احسان حدادی پرتابگر دیسک کشورمان درباره شرایط تمرینیاش اظهار کرد: پس از اینکه کرونا گرفتم مقداری تمریناتم افت کرد، اما اکنون دوباره آهسته آهسته به سمت جلو حرکت میکنم. شرایطم خوب است تا انشاالله بتوانم اتفاق خوبی در هانگژو رقم بزنم. فعلا پرتابهای سبک شروع نکردهام هنوز در بحث پرتابهای بلند و کارهای مربوط به بدنسازی هستم.
او افزود: تصمیم دارم اگر لیگ دو و میدانی برگزار شود در آن شرکت کنم، البته مربی کنارم نیست و فدراسیون در حد توانش برای همه زحمت کشید، اما توقع داشتم هم از تمامی دو و میدانیکاران بیشتر حمایت کنند و هم یک مربی و ماساژور در کنار تمام قهرمانان حضور داشته باشد تا در این رویداد مهم نتیجه خوبی بگیریم.
نایب قهرمان پرتاب دیسک المپیک لندن درباره اینکه در فاصله کوتاه مدت تا شروع بازیهای آسیایی چه درخواستی از مسئولان ورزش کشور دارد، گفت: تقاضا من از مسئولان این است در این ایام در اردوها حضور داشته باشند، زیرا فکر میکنم حضور رئیس کمیته ملی المپیک به همراه دبیر این کمیته و همچنین وزیر ورزش انگیزه مضاعفی به ورزشکاران بدهد. خیلی از ورزشکاران جوان دغدغههایی دارند و خواستار این هستند مسئولان بروند تا هم آنها را ببینند و هم دغدغههایی که دارند را با مسئولان در میان بگذارند.
رکورددار پرتاب دیسک آسیا ادامه داد: بدون شک ورزشکاران کم و کاستیهایی دارند که به عنوان یک ورزشکار با تجربه از مسئولان تقاضا دارم بیشتر سعی کنند سر تمرینات ورزشکاران بروند و پای صحبتهای آنها بنشینند، حتی خود مسئولان فدراسیونهای مختلف، زیرا اکنون وقتش است که به ورزشکاران رسیدگی شود. اکثر درخواستهای ورزشکاران معنوی است و مالی نیست. اگر بدانند تنها نیستند مطمئنا با انگیزه بیشتری برای رسیدن به هدف اصلی که کسب مدال است تمرین خواهند کرد.
حدادی درباره اینکه مطالبه مردم از او کسب پنجمین مدال در بازیهای آسیایی است، گفت: توقع به جایی است و دور از انتظار نیست، به همین دلیل هم تمریناتم را پیگیری میکنم. البته شرایطی که در چهار، هشت یا حتی دوازده سال گذشته داشتم را اکنون دیگر ندارم. شرایطی که در گذشته برایم مهیا بود اکنون مهیا نیست تا بتوانم به مدال برسم. درست است رکوردهای من مانند گذشته نیست و نسبت به چهار سال گذشته دچار افت محسوسی شده، اما من هم در خانه ننشستهام و ذات ورزش هم این است هر ورزشکاری یک روزی بالا میرود و روزی هم به پایین میآید، اما در این سالیان تمام زحمتم را کشیدهام.
او با انتقاد از برخیها که علیه او جوسازی میکنند، گفت: متاسفانه یکسری دوستان دو دوتا چهار تا میکنند و من را مقابل مردم قرار میدهند. در زندگی روزمره خیلی از مردم شرایط را رصد میکنند و متوجه شدهاند این انتقادات از من بیشتر از روی دشمنی و غرضورزانه است. چندین سال است بدون مربی اختصاصی و حتی ماساژور به تمریناتم ادامه میدهم و تازه در زمینی که بیشتر شبیه به خاک رُس است و شرایط مناسبی ندارد تمرین میکنم. به وقتش تمام مطالب را با مستندات آن از جمله عکس و فیلمهایش که موجود است مطرح میکنم تا شفاف سازی شود.
دارنده مدال برنز جهانی سال ۲۰۱۱ گفت: متاسفانه در محلهایی تمرین کردهام که از امکانات اولیه هم برخوردار نیست و بد نیست مردم بدانند و بعد من را قضاوت کنند. دوستان طوری جلوه میدهند که از هزینه بیتالمال برای من خرج شده و آن هم درست نبوده است. به این بی مهریها و انتقادات زیاد عادت دارم، اما هر چه است همه اینها را به فال نیک میگیرم. طبیعی است من احسان حدادی اگر پرتاب نمیکردم خیلی از این انتقادات هم به وجود نمیآمد. زندگی در جریان است و همیشه به یک شکل باقی نمیماند و مانند روز و شب ورزش دچار تغییر است.
قهرمان بازیهای آسیایی جاکارتا تصریح کرد: من اکنون در سن ۳۸ سالگی قرار دارم و تنها به دلیل عشق خودم و مردم است که این سختیها را به جان میخرم. اشخاصی توقع دارند و به جای اینکه به من روحیه مضاعف بدهند بیشتر دنبال این هستند تا یک آمپول بیهوشی به من تزریق کنند! خیلی اوقات شده تنهایی به زمین تمرین رفتهام و جزو خودم و خدای خودم و دیسکی که در دست داشتهام کسی دیگر نبوده و همین امر یک مقداری از انگیزه آدم کم میکند. دوستانی که از دهان خودشان کلام زیبا منعقد میکنند بد نیست یک روزی بیایند زیر آفتاب حدود چهار ساعت بنشینند و بعد از آن ببینم چه حالتی دارند؟ میتوانم زیر باد کولر بنشینم و انواع اقسام صحبتها را بر زبان بیاورم. من که در زیر نور آفتاب قرار دارم شرایط روحی و روانی یک کشاورز را درک میکنم، زیرا من هم سر زمین هستم، اما کسی که همیشه در رفاه و آرامش بوده و چندان به خودش سختی نداده راحت طلب بوده چگونه میتواند من را درک کند؟
او درباره تغییرات رخ داده در فدراسیون دو و میدانی گفت: امیدوارم داوری بتواند با مدیریت خود آرامش را در فدراسیون برقرار کند. البته چیزی که باید بدانیم این است که دو و میدانی زمانهای زیادی را در طی این سالها از دست داده است به شکلی که استعدادهای زیادی از این رشته خداحافظی کردند و همین منجر شده تا این رشته تهی از استعداد باشد. در مجموع تغییر و تحولات نه تنها در ایران بلکه در هیچ کجای دنیا اتفاق خوبی نیست. امیدوارم در این چهار ماه منتهی تا شروع هانگژو همه چیز به خوبی خوشی برای این رشته پیش برود و در آن شاهد اتفاقات پر از منشا خیر و خوبی باشیم.