در حال حاضر، رابطه بین خواب ضعیف و زوال عقل به خوبی ثابت شده است. ما میدانیم که اختلال در چرخه خواب میتواند یکی از اولین نشانههای بیماری آلزایمر باشد؛ اما آن چه مشخص نیست، این است که آیا خواب ضعیف به تخریب عصبی کمک میکند یا این که خواب ضعیف صرفاً نتیجه تغییرات مغزی مرتبط با زوال عقل است.
مطالعه جدید نشان میدهد که التهاب مغز، چرخههای خواب خاصی را مختل میکند که به نوبه خود به مکانیسمهای حفظ حافظه طولانیمدت آسیب میرساند.
این تحقیق بر روی ۵۸ داوطلب در ۵۰ و ۶۰ سالگی متمرکز شد که همگی دارای سابقه خانوادگی آلزایمر بودند؛ اما هنوز علائم شناختی یا پاتولوژیک این بیماری را گزارش نکرده بودند.
این گروه فعالیت مغزی آنها را در طول یک شب اقامت در کلینیک خواب بررسی کردند و همچنین مایع نخاعی آنها را برای نشانگرهای التهاب مغز آنالیز کردند. این مطالعه ارتباط بین افزایش فعالیت دو نوع سلول ایمنی مغز - میکروگلیا و آستروسیت - و اختلال در نوعی فعالیت امواج مغزی به نام دوکهای خواب سریع را نشان داد. در طول مرحله قبل از خواب عمیق که خواب N۲ نامیده میشود، میتوان نوسانات خاصی را در فعالیت مغز تشخیص داد. این میخها دوکهای خواب نامیده میشوند و با حفظ حافظه مرتبط هستند.
تحقیقات جدید نشان داده اند افرادی که سطوح بالاتری از سلولهای التهابی در نمونههای مایع نخاعی خود دارند، بیشتر در معرض اختلال در فعالیت دوک نخاعی سریعشان هستند.
هیچ کس در گروه هیچ نشانه دیگری از آلزایمر مانند ردپایی از پروتئینهای آمیلوئید یا تاو را نشان نداد؛ بنابراین نتیجه این بود که این اختلالات خواب احتمالاً اولین نشانه تخریب عصبی هستند.
برایس مندر، نویسنده اصلی این مقاله گفت: یافتههای ما نشان میدهند که افزایش التهاب مغز ناشی از افزایش سن، تاثیری بر پروتئینهای تاو مرتبط با بیماری آلزایمر و یک پارچگی سیناپسی عصبی دارد. این اتفاق منجر به نقص در ظرفیت مغز برای ایجاد دوکهای خواب سریع میشود که به اختلال حافظه مرتبط با افزایش سن در افراد مسن کمک میکند.
از آن جایی که هیچ کس در این مطالعه واقعاً به بیماری آلزایمر مبتلا نشده است، هنوز محققان نمیتوانند به طور قطعی نتیجه بگیرند که این یک سیگنال اولیه از تخریب عصبی است. با این حال، از آن جایی که همه افرادی که در این مطالعه ثبت نام کرد ه اند از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به این بیماری بودند، به احتمال زیاد برخی از آن ها از آلزایمر رنج خواهند برد.
بنابراین، این یافتهها، همراه با حجم کار رو به رشدی که اختلال خواب را به زوال عقل مرتبط میکند، نشان میدهند که به نظر میرسد التهاب مغز باعث ایجاد آبشاری از رویدادهایی میشود که از خواب مختل شده به زوال شناختی حرکت میکنند.
روث بنکا، نویسنده ارشد این مطالعه جدید گفت: یافتهها باید به محققان کمک کند تا مراحل اولیه تخریب عصبی را درک کنند و چگونه میتوان این روند زوال را متوقف کرد.
بنکا گفت: این یافتهها نشان میدهند که اثرات التهاب مغز بر دوکهای خواب و حافظه از طریق تاثیر آن بر فعالیتهای عصبی و پروتئینهای مرتبط با بیماری آلزایمر رخ میدهد و حتی قبل از مثبت شدن پاتولوژیک نیز آشکار است.
این دریافت علمی یک هدف درمانی امیدوارکننده برای متوقف کردن زوال شناختی مرتبط با پیری و آلزایمر ارائه میدهد.
مطالعه جدید در مجله Sleep منتشر شده است.
منبع: سایت نیواطلس