بر اساس منابع حدیثی، قبل از امیرالمؤمنین(ع)، افراد دیگری از حضرت فاطمه(س) خواستگاری کرده بودند و پیامبر در جواب آنان می‌گفت که ازدواج فاطمه به دست خدا است و خداوند این گونه پسندیده بود که امیرالمؤمنین(ع)، حضرت فاطمه زهرا(س) را به عقد خود درآورد و خطبه عقد این زوج آسمانی را پیامبر(ص) خواندند.
بنا بر نظر مشهور مهریه حضرت زهرا(س)، ۵۰۰ درهم (معادل ۱۵۰۰ گرم نقره خالص) ذکر شده که این مبلغ مَهر السُّنة خوانده می‌شود.
بر اساس روایات، امام علی(ع) زره خود را فروخت و پیامبر اعظم(ص) با پول آن جهیزیه حضرت فاطمه(س) را تهیه کرد. همچنین در شب ازدواج امام علی(ع) و حضرت فاطمه(س)، مردم مدینه، اطعام شدند.
بنا بر گزارش‌های تاریخی و روایی ازدواج امیرالمؤمنین(ع) و حضرت فاطمه (س) در سال دوم یا سوم قمری رخ داده است، اما درباره روز و ماه آن اختلاف‌نظر وجو دارد.
بنا بر آنچه که در مناقب آل ابی‌طالب (نوشته شده در قرن ۶ قمری) آمده عقد فاطمه در اول ذی‌الحجه و ازدواج او در ششم ذی‌الحجه در سال دوم قمری بوده است.
در تقویم جمهوری اسلامی ایران اول ذی‌الحجه به‌مناسبت سالروز ازدوج حضرت علی(ع) و حضرت زهرا(س) روز ازدواج اسم گذاری شده است.