*آری هر کس یک دل و یک جهت روی در خدا کند و به نیکی و احسان پردازد بی گمان پاداش او نزد پروردگارش محفوظ خواهد بود و هرگز چنین مردمی را هیچ خوف و هراسی و حزن و اندوهی نخواهد بود*

*از این پیش، خداوند سخن اهل کتاب را که می‌گفتند هیچ کس به بهشت نخواهد رفت مگر یهودی یا نصرانی باشد نقل فرمود و پاسخ داد که این خیالات و آرزوهای آن‌هاست. ای رسول، با ایشان بگو که اگر راست می‌گویید، برهانتان را بیاورید و در آیه حاضر خداوند تأکید فرموده که ورود به بهشت ارتباطی به اینکه شخص یهودی یا نصرانی باشد ندارد بلکه هر کس روی در خدای آورد و تسلیم فرمان او شود و نیکوکاری پیشه کند اجر و پاداشش (که همان بهشت است) نزد خداست و چنین کسی را هیچ ترسی و نگرانی از آینده و حزن و اندوه گذشته نخواهد بود.

*پس اهل کتاب و نیز مسلمانان به این دل نبندند که اگر نام دیانتی را بر خود نهند، بی حساب به بهشت داخل شوند. برای رفتن به بهشت باید سنخیت با بهشت پیدا کرد. بسیاری از مسیحیان معتقدند که پیروان دین حضرت عیسی در هر حال به بهشت می‌روند و این نیز خیالی بیش نیست، بلکه بهشت تبلور و تمثیل کارها و پرهیزهای نیکوی آدمی است، چنان که سعدی فرمود:

قیامت که بازار مینو نهند      منازل به اعمال نیکو دهند

 کسی نیک بیند به هر دو سرای       که نیکی رساند به خلق خدای