهر خود را نسل به نسل حفظ کردهاند کافی نیست.
شاید نیاز به توجه بیشتری در این زمینه وجود دارد. اما غیر از بازارچههایی که در شهرهای تاریخی ایران وجود دارد و به عرضه ی محدود آثار دستی میپردازند. در خود پایتخت این کمبود حس میشود. فروشگاههایی که در تهران برای عرضه ی آثار دستی ایرانی وجود دارد بسیار محدود است. فقط در چند خیابان فروشگاه های بزرگی دیده میشود که آن هم برای شهری با این جمعیت بالا کافی نیست. دلیل آن به راستی چیست؟
از یکی از فروشگاه های بزرگ عرضه ی صنایع دستی در پایتخت دیدن میکنم. آثار آن بسیار متنوع است. از منبت کاریها و سفره های نقش اسلیمی اصفهان گرفته، تا سنگ نوشته های تخت جمشید و منشور کوروش و لوحهای هخامنشی. مردی حدود پنجاه ساله که از کشور کانادا به ایران سفر کرده است در حال بررسی تابلویی مینیاتوری است.
فروشنده توضیحات لازم را میدهد و خریدار هم با تحسین به تابلو نگاه میکند. در نهایت هم آن را می خرد. مردی که تابلو را خریده میگوید به آثار ایرانی بسیار علاقه مند است. او میگوید در کشورهای دیگر برای خرید این آثار باید چند برابر مبلغی را که در ایران میپردازی بپردازی و به همین دلیل من ترجیح میدهم آنها را از خود ایران خریداری کنم. او میگوید صنایع دستی ایران در دنیا بی نظیر است. تابحال از شیراز و اصفهان و یزد دیدن کرده است و در این سفر قصد بازدید از شهرهای شمالی را دارد.
وی به حمایت میگوید قدر هنر و تمدن خود را بدانید. این نصیحت این مرد کانادایی است به ما ایرانیانی که چه بسا بسیاری از ما حتی تابه حال از شهرهای بزرگ و تاریخی کشور خود نیز دیدن نکرده ایم.
فروشنده میگوید: بیشتر خریداران این فروشگاه یا گردشگران هستند و یا ایرانیانی که قصد فرستادن این لوازم را به خارج از ایران دارند هستند. جالب است که برای اقوام مقیم کشورهای بیگانه خود از صنایع دستی ایرانی میفرستند ولی خود در خانه هایشان از کالاهای خارجی استفاده میکنند!برخی دلیل استفاده نکردن از لوازم و صنایع دستی ایرانی را بهای گزاف آن میدانند ولی این دلیل کافی نیست.
خانمی که در حال خرید یک گلیم ایرانی است، میگوید من سالها ست که از صنایع دستی ایرانی برای تزیین خانه و حتی در پوشاک خود نیز استفاده میکنم، در برخی اقلام قیمتها بالاتر است اما کیفیت آن نیز بسیار بالاتر از اقلام خارجی موجود در بازار است.
در سالهای اخیر بازارچه های سنتی فراوانی به عرضه این محصولات پرداخته اند و هم فروشندگان و هم خریداران از آنها راضی بودهاند، اما برای این که فرهنگ استفاده از لوازم و پوشاک سنتی ایرانی در جامعه نهادینه شود نیاز به گسترش هرچه بیشتر این مراکز و بازارچهها در سطح شهر و حتی کشور داریم.
بازارچه پارک لاله و جمعه بازار (واقع در چهارراه استامبول) دو نمونه از مراکز آثار ایرانی هستند که هردو از رونق فراوانی برخوردارند. فروشندگان میگویند با عرضه آثار ایرانی کمکم فرهنگ بیگانگی مردم با این آثار از بین رفته است و حالا به قدری رونق یافته که حتی خود فروشندگان خواهان آثار ایرانی و داخلی هستند.
اما وقتی به خانه های دوستان و آشنایان خود میروید، تا چه اندازه لوازم منزل آنها به آثار ایرانی اختصاص دارد؟ خود شما نیز چه میزان میل به حفظ میراث فرهنگی و استفاده از لوازم و محصولاتی دارید که در میهن عزیز خودمان توسط صنعتگران و هنرمندان مان تولید شده است ؟
شاید نیاز فرهنگی گسترده تری برای استفاده از صنایع دستی داریم و باید با نگاه جدیتری به حفظ صنایع دستی و آثار عرضه شده در این زمینه بپردازیم. وبه صنایع دستی ملی خود که این روزها در خانه های ما ایرانیان جایشان خالی است اهمیت بیشتری بدهیم و بیش از گردشگران و اقوام سرزمینهای بیگانه، برای خانه های خود آنها را تهیه کنیم.
برای مشاهده مجله شبانه
اینجا کلیک کنید