به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از مدیکال اکسپرس، محققان بیمارستان کودکان فیلادلفیا (CHOP) کشف کرده‌اند که نوع خاصی از سلولهای ریوی دارای ویژگی‌های ایمنی غیرمتعارف بوده و ممکن است در نتیجه عفونت‌های ویروسی تنفسی نقش داشته باشد.
محققان بر سلولهای آلوئولار نوع II (AT۲) متمرکز شدند، سلولهای غیر ایمنی ریه که برای سلامت پایه ریه و ترمیم بافت آن پس از آسیب بسیار مهم هستند. آن‌ها دریافتند که سلولهای AT۲ بیانگر سطوح بالایی از کمپلکس سازگاری بافتی اصلی II (MHC-II)، عامل مهمی در سیستم ایمنی بدن هستند و به نظر می‌رسد بیان AT۲ MHC-II مزیت قابل توجهی در نتیجه عفونت ویروسی تنفسی ایجاد می‌کند. این یافته‌ها در Nature Communications منتشر شده است.
پروفسور لورنس آیزنلوهر محقق ارشد این مطالعه گفت: این مطالعه نشان می‌دهد که بیان MHC-II در سلولهای AT۲ به روشی منحصر به فرد تنظیم می‌شود که این امر پیامد‌های مهمی در سلامت ریه‌ها دارد. تحقیقات آینده باید بررسی کند که آیا تغییر در بیان یا عملکرد AT۲ MHC-II به تغییرات گسترده در نتیجه بیماری‌های ریوی در انسان به ویژه عفونت سارس-کوو ۲ کمک می‌کند یا خیر؟ زیرا AT۲s نوع اصلی سلول آلوده به این ویروس در انسان است.
MHC-II آبشار ایمنی را فعال می‌کند که منجر به فعال سازی سلولهای T شده و به نوبه خود سلولهای B، سلولهای T سیتوتوکسیک و سایر سلولهای ایمنی مهم را که برای مقابله با عفونت لازم هستند، هدایت می‌کند. این توالی از زمانی شروع می‌شود که یک پپتید از پاتوژن عفونی با پروتئین MHC-II متصل شده و آن کمپلکس در سطح سلول ارائه می‌شود، این فرآیند به عنوان «ارائه آنتی ژن» شناخته می‌شود. از نظر تاریخی فقط برخی از سلولهای ایمنی تخصصی، تحت عنوان «سلولهای ارائه دهنده آنتی ژن حرفه‌ای» نشان داده شده است که MHC-II از جمله سلولهای B، سلولهای دندریتیک و ماکروفاژها را در حالت ثابت بیان می‌کنند.
تصور می‌شود سلولهای دیگر خارج از سیستم ایمنی بدن فقط در صورت وجود التهاب مانند بروز عفونت، MHC-II را بیان می‌کنند؛ با این حال تحقیقات اخیر نشان داده است که برخی از این سلولهای غیر ایمنی دیگر، از جمله AT۲، در شرایط طبیعی نیز می‌توانند MHC-II را بیان کنند و تصور می‌شود که این امر ناشی از مقادیر التهاب کمتری باشد که هنوز هم وجود دارد.
سلولهای AT۲ سلولهای اپیتلیال در پارانشیم ریه هستند که سورفاکتانت تولید می‌کنند و باعث تجدید سلول می‌شوند. مطالعات قبلی در مورد بیان و عملکرد AT۲ MHC-II بسیار متنوع بوده است در نتیجه محققان کاملا درک نکرده‌اند که سلولهای AT۲ چگونه MHC-II را بیان می‌کنند، چه چیزی باعث بیان AT۲ MHC-II می‌شود و عملکرد AT۲ MHC-II در ریه چیست و اینکه مصونیت چه در ابتدا و چه در هنگام عفونت ریه به چه شکل است.
برای درک بهتر نقش AT۲ MHC-II، محققان سلولهای AT۲ موش و انسان را تجزیه و تحلیل کرده و دریافتند که AT۲ با وجود سلولهای غیر ایمنی، MHC-II را در شرایط عادی به طور یکنواخت و در سطوح بالا یعنی در سطوح حرفه‌ای مشابه سلولهای ارائه دهنده آنتی ژن بیان می‌کنند.
با توجه به نقش MHC-II در شروع پاسخ ایمنی، محققان نقش AT۲ MHC-II را در محافظت از ریه‌ها در برابر بیماری‌های تنفسی بررسی کردند. برای بررسی این امر، محققان موش‌هایی با حذف اختصاصی AT۲ از MHC-II تولید کردند. به نظر نمی‌رسد در شرایط طبیعی، سلامت موش‌ها تحت تاثیر حذف MHC-II قرار گیرد.
آن‌ها بیماری تنفسی خودبخودی ایجاد نکردند و بافت ریه نسبت به موش‌های دارای عملکرد AT۲ MHC-II نسبتا سالم بود، این پدیده محققان را به این نتیجه رساند که به نظر می‌رسد MHC-II برای تولید سورفاکتانت موثر یا بازسازی ریه یا ایمنی ریه در هموستاز لازم نیست، با این حال هنگامی که موش‌ها در معرض ویروس آنفلوآنزای A و ویروس Sendai قرار گرفتند، آن‌هایی که حذف MHC-II داشتند مرگ و میر بالاتری نسبت به موش‌های سالم برخوردار از MHC-II داشتند و این بدان معناست که در بهبود عوارض ریه کمک می‌کند.
اگرچه از دست دادن AT۲ MHC-II باعث بدتر شدن بیماری ویروس تنفسی می‌شود، اما اثر آن بر اساس فراوانی سلولهای AT۲ در ریه و میزان بیان AT۲ MHC-II، کمتر از حد انتظار محققان بود. بررسی این مسئله ممکن است در نتیجه محدودیت عملکرد واقعی MHC-II بر روی سلولهای AT۲ باشد، محققان توانایی سلولهای AT۲ را در ارائه آنتی‌ژن‌های عفونی و غیر عفونی از طریق MHC-II برای تحریک سلولهای ایمنی دیگر بررسی کردند. آن‌ها دریافتند که سلولهای AT۲ قادر به ارائه آنتی ژن از طریق MHC-II هستند و این در شرایط التهاب افزایش می‌یابد، اما در مقایسه با «سلولهای ارائه دهنده آنتی ژن حرفه‌ای» تخصصی، سلولهای AT۲ ظرفیت ارائه آنتی ژن بسیار محدودی دارند.
آیزنلهر گفت: اگر چه مطالعات آینده نیاز به کشف دلایل وجود ترکیب بیان MHC-II بالا اما نمایش آنتی ژن محدود در سلولهای AT۲ دارد، اما به اعتقاد ما این در واقع بخشی از یک سیستم با دقت متعادل در ریه است، جایی که فعال شدن بیش از حد سلول T به ویژه آسیب زننده است. از نظر ما بیان بالای MHC-II توسط AT۲ به آن‌ها اجازه می‌دهد تا در پاسخ‌های ایمنی شرکت کنند، اما ارائه محدود آنتی ژن MHC-II آستانه بالاتری را ایجاد می‌کند که باید برای غلبه بر آن‌ها فعال شود تا بتواند سیستم ایمنی بدن را فعال کرده و به AT۲ها کمک کند روش معتدل‌تری داشته باشند؛ به این ترتیب ارائه MHC-II توسط AT۲ فقط باعث فعال شدن سلول T در تنظیم بار آنتی ژن بالا، مانند عفونت شدید ریه می‌شود، اما از تقویت سلولهای T ناشی از AT۲ در پاسخ به کم شدن آن جلوگیری می‌کند.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/