به گزارش باشگاه خبرنگاران ،اگر چه درباره بانی و سازنده اولیه بنا اطلاع دقیقی در دست نیست اما با توجه به ماده تاریخ " سنه 1335 " هجری قمری که در پیشانی نمای ضلع شمالی بنا نوشته شده است ، بنا در دوره احمد شاه قاجار احداث شده است .
 با توجه به بررسی ها و تحقیقات صورت گرفته احداث خانه مذکور را به حاج علی مشیری ، از تاجران و بازرگانان فرش در سلطان اباد ( اراک امروزی ) نسبت می دهند . این بنا در ابتدا به عنوان محل شرکت فرش و بعدها به عنوان مدرسه ای با نام مدرسه مجیدی به محل تعلیم و تربیت اختصاص یافته است . مرحوم جواد حسن پور آخرین مالک بنای مورد بحث بوده که از آن به عنوان خانه مسکونی استفاده نموده است .
 موقعیت موزه
این خانه در بافت تاریخی اراک ومجموعه بازار درگذار سپهداری به فاصله 5متری از گذر اصلی مجموعه بازار واقع شده  به طور یکه از منزل مذکور می توان به قدیمی ترین مدرسه و مسجد شهر یعنی مدرسه سپهداری و نیز به قدیمی ترین حمام به نام حمام چهارسوق و سایر نقاط بازار مانند قدیمی ترین بانک ( بانک ملی ) دسترسی پیدا کرد.
 مشخصات ساختمان حسن پور 
این اثر تاریخی همچون بناههای اولیه مسکونی شهر سلطان آباد ( اراک فعلی) بنایی است درون گرا با یک حیاط مرکزی و در سه جهت شرق ، غرب و شمال دارای اتاق هایی است که به سمت حیاط گشوده می شوند. این بنا در زمینی به مساحت 600 متر مربع در دو طبقه احداث شده و طبقه همکف اتاقهای زمستان نشین و طبقه اول اتاقهای شاه نشین و تابستان نشین را شامل می شود. سازه اصلی بنا از خشت تشکیل شده و پی ها را به وسیله سنگهای بزرگ و دوغاب گل- آهک ساخته اند. نماسازی بنا با استفاده از آجر انجام پذیرفته و عمده تزئینات بنا را تزئینات کاشیکاری وآجرکاری تشکیل می دهد . بنا از سه سوی غرب، شرق و شمال دارای قسمت شبستان و اعیان نشین می باشد اما از طرف جنوب فاقد مثتحدثات است در قسمت شبستانها اطاقهای مسکونی، آشپزخانه، انبار، دستشویی و نانواخانه واقع شده و در آشپزخانه و انبار جایگاههایی مخصوص ذخیره انواع مواد غذایی وجود دارد. سراسر قسمت اعیان نشین از طریق دربها و گذرگاهها به یکدیگر راه دارند کف حیاط حدود 5/1 متر از کف خیابان پایین تر بوده و اتاقها نور لازم را از حیاط می گیرند. مصالح به کار رفته در این ساختمان از سنگ آهک، آجر ، خشت ،گل ، چوب تشکیل شده و تمامی نمای  بیرونی ساختمان با آجر کاشی و اشکال اسلیمی آجری تزئین شده است از این بنا به طور عمده برای سکونت استفاده شده و در بخش شاه نشین اتاق های بزرگ یا در و پنجره های  مناسب به راحتی نور کافی را به داخل هدایت می کنند. جهت خارج کردن دوده و آلودگی هوای داخل ناشی از چراغ های نفتی و غیره، در بام بناراه های خارج به طرف پشت بام در نظر گرفته شده که به آنها (موش رو) گویندو عاملی برای تنفس و رفع رطوبت هم محسوب می شده اند.
 بخش های مختلف موزه
برای به نمایش گذاشتن آثار در این موزه از فضاهای موجود در ساختمان موزه که همان اتاق های ساختمان است استفاده شده است در این موزه تالارهای نمایش عبارتند از:
تالار خط وخطاطی : در این مجموعه آثار خوشنویسی وتذهیب هنرمندان معاصر نمایش داده شده است .
تالار سفال،شیشه وسرامیک : در این بخش آثار مختلفی از انواع ظروف سفالی،شیشه وسرامیک مسی و سفالی دیده می شود.
تالار فرش و گلیم: در این بخش فرشهای منطقه ساروق که یکی از مناطق معروف فرش بافی در استان مرکزی است و همچنین گلیم نقش برجسته خمین و دیگر فرشها دیده می شود.
تالار فلز و آثار حجمی : در این تالار آثاری مثل قلمزنی هنرمندان اراکی ، ملیله کاری زنجان ورشو و برنج بروجرد و دیگر آثار ساخته شده با فلز دیده می شود.
تالار چوب :در آن آثار حجمی چوب (مجسمه) و انواع سازهای چوبی ساخته شده با چوب وآثار منبت ومعرق و ... نمایش داده شده است.
منسوجات :لباس های سنتی که درآن انواع البسه سنتی به نمایش گذاشته شده است.
اثر تاریخی مذکور در سال 1374 توسط اداره کل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری از وراث آقای حسن پور خریداری و پس از انجام عملیات مرمت و بازسازی در سال 1382 به عنوان موزه صنایع دستی و هنرهای سنتی در مرکز استان مورد بهربرداری قرار گرفته است .
این اثر ارزشمند در تاریخ 16/1/1377 به شماره 1985 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است . /س