به گزارش خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، سید سجاد پورالحسینی جوان نخبه‌ای است که چندی پیش با حضور در باشگاه خبرنگاران جوان از مشکلات نخبگان صنعت نفت کشور صحبت کرد اما پس از این مصاحبه و انتشار آن در قالب گزارش‌های "نخبگانی با آرزوی اشتغال در وزارت نفت؛ کرسی‌های وزارتی در اختیار نمایندگان با تخصص غیر مرتبط!" و "کارمند خوب از نظر زنگنه کیست؟ /جوانانی که یکی در میان وارد وزارت نفت میشوند!"، حادثه تاسف برانگیزی برای او رخ داده که به نظر نمی‌رسد اتفاقی بوده باشد.
متاسفانه این نخبه صنعت نفت طی حادثه‌ای در آب‌های بین المللی اطراف ایران، به شدت از ناحیه دست آسیب دید و به بیمارستان صنعت نفت منتقل و در آن جا مجبور به جراحی و کار گذاشتن پلاتین در دست خود شده است.
او در گفت و گو با خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره این حادثه بیان کرد: پس از انتشار آن مصاحبه، بنا بر گفته یکی از مدیران مرتبط در حین عصبانیت، در حال جمع آوری طومار بر علیه من هستند به دلیل این که در بخشی از آن مصاحبه به محل فعالیتم که اداره نظارت بر صادرات بود، اشاره کردم. دفتر کل اداره نظارت بر صادرات نیز که به صورت مستقیم زیر نظر وزیر نفت است، این کار را شروع کرده تا برای بیان این صحبتها به بهانه پایین آوردن اعتبار این اداره از من شکایت کنند.
این دانش آموخته نخبه رشته ازدیاد برداشت نفت ضمن تاکید بر این که سمت فعلی او هیچگونه ارتباطی با رشته ازدیاد برداشت نفت و نیازی به مدرک تحصیلی بالا ندارد، افزود: از ابتدای فعالیتم در وزارت نفت هر بار به طور غیرقانونی و بدون صدور حکم ماموریت، من را به ماموریت در آب‌های بین المللی می‌فرستادند و به همین دلیل برای آن ماموریت‌ها بیمه بین المللی نداشتم.
پورالحسینی اظهار کرد: مطلع شدم که یکی از مدیرانی که زیر نظر او فعالیت میکنم، اینطور گفته که وقتی بر علیه وزارت مصاحبه میکنید، باید انتظار هر رفتاری را داشته باشید. به همین دلیل، پس از اتفاقی که رخ داد و دست من آسیب رسید نیز پیگیری انجام نشد.
او گفت: گذشته از این که پیگیری صورت نگرفت، وقتی از شرکت محل فعالیتم در جنوب کشور پیگیر گزارش حادثه شدم، این طور گفتند که از تهران دستوری رسیده مبنی بر این که فعلا گزارش حادثه را ندهید.
این فارغ التحصیل برتر دانشگاه آلبرتای کانادا افزود: این افراد با خود فکر میکنند که می‌توانند با پرداخت دیه من را از پیگیری تخلفاتشان منصرف کنند اما تنها هدف من این است که به مسئولان کشور بگویم نباید نخبه‌های مملکت را که در این شرایط تحریمی از دانشگاه‌های برتر دنیا فارغ التحصیل شده اند، به چنین مصیبت‌هایی دچار کنند.
او اضافه کرد: مسئولان باید پاسخ دهند که چرا باید نیروی فوق دکترای صنعت نفت کشور، فعالیتی را انجام دهد که حداکثر نیاز به مدرک کارشناسی دارد؟ چرا از نخبگان در مشاغل متناسب با علم و توان آن‌ها استفاده نمی‌شود؟ چرا باید با یک قایق ماهیگیری فاقد استاندارد نیرو‌های نخبه کشور را در دریای طوفانی رها کنند؟
پورالحسینی ادامه داد: به صورت معمولی وقتی نیرو‌ها را به ماموریت می‌فرستند، کشتی تا نزدیکی ساحل می‌رود و سپس یدک کش‌های استاندارد، آن‌ها را برای مسافت‌های کوتاه و ایمن تا ساحل منتقل میکنند اما متاسفانه در این ماموریت جدید که بعد از مصاحبه من را فرستادند، در تاریکی شب و در حالی که فاصله ۵۲ مایلی یعنی حدود ۱۰۰ کیلومتری تا ساحل داشتیم، به یک باره اعلام کردند که باید مابقی مسیر را با یدک کش بروید.
او با اشاره به این که یدک کش شب حادثه بر خلاف سایر ماموریت ها، غیر استاندارد بوده گفت: متاسفانه دریا طوفانی بود و یدک کش توان ادامه دادن تا ساحل را نداشت و پس از پیگیری بسیار زیادی که انجام دادیم، یک قایق ماهیگیری را برای کمک فرستادند.
این دانش آموخته نخبه رشته ازدیاد برداشت نفت در ادامه اظهار کرد: هر چقدر اصرار کردم که این قایق ماهیگیری نمی‌تواند امنیت داشته باشد، به زور گفتند که باید سوار آن شوید و پس از آن نیز متوجه نشدم که چطور بیهوش شدم. وقتی به هوش آمدم متوجه شدم که قایق نتوانسته بود خود را به ساحل برساند و یکی از نیرو‌های یک شرکت خصوصی به واسطه آشنایی که با من داشته، من را از آب به ساحل برده بود.
او در ادامه گفت: در ساحل نیز هیچگونه کمکی از سوی شرکت محل فعالیتم به من نرسید و با تاکسی من را به بندرعباس رساندند که چون در آن جا نیز شرایط بیمارستان‌ها خیلی وخیم بود، گفتند نمی‌توانیم پذیرش کنیم و به همین دلیل مجبور شدم خود را به بیمارستان نفت تهران برسانم.
پورالحسینی همچنین گفت: در مدت حضورم در بیمارستان، مسئولان هیچگونه پیگیری نداشتند و در پاسخ به پیگیری‌های من نیز، گزارش حادثه را به تهران ندادند و گفتند دستور رسیده فعلا گزارشی اعلام نشود. در همین شرایط یکی از همکاران به من اطلاع داد که چون می‌خواهی شکایت کنی و بر علیه وزارت مصاحبه کرده ای، مدیران در حال جمع آوری امضا از کارکنان برای جمع آوری طومار علیه تو هستند تا با بهانه پایین آوردن اعتبار اداره نظارت بر صادرات، بتوانند حقوقت را کم کنند و از شکایت منصرف شوی!
او در پایان بیان کرد: تاکنون بار‌ها به ماموریت رفته ام اما هرگز چنین اتفاقی رخ نداده بود و سئوالی که پیش می‌آید این است که چرا به یکباره و بعد از مصاحبه علیه وزارتخانه این اتفاق رخ داد؟ اکنون نیز به دلیل این که هیچ نامه‌ای مبنی بر گزارش حادثه به من نداده اند، نمی توانم به پزشکی قانونی مراجعه کنم.
در شرایطی که صنعت نفت کشور گرفتار سنگین‌ترین تحریم‌های تاریخ خود شده، نخبگان صنعت افرادی هستند که می‌توانند راه برون رفت از این تحریم‌ها را هموار کنند و شایسته نیست که مسئولان وزارت نفت، نه تنها از توان و تخصص آن‌ها بهره‌ای نبرند، بلکه تاب مواجه با انتقادات آن‌ها را نیز نداشته و بخواهند با چنین شیوه‌ای این نخبگان را وادار به سکوت کنند. همچنین لازم است که دستگاه‌های نظارتی به این موضوع ورود کرده و دلیل اتفاق رخ داده برای این نخبه را به اطلاع عموم مردم برسانند.
انتهای پیام/
نفت تو تحریم جوانمردی شو خوب نشون داد!!!!!!!
تولید نفت را بعد از دهها سال از نزدیک هفت ملیون به زیر نیم ملیون رساندند.کاش مدیران نفتی و بعضی نفتی‌ها کمی غیرت نظامی‌ها را داشتند.
وای بر ما با این مدیران و شرکت نفتمان.
بگید دولت خودمختار نفت
این وزارت تافته ی جدا بافته است ظاهرا!
معلم رسمی ۳ ملیون باید حقوق بگیره و کارمند شرکت نفت ۱۵ ملیون!
طبق کدام منطق؟!
چرا حقوق کارمندای نفت از همه ی ارگان ها با اختلاف بیشتره؟
تو شهر ما (آبادان) کلا ۶ تا اسخر وجود داره (یه شهر ۶۰۰ هزار نفری) که ۳ تاش برا کارمندای شرکت نفته(یه جمعیت نهایت ۲۰ هزار نفری)
بهترین سالن های ورزشی،بهترین بیمارستان،بهترین باغ ها و پارک ها، همه و همه مخصوص کارمندای شرکت نفته.
ایضا به مناطقی که کارمندای شرکت نفت ساکن هستند بسیار بیشتر از مناطق دیگر رسیدگی میشه و این کاملا مشخصه و این مناطق تفاوت زمین تا آسمان دارن نسبت به باقی مناطق.
ایضا بهترین و مجهزترین مدارس متعلق به خانواده ی کارمندای شرکت نفته
دود پالایشگاه آبادان در حلق شهروندان و فایده ی آن فقط و فقط برای عده ای اندک!
این همه تبعیض و بی عدالتی مطابق کدوم منطق؟!
بله، از بی عدالتی زورم میگیره
حقوق معلم ها رو چندین بار افزایش دادن هنوز به ۳ ملیون هم نرسیده برا معلمی که ۱ سال سابقه کار داره
تو تمام دنیا شغل معلمی قابل مقایسه نیست با مشاغل دیگ اما متاسفانه تو ایران معلم جایگاه اجتماعی نداره ک اون هم بخاطر سیاست های اشتباه دولته و تبعیض
مهندسی ک تو گرما کار میکنه حاضر نیست و نمیتونه ۲ روز بچه های اول ابتدایی رو تحمل کنه با حقوق تقریبا هیچ
توی این کشور یک شرکت نباید تک خوری و جولان بدهد همه از این آب و خاک و کشوریم.
اگر در چنین اتفاقاتی ، فرد انتقاد کننده حمایت نشود ، موضوع انتقاد و یا سوت زنی بخاطر عدم حمایت ، کاملا از بین می رود که اتفاقی بسیار خطرناک خواهد بود
متاسفم واقعا
بخدا وین را دریابید بدبختمون میکننها
بعدشم الان داری طرفداری اون مسئولین رو میکنی که این بنده خدا رو با قایق ماهیگیری وسط دریا فرستادن ساحل؟
بنده معلم بازنشسته هستم ایثار گر فرهنگی بعد از چندسال بازنشستگی،ازطرف آموزش وپرورش به بنده اعلام کردند که چون مدرک کارشناسی دارم وهم چنین جانباز هستم،می توانم ۵سال دیگر در آموزش وپرورش خدمت کنم.از ۱۵ شهریور ماه۹۹ به تدریس پرداختم.دربهمن ماه حکم کارگزینی برایم زدند.متوجه شدم حقوق دوران شاغلی ام هفت صد هزار تومان از زمان بازنشستگی ام کمتر است.هیچ نهاد و ارگانی نیز پاسخی به من نمی دهند.خواهشمند است این موضوع را به گوش مسئولان امر برسانید
خدا لعنت کنه مسببان این حوادث از وزیر نفتش بگیر به پایین.
بچه هاي مملكت خودتونو ميخاين بكشين
چ با شرفيد
آنان پرورش یافته فرهنگ و علم غربی هستند آنان علم و فرهنگ غربی را مانند طوطی حفظ کرده اند و علم ایرانی و اسلامی را سرکوب می کنند و قبول ندارند حاضرم طی مقاله ای بگویم چگونه می توان در این صنعت 90 در صد هزینه ها را کم کرد .
حتی حاضرم بگویم چگونه می توان بدون نیاز کمک و دریافت هزینه از دولت هرسال قیمت برق مصرفی مردم را 10 درصد به مدت 5 سال کاهش داد اما سود هم نماییم
و چگونه می توان به کشورهای همسایه برق خیلی ارزان صادر کرد
و چگونه ظرفیت نیروگاه بوشهر را 10 برابر کرد حتی بدون یک ریال کمک دولت ؟
حتی حاضرم هر کسی بتواند ایرادی به طرح ام را ثابت کند جایزه دهم
دشمن ما مسؤلانی هستند که با رانت و نالوتی گری کرسی گرفتند
دشمن ما همین هایی هستند که موجب خروج جوانان وطن پرست میشوند
حالا مرگ بر ها را روانه ای اینها باید کرد
برای بنده هم بعنوان نیروی متخصص صنعت نفت شرکت مهندسی و توسعه نفت PEDEC پیش آمد و آذر ماه سال ۱۳۹۸ از دکل سقوط کردم و دستم شکست. ولی گزارش حادثه ای گفتند نباید ارایه گردد. و هم اکنون پس از سه سال که فرزند سه قلو کوچک هم دارم دستم درد میکند و کلیه مدارک هم موجود می باشد.