به گزارش

مدیرکل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری استان فارس گفت : قدمت و منحصر به فرد بودن آیین تاریخی تعزیه‌خوانی خرم‌بید ، آن را در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رساند .

فریدون فعالی اظهار داشت: تعزیه خرم‌بید، از آثار شاخص معنوی استان فارس و کشور محسوب می‌شود .

وی ثبت آثار معنوی را نمایانگر اهمیت مردم‌شناسی و میراث ناملموس استان فارس دانست و اظهار امیدواری کرد که ثبت این آثار بتواند به حفظ و شناسایی آنها کمک شایانی کند.

تعزیه‌خوانی خرم‌بید بنا بر مستندات بیش از 100 سال قدمت دارد و هر ساله در مقابل قدیمی‌ترین مسجد شهرستان (مسجد جامع صفاشهر) برگزار می‌شود.

اشعاری که در این مراسم استفاده می‌شود از قدیمی‌ترین اشعار تعزیه‌خوانی و مداحی‌ها بوده که از نسخ خطی قدیمی استخراج شده و همچنان اصالت خود را حفظ کرده و رایج است.

تعزیه به معنای متعارف ، نمایشی است که در آن واقعهٔ کربلا به دست افرادی که هر یک نقشی از شخصیت‌های اصلی را بر دوش دارند، نشان داده می‌شود.

این نمایش نوعی نمایش مذهبی و سنتی ایرانی-شیعی و بیشتر دربارهٔ کشته‌شدن حسین بن علی و مصائب اهل بیت است.

تعزیه (یا تعزیت) در واژه‌نامهٔ موسیقی ایران‌زمین به معنی سوگواری، برپایی یادبود عزیزان از دست رفته، تسلیت، امر کردن به صبر و پرسیدن از خویشان درگذشته،خرسندی دادن و در برخی مناطق ایران مانند خراسان به معنای مجلس ترحیم است.

اما آنچه به عنوان تعزیه مشهور است گونه‌ای از نمایش مذهبی منظوم است که در آن عده‌ای اهل ذوق و کارآشنا در جریان سوگواری‌های ماه محرم و برای نشان دادن ارادت و اخلاص به اهل بیت، طی مراسم خاصی بعضی از داستان‌های مربوط به واقعهٔ کربلا را پیش چشم تماشاچی‌ها بازآفرینی می‌کنند .

تعزیه به شکل رسمی برای نخستین بار در زمان حکمرانی دودمان ایرانی شیعه‌مذهب آل بویه صورت گرفت اما بیشترین رواج خود را با حمایت دولت و حکومت صفویان پیدا کرد.

تعزیه در دورهٔ ناصرالدین شاه به اوج خود رسید و بسیاری این دوره را عصر طلایی تعزیه نامیده‌اند.

تعزیه را می‌توان به تعزیهٔ دوره، تعزیهٔ زنانه و تعزیهٔ مضحک تقسیم کرد./س