محسن جانجان گفت: حدود یک ماه است کار گمانه زنی حفاری و کشف آرامگاهی از دوره سلوکی در این محوطه باستانی را شروع کردیم که احتمالا محل دفن یکی از سرداران شهربانان و یا شاید استانداران که ان دوران به آن‌ها ساتراپ در دوره سلوکی بوده است.
پس از مدت‌ها و چند فصل کاوش در تپه نقاره چی نهاوند آرامگاه ساتراپ سلوکی که به زبان ساده و امروزی سرداران، استانداران و شهربانان می‌باشند در نهاوند کشف شد.
او گفت: تپه نقاره چی تپه‌ای مدور با ارتفاع حدود ۸متر است که در جنوب شرقی نهاوند ودر بین باغ‌های میوه قرار دارد که این قبر‌ها با طاق‌هایی به شکل نیم دایره ویژه ان دوران همراه با پایه‌های سنگی در دل زمین احداث شده اند.
جانجان گفت: این تپه در نزدیکی با محوطه باستانی لائودیسه به منظور یافتن ارتباط بین شهر لائودیسه دوره سلوکی و گور دفن شده در این تپه که در گزارش ناصرالدین شاه نیز به آن اشاره شده انجام این برنامه ضروری به نظر می‌رسید و احتمال اینکه گور‌های زیادی از فرماندهان و فرماندهان سلوکی در آن باشد بسیار زیاد است.
سرپرست هیئت باستان‌شناسی فصل دوم تپه نقارچی گفت: اسکندر مقدونی در یک پروسه تاریخی با هدف یونانی کردن ایران معلم، هنرمند، مورخ، تاجر و ساتراپ‌ها یا شهربانانی را به همراه خود به ایران آورد وبعد‌ها جانشینان او یا همان سلوکی‌ها نیز از این شیوه اسکندر پیروی کردند و شهر‌های متعددی بنا نهادند که شهر نهاوند از نمونه شهر‌های دوره سلوکی در دوران اشغال ایران توسط آن‌ها بود که در گذشته لائودیکیا نامیده می‌شد.
سرپرست هیئت باستان‌شناسی گفت: با توجه به کمبود و کشف نشدن آثار دوره سلوکی در ایران، از وجود معماری شهر‌های یونانی و آداب رسوم تدفین آن‌ها اطلاع کافی نداریم بنابر این کشف معبد لائودیسه و یا آرامگاه یک شهربان، استاندار، سردار و یا ساتراپ سلوکی می‌تواند سرنخ مهمی برای شناخت معماری و آئین تدفین سلوکی‌ها در ایران و تاثیرپذیری احتمالی آن‌ها از ایرانی‌ها باشد که از نظر باستان شناسان بسیار مهم است.
جانجان گفت: کشف این آرامگاه از دوره سلوکی که احتمالا محل دفن یکی از سرداران و ساتراپ‌های (شهربان های) زیادی در دوره سلوکی است می‌تواند در روشن شدن زوایای پنهان و تاریکی از دوران سلوکی به باستان‌شناسان کمک شایانی کند و باعث جذب گردشگران زیادی از ایران و خارج مرز‌ها به شهرستان نهاوند شود.
لازم به یاد آوری است معبد سلوکی یا امام‌زاده دو خواهر یکی از آثار تاریخی استان همدان، شهرستان نهاوند مدفون در دل خاک است که آثاری از دوران سلوکیان را، چون گنجینه‌ای در خود نگهداری می‌کند. معبد لائودیسه یکی از آثار به جای مانده از دوران سلوکیان در نهاوند است که در بافت قدیمی شهر و در محدوده دو خواهر قرار دارد.
در سال ۱۳۲۲ کتیبه‌ای به زبان یونانی در محله دوخواهران نهاوند کشف شد که مربوط به آنتیوخوس سوم پادشاه سلوکی بود. این کتیبه از دو قسمت متمایز تشکیل شده که قسمت اول آن نامه‌ای است که فرمان شاه را به اهالی نهاوند ابلاغ و از آنان درخواست می‌کند تا فرمان وی را روی سنگی نقش کرده و در معبد اصلی شهر نصب کنند و همچنین در این کتیبه آنتیوخوس سوم به مندموس ساتراپ نهاوند دستور می‌دهد که معبدی برای همسرش ملکه لائودیسه در نهاوند بسازند. این کتیبه اکنون در موزه ملی ایران نگهداری می‌شود.
علاوه بر کتیبه، مجسمه‌های مفرغی کوچک منصوب به خدایان یونان در این منطقه کشف شده‌است. کشف این آثار باعث شد که وجود معبد یونانی در نهاوند محرز شود. این محوطه تاریخی و منطقه دوخواهران در سال ۱۳۲۷ به شماره ۳۷۴ به‌عنوان میراث فرهنگی در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد. یک قلک ۱۱ سکه پیدا شده که نشان دهنده حضور اشکانیان پس از سلوکیان در نهاوند بوده‌است.