آهن ، یک ماده معدنی است که عمدتاً در گوشت قرمز و سایر منابع یافت می‌شود.
آهن در بدن برای کمک به تشکیل هموگلوبین، پروتئین موجود در گلبول‌های قرمز، ضروری است. این سلول‌ها برای انتقال اکسیژن در سراسر بدن ضروری هستند.
بدون آهن کافی، گلبول‌های قرمز کوچک‌تر می‌شوند و هموگلوبین کمتری حمل می‌کنند، بنابراین نمی‌توانند اکسیژن بیشتری را حمل کنند.
در مراحل اولیه کمبود آهن، ممکن است هیچ علامتی نداشته باشید، زیرا بدن می‌تواند از مکان‌های ذخیره آهن مانند ماهیچه‌ها و کبد استفاده کند اما وقتی این آهن تمام شود و از طریق غذا یا مکمل‌ها مصرف نشود، کم خونی شروع می‌شود.
چهار علامت کمبود آهن در هنگام صرف غذا قابل توجه است:
- مبتلا شدن به مشکل در بلع
- احساس درد در زبان
- تغییر در حس چشایی
- تمایل به خوردن مواد غیر مغذی
اگر متوجه هر یک از این علائم شدید، احتما به پزشک خود مراجعه کنید، چرا که آن‌ها می‌توانند خون شما را آزمایش کنند تا ببینند آیا شما دچار کمبود آهن هستید یا خیر.
برای مبارزه با کمبود آهن، پزشک ممکن است توصیه کند که برخی از غذا‌های غنی از آهن را اضافه کرده یا افزایش دهید، از جمله:
-مصرف جگر (اما در دوران بارداری از این کار اجتناب کنید)
- گوشت قرمز
- لوبیا (مانند لوبیا چشم بلبلی) و نخود
- آجیل
- میوه‌های خشک، مانند زردآلو خشک
- غلات صبحانه غنی شده
- آرد سویا
برخی از افراد، از جمله گیاهخواران، ممکن است در مصرف آهن کافی از طریق رژیم غذایی خود دچار مشکل شوند، بنابراین ممکن است نیاز به مکمل روزانه باشد.
در برخی موارد، کمبود آهن ممکن است ناشی از عواملی خارج از کنترل شما باشد، موارد زیادی وجود دارد که می‌تواند منجر به کمبود آهن در بدن شود. در مردان و زنان یائسه، شایع‌ترین علت خونریزی معده است. این می‌تواند ناشی از زخم معده، سرطان معده، سرطان روده یا مصرف دارو‌های ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) باشد. در زنان در سنین باروری، بارداری شایع‌ترین علت کم خونی فقر آهن است.
شایع‌ترین نشانه‌های کمبود آهن عبارتند از: خستگی، کمبود انرژی (بی حالی)، تنگی نفس، تپش قلب قابل توجه و رنگ پریدگی پوست. همچنین می‌تواند باعث سردرد، وزوز، احساس خارش، ریزش مو ، زخم‌های باز دردناک در گوشه‌های دهان، ناخن‌های قاشقی شود.
اگر فکر می‌کنید ممکن است کمبود آهن داشته باشید، به پزشک خود مراجعه کنید.
منبع: اکسپرس