رییس فراکسیون جمعیت مجلس شورای اسلامی روز چهارشنبه در دومین رویداد استانی جایزه ملی جوانی جمعیت در آذربایجان غربی که در تالار وحدت ارومیه برگزار شد، با اشاره به راه اندازی جنگ جمعیتی توسط دشمنان کشور گفت: اجرای سیاست تنظیم خانواده از تولد ۲۰ میلیون فرزند در ایران جلوگیری کرد.
فاطمه محمدبیگی افزود: در سالهای طولانی دهههای ۷۰، ۸۰ و ۹۰ مرتب تحت آموزشهایی به نام تنظیم خانواده بودیم که این امر شامل سیاستهایی بود که با عنوان تنظیم خانواده به کشورهای مختلفی به ویژه ایران قالب شد.
وی اضافه کرد: طبق این سند مصوب دهه ۶۰ قرار بود از سال ۱۳۶۵ تا ۱۳۹۵ از ۶.۳ فرزندی به چهار فرزندی برسیم که البته این شیب سقوط بسیار تندتر بود.
وی اظهار کرد: بنیادهای صهیونیستی و یک سری سازمانهای به ظاهر بین المللی فعالیتهای گستردهای در این خصوص برای کاهش جمعیت در ایران انجام دادند و همین امر موجب شد تا امروز شاهد کاهش قابل توجه جمعیت شویم.
رییس فراکسیون جمعیت مجلس شورای اسلامی ادامه داد: در این مدت تعداد عقیم سازی دائمی در کشورمان چنان بالا گرفت که ۲۰ میلیون نفر جمعیت بالقوهای که باید تولد مییافت، هرگز متولد نشد.
محمدبیگی گفت: ایران اسلامی که امروز باید ۱۰۵ میلیون نفر جمعیت داشت، در حال حاضر ۸۵ میلیون جمعیت دارد و ما مقهور جنگ جهانی جمعیت شدیم.
وی با بیان اینکه ایران روزی تنها کشور دارنده جایزه جهانی جمعیت شد، افزود: ولی امروز با ابرچالش و بحران جمعیت روبرو هستیم که برای مقابله با آن، باید کاری میشد و ما بسیجیوار وارد عمل شدیم؛ بیش از ۲۳۰ نماینده در سال ۱۳۹۹ قانون جمعیت را طراحی کردند و ۲.۵ سال است که قانون این بخش ابلاغ شده است.
این نماینده مجلس با تاکید بر اینکه پنجره جمعیتی در کشور در حال بسته شدن است، اضافه کرد: این پنجره حداکثر پنج سال باز است و باید در این خصوص همگان اهتمام ویژه داشته باشند.
رییس فراکسیون جمعیت مجلس اظهار کرد: پنجره جمعیتی به دورهای گفته میشود که زنان و دختران ۱۵ تا ۴۵ سال بیشترین تعداد افراد جامعه را در نمودار جمعیتی تشکیل میدهند که این امر در طول تاریخ برای ملتها یک بار به این شکل اتفاق میافتد.
محمدبیگی ادامه داد: اگر در این پنج سال هر خانواده حداقل بین سه تا پنج فرزند به دنیا نیاورد، ما داخل سیاه چاله جمعیتی فرو خواهیم رفت که تبعات زیادی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دارد.
رییس فراکسیون جمعیت مجلس در خصوص تبعات این معضل گفت: اگر روزی ۱۸ میلیون دانش آموز داشتیم؛ فرداها به همین تعداد سالمند خواهیم داشت و باید زیرساختهای فراوانی برای نگهداری سالمندان ایجاد کنیم که بسیار ناراحت کننده است.