شامگاه جمعه، مجمع عمومی سازمان ملل پیش‌نویس قطعنامه‌ای را تصویب کرد و خواستار آتش‌بس بشردوستانه فوری و پایان خصومت‌ها در غزه شد. این قطعنامه در حمایت از فلسطین با آرای قاطع یعنی ۱۲۰موافق، ۱۴مخالف و ۴۵رأی ممتنع تصویب شد. هر چند این قطعنامه غیرالزام‌آور است، اما اقدام اخیر از چند بعد مهم و قابل ارزیابی است.
سازمان ملل دارای دو رکن مجمع عمومی و شورای امنیت است. شورای امنیت می‌تواند دستور اقدام قهری را صادر کند و حتی قطعنامه‌های آن در سطح بین‌الملل الزام‌آور است؛ وظایف و اختیاراتی که منشور به مجمع عمومی اعطا کرده هم فقط به بحث، بررسی، شروع تحقیق و ارائه توصیه محدود نمی‌شود و [قطعنامه‌های آن]صرفاً تشویقی نیست. مجمع عمومی در گذشته به عنوان نمونه وقتی سال۱۹۵۰ شورای امنیت به دلیل تهدید به وتو اتحاد جماهیر شوروی سابق بر سر قضیه کُره به بن‌بست رسیده بود، مجوز «اقدامات اجرایی» - مانند مجوز تشکیل «ائتلاف مشتاقان» - را صادر کرد.
یا در سال ۱۹۷۳، مجمع عمومی قطعنامه ۳۱۵۱ را به تصویب رساند که طی آن اعلام کرد رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی حق نمایندگی مردم آفریقای جنوبی را ندارد و جنبش‌های آزادی‌بخش را که توسط سازمان وحدت آفریقا به رسمیت شناخته شده بودند به عنوان «نمایندگان واقعی اکثریت قاطع مردم آفریقای جنوبی» به رسمیت شناخت.
بیشتربخوانید
در واقع، مجمع عمومی می‌تواند از ظرفیت توصیه‌های به اصطلاح «غیرالزام‌آور» خود برای بسیج جامعه بین‌الملل برای تعیین ضرب‌الاجل، سرمایه‌برداری (Divest) از اسرائیل، اجرای تحریم‌های تسلیحاتی، پایان دادن به همکاری در زمینه ورزش، محروم‌سازی اسرائیل از نشست‌های جهانی یا مجموعه‌ای از اقدامات مشابه در صورت تداوم این کارزار نسل‌کشی استفاده کند.
این قطعنامه پیشنهادی که با عنوان «حفاظت از غیرنظامیان و پایبندی به تعهدات حقوقی و بشردوستانه» توسط اردن به نمایندگی از کشور‌های عربی ارائه شد می‌تواند تأثیرات روانی، سیاسی، دیپلماسی و تبلیغاتی علیه اسرائیل داشته باشد و در واقع پیام این نشست آن است ملت‌های دنیا برای دفاع از مردم بی‌گناه غزه به دولت‌هایشان فشار آورده‌اند، به‌طوری‌که کشوری مانند فرانسه که همیشه به‌عنوان حامی رژیم صهیونیستی در عرصه بین‌الملل مطرح بوده به این قطعنامه رأی مثبت می‌دهد.
اما نکته‌ای که باید به آن اشاره شود این است نباید انتظار داشته باشیم قطعنامه پیشنهادی بتواند پایه‌ای برای توقف حملات رژیم صهیونیستی به غزه باشد و بیشتر از جنبه تبلیغات و فشار بر ضد اسرائیل اهمیت دارد. گواه این مدعا هم این است بلافاصله ساعاتی پس از این نشست، جنگنده‌های رژیم صهیونیستی با حملات بی‌وقفه به مناطق مختلف نوار غزه، عملیات زمینی را آغاز کردند که با مقاومت رزمندگان مقاومت همراه شد.
منبع: قدس