عزت الله مهرآوران، نمايشنامه نويس، بازيگر و كارگردان تئاتر، در خصوص سير نمايشنامه نويسي در ايران با توجه به شروع دهه 90 در آينده نزديك به
خبرنگار حوزه تئاتر باشگاه خبرنگارانگفت: اگر بخواهيم به هنر، به عنوان يك پديده گسترده انساني نگاه كنيم كمتر متوجه جايگاه و زادگاه يك هنر در يك اقليم خاص مي شويم و ادبيات نمايشي ايران نيز به همين شكل است.
وي افزود: ادبيات نمايشي ايران بي تاثير از ادبيات جهان نيست و هنوز هم سايه ترجمه بر آن وجود دارد، به نظر من "هنر" زماني خودش را درست ارائه مي دهد كه به طور واقع در يك تبادل انساني و جهاني قرار بگيرد.
مهرآوران ادامه داد: ما نبايد نمايشنامه نويسي ايران را با دنيا مقايسه كنيم به نظر من رشد و ترقي در اين حوزه وجود داشته است و با وجود اين كه در صد سال گذشته تحت تاثير مسائل اعتقادي و حزبي قرار گرفته، اما توانسته خودش را از چشم و كينه حكومت ها نجات دهد و به نوعي خودش را نگه دارد.
اين نويسنده بيان كرد: ممكن است ادبيات نمايشي ايران مانند ساير كشورهاي صنعتي تنوع زيادي نداشته باشد، اما به همين اندازه اي كه تا كنون پيشرفت داشته مي توان به عنوان يكي از قدرتمندترين كشورها از لحاظ غناي ادبيات نمايشي به آن نگريست.
مهرآوران اظهار داشت: با ورود تكنولوژي و وسايل ارتباط جمعي و رسانه ها، ادبيات نمايشي تحت تاثير قرار گرفت و نمي توان اين تاثيرگذاري متقابل را در اين خصوص انكار كرد.
وي گفت: يكي از لطماتي كه متوجه هنر نمايشنامه نويسي شده است، مسئله چاپ نشدن آنهاست. شناسنامه و هويت نمايشنامه نويسي در چاپ شدن و اجراشدن آن خلاصه مي شود.
مهرآوران افزود: نمايشنامه نويسي مدام بايد از طريق چاپ و اجراشدن در حيطه آزمايش هنرمندان قرار گيرد تا بتواند هستي اش را پيدا كند، اما متاسفانه در بيشتر اوقات نمايشنامه نويس بايد خودش سرمايه گذار چاپ اثر باشد.
وي تصريح كرد: خودش را از خشم و كينه حكومت ها نجات دهد و به نوعي خودش را نگه دارد.
اين نويسنده بيان كرد: ممكن است ادبيات نمايشي ايران مانند ساير كشورهاي صنعتي تنوع زيادي نداشته باشد اما به همين اندازه اي كه تا كنون پيشرفت داشته مي توان به عنوان يكي از قدرتمندترين كشورها از لحاظ غناي ادبيات نمايشي به آن نگريست.
مهرآوران اظهار داشت: با ورود تكنولوژي و وسايل ارتباط جمعي و رسانه ها، ادبيات نمايشي تحت تاثير قرار گرفت و نمي توان اين تاثير گذاري متقابل را در اين خصوص انكار كرد.
وي تصريح كرد: ما تئاتر و تماشاگر خوب داريم و متقاضي گرايش هاي نمايشنامه نويسي در دانشگاه ها زياد است اما تئاتر كم كم در حال از دست رفتن است زيرا سياست مداران فرهنگي براي تئاتري ها عملي انجام نمي دهند.
مهرآوران اظهار داشت: هنرمند تافته جدابافته خلقت است و جلوه هاي جميل خداوند را از طريق هنرش ارائه مي دهد و در شان او نيست كه حمايت نشود و متاسفانه تمركز اجراي آثار تنها در چند سالن تئاتري است و اين مسئله نتايج خوبي ندارد.
وي با اشاره به اين كه وظيفه سياستمداران دولتي و فرهنگي تامين هنرمند است تصريح كرد: متاسفانه نمايشنامه هايي كه جايزه مي گيرند و حتي بهترين كتاب سال مي شوند نيز مورد حمايت واقع نمي شوند. به طور مثال نمايشنامه "ركاب" كه من نوشتم بهترين كتاب سال شد و "ابريشم بانو" جايزه گرفت اما پس از آن هيچ حمايتي نشدم.
اين هنرمند گفت: متاسفانه هيچ كس جوابگوي استعدادهاي بي نظير نمايشنامه نويسان شهرستاني نيست و اين مسئله تاسف برانگيز است اما هنرمند هيچ گاه طلبكار نيست، بلكه به انسان بدهكار است. وقتي بسياري از مسئولان و نمايندگان فرهنگي، به تماشاي يك نمايش نمي نشينند چطور مي توانند در خصوص آن و طرح هاي مربوط به اين حوزه تصميم گيري كنند.
وي بيان داشت: ما در حوزه نقد و نمايشنامه نويسي به دليل آن كه آمار مكتوب قابل ملاحظه نداريم و مشكلات چاپ هميشه وجود دارد، حرف زيادي براي گفتن در عرصه جهاني نداريم و متاسفانه سير ترقي نمايشنامه نويسي در ايران با وجود، پررنگ بودن از لحاظ آماري مطلوب نيست./ي2