باشگاه خبرنگاران جوان شیراز - جشنواره فیلم فجر این بار نیز به کار خود پایان داد و محفلی برای داوری و نقد و نظر ایجاد کرد.
اینکه جشنواره فیلم فجر تا چه خد توانسته نظر منتقدان و تماشاگران را به عنوان دو گروه اصلی مخاطب اقلیت و اکثریت جلب کند، مقوله‌ای که از هم اکنون تا حدی نمایان است اما بخشی از این اظهار نظرات نیز به فصل اکران موکول می‌شود.
ملاقات خصوصی با بازی هوتن شکیبا، پریناز ایزدیار و ریما رامین، کاری است از امید شمس
فیلم سینمایی ملاقات خصوصی به‌عنوان یکی از فیلم‌های حاضر در چهلمین جشنواره فجر دارای داستانی عاشقانه است که در محله ای در جنوب شهر تهران روی می‌دهد.
ملاقات خصوصی داستان کنجکاوی برانگیز و عاشقانه ای را روایت می‌کند.
فیلم، داستان دختری به نام پروانه است که در خانواده‌ای فقیر زندگی می‌کند، پدرش زندانی و برادرش تحت تعقیب است. فرهاد هم‌بندی پدرش که بابت کارهای پدرش با پروانه در ارتباط است عاشق او می‌شود چرا که پروانه شبیه خواهر مرحوم او است.
فرهاد از پروانه می‌خواهد با شناسنامه خواهرش به ملاقات او در زندان برود.
گره‌های روایتی در داستان به گونه‌ای است که می‌تواند ملاقات خصوصی را به یکی از موفق‌ترین فیلم‌های جشنواره امسال تبدیل کند.
ملاقات خصوصی از آن فیلم‌هایی است که تماشاگر را راضی می کند و پایان بندی دلنشین و امیدبخش و شاعرانه ای دارد.
مسائل اجتماعی و پرداختن به مقوله فقر اقتصادی و فرهنگی و فساد ناشی از آن نیز از مسائلی است که در فیلم به آن پرداخته شده است.
فیلم ۲۸۸۸ به کارگردانی کیوان علی محمدی و علی‌اکبر حیدری و بازی حمیدرضا پگاه، حامد کمیلی، امین حیایی و هادی حجازی‌فر است که طلیعه جشنواره فجر در شیراز هم شد.
این فیلم سینمایی یکی از آثار دفاع مقدسی محسوب می شود.
کیوان علیمحمدی کارگردان فیلم ۲۸۸۸ گفت: این فیلم درباره کل دوران جنگ ایران و عراق است و از روز اول تا روز آخر جنگ را در بر می‌گیرد.
این کارگردان همچنین فیلم جدید خود را واجد یک فضای جنگی متفاوت خوانده است.
طبق مکالمه ای درون فیلم، مشخص می‌شود که نام این فیلم سوباشی بوده که به ۲۸۸۸ تغییر پیدا کرد.
سابقه فیلمسازی علی محمدی نشان می دهد که او توانایی ساخت فیلم های متفاوت، جذاب و قوی را دارد، اما تماشاگر در سالن سینما در حین پخش فیلم ۲۸۸۸ حال خوبی ندارد و جذابیت و تفاوت آن چنانی را شاهد نیست.
فیلم سینمایی سینما شهر قصه که درباره تاریخ سینما ساخته شد و در جشنواره دو سال پیش مورد توجه قرار گرفت، محصول این کارگردان است که این بار سراغ سینمای دفاع مقدس رفته و طبق گفته خودش فیلم متفاوتی درباره جنگ تحمیلی ساخته است.
فیلمی که فضای متفاوتی دارد و قرار است نگاهی تازه به این ژانر قدیمی داشته باشد.
در خلاصه داستان فیلم آمده است، یاران ناشناخته ام چون اختران سوخته، چندان به خاک تیره فرو ریختند سرد که گفتی دیگر زمین همیشه شبی بی ستاره ماند. آهای! این خون صبحگاه است گویی به سنگ فرش که این گونه می تپد دل خورشید در قطره های آن، از این خلاصه داستان چیز زیادی نمی‌توان متوجه شد، اما می‌توان امید داشت علیمحمدی با توجه به توانایی‌هایش در ساخت آثاری متفاوت این بار هم فیلم متفاوتی درباره جنگ ایران و عراق ساخته باشد.
بودجه فیلم ۲۸۸۸ گویا از سوی شهرداری شیراز تأمین شده و این نهاد، مبلغ سه میلیارد تومان را به تولید این فیلم اختصاص داده است، البته با تضمین‌هایی برای دریافت ۵۰ درصد از سود حاصل از فروش، اکران و شرکت فیلم در جشنواره‌های مختلف. تخصیص بودجه سه میلیارد تومانی به ۲۸۸۸ البته انتقاداتی را نیز به‌همراه داشته است، از جمله یکی از منتقدان اصلی این اتفاق، ابراهیم شیشه‌گر، دبیر خانه فیلمسازان انقلاب اسلامی استان فارس بوده است.
بعد از اکران فیلم، از چند نفر از تماشاچیان نظرسنجی کردم.
آقای میانسالی به نام حسین، کیفیت فیلم را ضعیف برشمرد و گفت: از دیدن فیلم پشیمانم.
خانم و آقای جوانی هم که در حال خروج از سالن سینما بودند، از ضعف صدابرداری و فیلمبرداری در فیلم گفتند و بیان کردند که با فیلم های قبلی کارگردان، سنخیتی نداشته است.
علی هم که خود اهل هنر است، فیلم ۲۸۸۸ را در میان فیلم های دفاع مقدسی حاضر در جشنواره، ضعیف دانست.
خانم سارا نیز نداشتن امید و حال خوب را مشخصه این فیلم دانست و گفت: برای نسل جدید، نشستن پای یک فیلم و تحلیل رفتن خلبانان قهرمان کشور را نظاره کردن سخت و نا امید کننده است.
نوید جعفری نویسنده کارگردان و بازیگر تئاتر است که از دهه هفتاد کار خود را با تئاتر آغاز کرده است.
او در رشته طراحی صحنه و کارگردانی تحصیل کرده و به عنوان بازیگر، روزنامه نگار، خبرنگار فرهنگی و همچنین در زمینه نقد فیلم فعالیت دارد.
در آخرین روز از جشنواره فیلم فجر ۱۴۰۰، در سینما سعدی شیراز با نوید جعفری به صحبت نشستیم و نظرات او را در مورد زیر و بم جشنواره جویا شدیم.
جعفری گفت: نمی شود این مسئله را کتمان کرد که بزرگترین رویداد سینمای ایران در طول سال، جشنواره فیلم فجر است زیرا نه فقط فیلم، بلکه ما بهترین ها را در جشنواره فیلم فجر گرد هم می آوریم و در تئاتر، موسیقی و هنر های تجسمی وجود ویروس منحوس کرونا باعث شده که فعالیت های سینمایی را تحت تاثیر قرار دهد اما همچنان امیدی وجود دارد که با همه دشواری ها هنرمندان هنوز در حال فعالیت هستند و مردم نیز آنان را همراهی می‌کنند و مشکلی که وجود دارد حمایتی است که سال ها راجع به آن صحبت شده اما اقدامی انجام نمی شود.
این نویسنده و کارگردان گفت: جشنواره امسال با سال های دیگر چند تفاوت داشت، مورد اول اینکه از افراد نسل های قدیمی در فیلمسازی فقط یک نفر حضور داشت و بیشتر فیلمسازان جوان تری که در طول این سالیان توانسته اند مطرح شوند حضور داشتند.
او گفت: در جشنواره امسال بیشتر از قبل شاهد حضور کارگردانان فیلم اولی بوده ایم و قابل توجه است که تعدادی از این فیلم ها از فیلم های کارگردانان باسابقه بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.
این هنرمند شیرازی در مورد حمایت های دولتی از سینماگران گفت: ما هر سال در جشنواره فیلم فجر شاهد انتشار یک آمار از بنیاد فارابی هستیم که از تعدادی فیلم حمایت مالی شده است و با توجه به لیستی که امسال منتشر شد بر خلاف تصور ما از فیلم هایی که در در جشنواره حمایت شده با کمترین میزان استقبال رو به رو بوده اند و این اتفاق جای سوال دارد که چرا بنیاد فارابی در حالی که می تواند از فیلمسازان مستقل حمایت کند این کار را انجام نمی دهد.
جعفری گفت: در این جشنواره با افرادی رو به رو بودیم که در فیلم های قبلی خود با شکست تجاری رو به رو شده اند، اما در فیلم های بعدی باز هم موفق به جذب سرمایه گذار شده اند آن هم از بخش دولتی و در مقابل این افراد، هستند کارگردانانی که با وجود فیلم های موفقشان، هنوز درگیر پیدا کردن تهیه کننده یا سرمایه گذار هستند تا بتوانند فیلم بعدی خود را تولید کنند و هنوز هم موفق نشده اند و باید با برنامه ریزی از فیلم سازان جوان و افراد با سابقه حمایت شود تا بتوانیم برای همه ذائقه ها، یک سینمای پربار داشته باشیم.
او گفت: یک سری از فیلم ها هستند که در اکران، اقبال مردمی بهتری دارند و دسته دیگر در زمینه تخصصی جشنواره موفق تر عمل می کنند و دسته آخر در هیچ کدام از ملاک‌ها موفقیتی کسب نمی کنند.
هر زمان که سینمای ما، ژانرهای مختلفی را اکران کرده و حق انتخاب بیشتری به مردم می‌دهد، موفق تر بوده است و هر گاه همه به یک ژانر از فیلمسازی توجه کرده اند، سینما با شکست مواجه شده است.
این مسئله درس بزرگی است که کارگردانان باید بر اساس جمعیت علاقه مند به سینما و تولید فیلم کمدی به همان اندازه نیز به فیلم های دفاع مقدس، کودک و نوجوان، جنایی و پلیسی نیز توجه کنند.
جعفری گفت: بخشی از سرمایه تولید این فیلم را شهرداری شیراز متقبل شده بود اما در مطالبی که در اخبار منتشر شده هزینه ساخت این فیلم چند برابر مبلغی بوده که شهرداری شیراز آن را پرداخت کرده است.
او گفت: فراموش نکنیم که در تمام این سال ها آن قدری که تئاترهای خیابانی، عروسکی، فیلم های کوتاه، انیمیشن ها و تولیدات فضای مجازی در فرهنگ سازی موثر بوده سخنرانی ها، کاتالوگ ها و پوسترها موثر نبوده است.
این هنرمند شیرازی گفت: برای شروع شهرداری شیراز می‌توانست با هزینه‌ای که برای این فیلم کرده است، از ۳۰ کارگردان استان فارس حمایت کند که شاید در نهایت حداقل ۵ فیلم موفق می‌شد، اما هم از جامعه هنری استان حمایت شده بود و هم باعث ایجاد اعتماد به نفس در جوانان و هنرمندان بومی استان می‌شد و می‌توانستیم در بخش‌ها و ژانرهای مختلفی حضور داشته باشیم.
جعفری در بیان مشخصات فنی فیلم ۲۸۸۸ گفت: این فیلم در زمینه تخصصی، فیلمی بلاتکلیف است و احساس می‌شود به دلیل اینکه کارگردان، نگران فروش فیلم نبوده است، در بعضی سکانس ها، توجه چندانی به کیفیت فیلم نکرده است.
او گفت: موضوعی که در نشست خبری این فیلم مطرح بود و من هم در نقد آن نوشته بودم، همین مطلب بوده است که مشخص نیست، فیلم با محوریت آقای بیژن عاصمی ساخته شده، شهید دوران مد نظر قرار گرفته، خانواده رزمندگان نیروی هوایی را مورد بحث قرار داده و یا خود جنگ مد نظر بوده است! در این فیلم، کارگردان قصد داشته تا به همه این موارد توجه کند، به همین دلیل، نتواسته به هیچکدام از این موارد به خوبی توجه کند!
جعفری گفت: تعداد بسیاری از مخاطبان از جمله خود من، بعد از تماشای فیلم، به تحقیق در مورد ایشان ترغیب شدیم، کتاب خواندیم، مقاله خواندیم و باعث شد که ایشان را بهتر بشناسیم و سرگذشت شخصی که برای این مملکت سال‌ها زحمت کشیده است را بدانیم؛ یا فیلم موقعیت مهدی که امسال در جشنواره اکران شد که در این فیلم در مورد شهید باکری صحبت شده و می‌تواند بهترین اتفاق در جامعه کنونی ما باشد.
این فعال رسانه‌ای گفت: بخشی از مسئولان ما فراموش کرده اند که بر سر چه سفره‌ای نشسته اند، سفره‌ای که مدیون شهدا، جانبازان اعصاب و روان، رزمنده ها، شهدای مفقود الاثر و خانواده‌هایی که هنوز رنج و سختی دوران جنگ را به دوش می‌کشند است، اما جامعه ما باید با اخباری از فقر، ناهنجاری‌های اجتماعی، اختلاس، عدم مدیریت مسئولین و رانت خواری رو به رو شود!
جعفری گفت: فیلم ۲۸۸۸، موقعیت مهدی و دسته دختران، فیلم‌های دفاع مقدسی جشنواره امسال بودند، هر سه فیلم، از حمایت‌های دولتی و غیر دولتی بهره‌مند شده اند، اما در نتیجه جشنواره فقط فیلم موقعیت مهدی توانسته نظر مخاطبان را به خود معطوف کند. پس صرفا پول و سرمایه کار را به پیش نمی‌برد.
این هنرمند شیرازی گفت: ایده پردازی اولیه به مراتب از بودجه‌ای که برای فیلم اختصاص داده می‌شود و موقعیت مهدی توانسته یک جلوه دیگر از صحنه جنگ را به نمایش بکشد و به همین دلیل موفق بوده است، اما دو فیلم دیگر سطحی بوده و به عمق ماجرا نپرداخته بودند.
این کارگردان درباره نتایج جشنواره و سودای سیمرغ گفت: امسال جشنواره فیلم فجر با حاشیه‌های زیادی رو به رو شده است هر چند اعتراض داشتیم که درست هم بود. بخش بسیاری از سینما بر دوش بانوان سینماگر است؛ چرا نباید در هیات داوری حداقل دو بانوی سینماگر حضور داشته باشند؟
او گفت: با توجه به اینکه این افراد را در اختیار داریم و حتی با سواد‌تر از داورانی هستند که الان حضور دارند؛ چرا از ظرفیت آنان استفاده نمی‌شود؟
این هنرمند شیرازی گفت: شب اختتامیه یکی از اعضای هیات انتخاب اعلام کرد که دو تا از فیلم‌ها را ندیده که این ناهنجاری عجیبی در روند داوری است.
جعفری گفت: سیمرغ مردمی، جلوه ویژه جشنواره و گاهی اوقات مهمتر از آرای داوران بود که امسال حذف شده است.
او گفت: جشنواره‌ای که در چهلمین سال خودش نمی‌تواند آرای مردمی را مدیریت کند در سیستم مدیریتی آن ضعفی وجود دارد که در سال‌های پیش این ضعف وجود نداشته است.
این هنرمند شیرازی گفت: در بخش فنی، فیلم برف آخر و خائن کشی در طراحی صحنه و فیلمبرداری عالی عمل کرده و در بخش کارگردانی و فیلمنامه نیز فیلم‌های موقعیت مهدی و علفزار موفق بودند.
جعفری گفت: فیلم لایه‌های دروغ، تلاشی برای احیای فیلم اکشن بود که با توجه به صحبت‌های تهیه کننده، دغدغه‌ای برای فروش فیلم نداشته و لایه‌های دروغ یک فیلم شخصی بوده است که استقبال بسیار کمی از آن شد زیرا فیلم‌های اکشن در سطح جهانی از لحاظ تصویر و رنگ بندی قابل توجه است.
او گفت: باید در نظر داشت که سینمای اکشن، بدنه سینمای هر کشوری است، در واقع اگر کارگردانی قصد احیای ژانری را داشته باشد که سال‌ها در سینما به آن توجه نشده باید از شخص متخصص کمک بگیرد.
این هنرمند شیرازی گفت: قصه، بازیگر، تجهیزات فنی و جلوه‌های ویژه خوب لازمه یک فیلم اکشن بوده و هنگامی که این موارد را نمی‌توان تهیه کرد، خروجی کار، مضحک است.
این کارگردان تئاتر گفت: در مورد فیلم بدون قرار قبلی، توقعات از این کارگردان بیشتر بود و با توجه به اینکه از این کارگردان، کار‌هایی مانند دهلیز یا پرده نشین را دیده ایم، فیلم بدون قرار قبلی مانند یکی از اولین کارهای او بود، نه جزء آخرین ساخته ها و این فیلم می‌توانست مسافر خود را از هر جایی بیاورد چرا که فیلم، بافت فرهنگی هویتی خاصی ندارد نه از آلمان و نه ایران.
او گفت: این فیلم در بخش ایران هم می‌توانست در هر کجا باشد، مهم این است که در این گونه فیلم ها، منطقه جغرافیایی باید بخشی از هویت فیلم باشد که در این فیلم این اتفاق نیفتاده و روند کار سردرگم است زیرا همدلی و همزادپنداری را در مخاطب ایجاد نمی‌کند.
جعفری گفت: امسال ما با فیلم‌های ضعیفی رو به رو بوده ایم. از مجموع ۲۲ فیلم که در بخش سودا شرکت کرده اند، ۱۶ فیلم در شیراز داشتیم، یعنی ۸۰ درصد فیلم‌ها را می‌توانیم قضاوت کنیم که از بین این ۱۶ فیلم، فقط ۴ الی ۵ فیلم بود که مخاطب را دچار ملال و خستگی نکرد.
او گفت: بخش دیگر فیلم‌ها آغاز خوبی داشته، اما پایان مناسبی نداشتند و بقیه فیلم‌ها برای مخاطب بسیار خسته کننده بودند.
این هنرمند شیرازی گفت: اینکه در سال ۱۴۰۰ همچنان در نوشتن فیلمنامه دچار ضعف هستیم، یک هشدار جدی است و باید آموزه‌ها و نگرشمان را نسبت به ایده پردازی تغییر بدهیم.
این کارگردان تئاتر گفت: درست است که از لحاظ فنی، سینمای ایران از سینمای جهان عقب‌تر است، اما در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ که درگیر جنگ بوده ایم و امکانات بسیار کمی در دست داشتیم، فیلم‌های ما در جهان می‌توانست قدرت نمایی کند زیرا که ایده پردازی و خلاقیت داشتیم، چیزی که امروز کمتر توجهی به آن می‌شود.
جعفری گفت: ما می‌توانستیم روند برگزاری جشنواره را در این سال‌ها تغییر بدهیم اما این کار انجام نشد و فکر کردن به الگوبرداری و بومی کردن اتفاقات و جشنواره‌هایی که در سطح جهان می‌افتد در موضوعات هنری و فنی، خالی از لطف نیست.
او گفت: اتفاق دیگری که در جشنواره فیلم فجر روی می‌دهد این است که، هر ساله کارگردانان می‌خواهند فیلم‌های خود را سریع برای جشنواره فیلم فجر آماده کنند.
این کارگردان تئاتر گفت: بیشتر فیلم‌هایی که در جشنواره امسال اکران شد برای اکران عمومی باید مجدد تدوین شوند زیرا زمان بعضی از این فیلم‌ها حتی به بالای دو ساعت رسیده بوده و داستان فیلم کشش این تایم را ندارد و فیلم باید در ۹۰ تا ۱۰۰ دقیقه جمع بندی شود.
منبع: فارس
انتهای پیام/ت