به گزارش حوزه دانشگاه باشگاه خبرنگاران، ‌متن کامل این نامه به شرح ذیل است:

جناب آقای عباسی
وزیر محترم ورزش و جوانان
سلام علیکم؛

آنچه که ما را بر آن داشت تا دست به قلم شده و مطالبی را به جنابعالی گوشزد کنیم, برخی از اتفاقات و رویدادهایی کاملا بیگانه با فرهنگ اسلامی-ایرانی ما است که حول یکی از پر طرفدارترین رشته های ورزشی یعنی فوتبال در جامعه به وقوع می پیوندد، رخدادهایی که این روزها بیش از هر زمانی به اوج خود رسیده است و رخصت سکوت و بی تفاوتی نسبت این اتفاقات را از هر دلسوزی گرفته است. لذا ما دانشجویان هم بر خود لازم می دانیم مطالبی را متذکر شویم:

این روزها که به اصطلاح فصل نقل و انتقالات در فوتبال کشور و در واقع زمان چوب حراج زدن به بیت المال می باشد، مکرر خبرهایی به گوش می رسد که وقتی به تامل در آن می پردازیم پذیرش و هضم آن برایمان محال احساس می شود، در حالی که این ها واقعیت های تلخی هستند که در همین جامعه به وقوع پیوسته اند. هزینه های هنگفت و نجومی است که ناجوانمرادانه خرج فوتبال و بازیکنان آن می شود!

شکی نیست که در ورزش کشور جا برای کارهای نکرده برای عموم مردم بویژه قشرهای مستضعف جامعه خالی است و عرصه های ورزشی بسیاری وجود دارد که می توان به آن ورود کرد و بستر را برای بروز و ظهور عموم جوانان کشور آماده کرد، عرصه هایی که هیچ گاه نه آن هزینه های نجومی فوتبال و نه آن فسادهای اخلاقی و آسیب های اجتماعی غیرقابل انکار قوتبال کشور را به دنبال خواهد داشت, که با نگاهی به عملکرد ورزش کاران در بسیاری از ورزش های دیگر و موفقیت های آن ها به وضوح به این مهم واقف خواهید شد.

در حالی که میزان هزینه ها و بهایی که به ورزش و ورزشکاران غیر فوتبالی داده می شود به هیچ وجه قابل مقایسه با فوتبال نیست با این حال موفقیت ها و افتخارآفرینی های آن ها به مراتب بیشتر از عرصه فوتبال می باشد و البته فاقد آن همه آسیب ها و فسادهای فوتبال!

از طرفی آنچه که در فوتبال کشور می بینیم این است که فوتبال هیچ همخوانی با عموم مردم و جامعه نداشته و با توجه به داغ بودن بازار دلالی ها، این ورزش کاملا در اختیار عده ای خاص و محدود قرار گرفته است که مسئولیت جیب بری ملت را برعهده گرفته اند و الحق که باید بگوییم این مسئولیت حساس را به خوبی به انجام می رسانند و البته در این موفقیت نقش خطیر وزارت ورزش و جوانان غیرقابل انکار است!

جناب آقای وزیر

آنچه روشن است این است که فوتبال با همه هزینه های سرسام آور و نجومی اش هیچ حاصلی برای مردم و جامعه نداشته و تنها عامل هزینه کردن پول های کلان از جیب مردم است. با این وجود سئوالی که پیش می آید این است که چرا یک چنین ورزشی که در کشور ما ضرر های آن به مراتب بیشتر از منافع آن است، با این وسعت از سوی رسانه ها و مسئولین باید مورد تکریم و تایید قرار بگیرد؟!

آیا با وجود این همه اعتراض علیه تخصیص بودجه های کلان برای فوتبال، به ویژه فوتبال باشگاهی در سطح کشور، نالیدن باشگاهها از پول کم و گرداندن انگشت اتهام به سوی دولت، مبنی بر نتیجه خوب نگرفتن در رقابت ها، به علت مشکلات مالی، خیانتی علیه مردم و بیت المال و آرمانهای این مرز وبوم نیست؟

البته انگشت اتهام به سمت دولت و به ویژه وزارت ورزش و جوانان هست، اما به آن دلیل که چنین بی محابا و ناجوانمردانه سرمایه ملت را صرف فوتبال و پیامدهای آسیب زای آن می کنند.
جناب آقای وزیر

آیا به این فکر کرده اید که چرا مبلغ قرار داد یک بازیکن فوتبال باید چیزی حدود صد برابر مبلغ دریافتی سالانه یک کارمند ممتاز دولتی و استاد برتر دانشگاه باشد؟ و یا چرا برخورد با یک بازیکنی که اقدام به یک حرکت شنیع در عرصه ورزش می کند باید به جریمه نقدی بسنده شود و آن هم جریمه‌ای که با وجود این مبالغ قرار داد، برای آن بازیکن پول تو جیبی حساب می‌شود؟

چه توجیه عقلانی وجود دارد که فلان بازیکن بی‌سواد در یک فصلی، رقمی میلیاردی به‌علاوه یک ماشین چند صد میلیون تومانی با یک باشگاه متصل به دولت –در واقع جیب ملت- قرارداد ببندد، در حالی‌که حقوق یک کارمند نمونه در سال یک صدم قرارداد این بازیکن هم نیست؟

آیا اختلاف سطح درآمدی ورزشکاران در باقی رشته های ورزشی با رشته فوتبال باعث ایجاد یک کل نامتجانس برای ورزش کشور نمی شود؟ و یا مسئولین ورزش کشور تبعات اجتماعی و روانی این بودجه ها را بر ورزشکاران رشته های دیگر در نظر نمی گیرند؟ بی انگیزه گی، سرخوردگی، حذف روحیه پهلوانی در ورزش کشور شاید ابتدایی ترین و البته حساس ترین آفت هایی است که این درآمد های گزاف برای ورزش کشور به بار می آورد.

بررسی روند موفقیت ها حتی در خود فوتبال کشور نیز این را ثابت می کند که در گذشته زمانی که بازیکنان "فوتبالی" ما با کمترین دستمزدها به میادین ورزشی می آمدند، زیبا ترین و جوانمردانه ترین بازی ها را ارائه می کردند؛ اما تزریق پولهای کلان باعث به وجود آمدن وضعیت کنونی شده است.

جناب آقای وزیر

آنچه را که ما امروز در فوتبال کشورمان شاهد آن هستيم، مسابقه جیب‌بری از مردم در باشگاه‌های متصل به دولت برای خریدهایی با قراردادهای میلیاردی که با شدت هر چه تمام‌تر ادامه دارد، می باشد و هیچ اراده ایی هم برای مقابله با این خیانت برزگ در حق ملت نمی بینیم.

رقابت برای خرج کردن پول مردم برای خرید فلان بازیکن و مربی امروز به یک مسابقه تبدیل شده و مسابقه دهندگان هم که مدیران باشگاه‌ها هستند، سعی می‌کنند هر سال در آغاز فصل نقل و انتقالات، هر چه که می‌توانند بیشتر خود را مهیای رقابت کنند. و البته نقش وزارت خانه تحت مدیریت جنابعالی هم که در این عرصه کاملا مشخص است!

جناب آقای عباسی

از شما می پرسیم با توجه به گرانی های موجود در بازارهای عمومی، این هزینه های هنگفت و سرسام آور و رو به افزایش در شرایطی که وضعیت فوتبال کشور حتی فارغ از مباحث دیگر-که البته بسیار قابل اهمیت هستند- حتی از لحاظ حرفه ای و موفقیت ها در عرصه های ملی و باشگاهی هم وضعیت نامناسب و روبه افولی می باشد چه توجیهی می تواند داشته باشد.

جنابعالی باید جوابگوی این باشید که در خرید اتومبیل های چند صد ميلیونی خارجی به عنوان پاداش به بازیکنان میلیاردی یک تیم آن هم در سال تولید ملی، نقش وزارت خانه تحت مدیریت جنابعالی چیست؟

جناب آقای وزیر

در پایان باید به شما بگوییم که فوتبال و نوع مواجهه دولت با آن، امروز نه تنها تبدیل به یک نقطه ضعف در دولت که با نهایت تاسف باید بگوییم که این مسئله به لکه ننگی در کشور تبدیل شده است، که برای برطرف کردن آن هم تا به حال سعی و اراده ای را از سوی مسئولین مربوطه ندیده ایم, با این همه انتظار می رود که برای پایان دادن به این همه خسارت ها و ریخت و پاش های کاملا ناجوانمردانه قدمی برداشته شود!

انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران
انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه صنعتی شریف
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شاهد
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه خوارزمی(تربیت معلم)
/ر