قطر این بنا ۱۸ متر با محیط ۲۵۶ متر مربع با پهنای ۳ متر و بلندی آن تا کف چشمه ۱۰متر است.
این بنا دارای دریچه‌ای به ابعاد ۹۰×۱۶۰ برای هدایت آب آشامیدنی و توزیع آن در سطح شهرشاپورخواست، مشروب نمودن اراضی و بهره برداری از آسیاب‌های آبی بوده است.
مواد و مصالح آن از سنگ‌های لاشه همراه ملات ساروج (آهک و گچ و...) می‌باشد که در ساختمان پل شکسته وخرابه‌های شهر شاپورخواست مشاهده شده است.
این بنا به شماره ۱۲۷۴ در فهرست آثارملی ایران به ثبت رسیده است.