روز تولد خواهر شما به مشهد آمده ام و چه لطفی از این بالاتر که نصیب دل من شده است ؟چه لطفی والاتر از این که من روزی به حرم شما دعوت شدم که ملائک دسته جمعی به زیارت مضجع شریف شما می آیند.
همه خوشحال اند و غرق در سرور و انگار چیزی در مشهد تازه پیدا شده، چیزی که مثل آن جایی در قم مثل یک مروارید خالص و زیبا نشسته است.
صحن و سرای حرم شما یا امام رئوفم، امروز غرق نور و لطف است و انگار چیزی در قلب حریم شما رخ داده است، چیزی شبیه معجزه ای خاص برای یک برادر. برادری که هرچند از خواهرش دور است اما وقتیکه پا در حریم امن او میگذاری، انگار در حرم خواهرشان حضرت معصومه(س) هستی و بالعکس.
قطعا جان برادر و خواهر یکی است و این یکی بودن ها در قلب زائران شما نیز اثر گذاشته است مولای من.
صحن و سرای شما امروز متفاوت تر از هرزمان دیگری است آقاجان، چراکه این همه چراغانی امروز خبر از یک تولد مهم می دهند، تولد یک بانوی عزیز و بزرگوار که جان برادر است و نور خانه کاظم(ع).
نور که می گویم یعنی دختر، مادر، خواهر، دلسوز، هوادار، مهربان و هزاران لقب که همه ارزانی نام کریمه اهل بیت(ع) هستند، آقاجان جشن و سرور در حرم شما برای بانویی است که چه عاشقانه برای برادر عزیز است و چه مهربان برای برادر خواهری کرده است.
اصلا رابطه خواهر و برادری را ابتدا شما بر تمام قوانین خواهران و برادران ترسیم کردید و بعدها الگوی خواهرانه ها و برادرانه ها را از روی شما نوشتند.
دلم که پر می کشد برای قم، جایی در میان یک گوهر نایاب که بروم و آنجا از شما برای خواهرتان بگویم اما هنوز اینجا هستم در مشهد الرضا و کنار برادر همان خانمی که چقدر دوستش دارم.
آقای من، از همینجا درست در مقابل ضریح شما، سلام می دهم به بانوی قم، به ساحت مقدس حضرت معصومه(س)، دردانه شما و چشم و چراغ امام کاظم(ع).
(السلام و علیک یا فاطمه المعصومه)